Μην περιορίζεις το νερό                                                                                                                         
που απ’ την πηγή, με ορμή κυλάει
Τη λευτεριά μην την αγγίζεις.
Δεν της πάει...

Ανθό μην κόβεις μυγδαλιάς.
Την άνοιξη μηνάει.
Καρπό αν δε δέσει, απ’ του Βοριά,
το κρύο να πέσει προτιμάει.

Μην κλείνεις σε κλουβί πουλί.
Κι αν κελαϊδάει,
Πως τραγουδάει μη σκεφτείς
Τη λευτεριά του που έχασε θρηνάει..

Γέλιο παιδιού μη σταματάς.
Σκέψου η χαρά κερνάει...
— ποτήρι κρύσταλλο ακριβό —
 να το τσακίσεις πάει;

Το χιόνι απάνω στο βουνό,
— η αγνότητα μιλάει —
Μην το πατάς. Βλαστήμησες!
Η αλήθεια, λάσπη ξεψυχάει...

(ΧΔ)

****************