Ήσουνα φως, κι ήμουνα φως
Είμαστε φως κι΄αγάπη
Της Παναγιάς η αγκαλιά
Και του θεού το μάτι.
.
Ήσουν πνοή, κι΄ήμουν πνοή
Πνοή είμαστε και πνεύμα
Κρίνα του Επιτάφιου
Και του Χριστού το αίμα 
 
Ήσουν αυγή, κι΄ ήμουν αυγή
Είμαστ΄ αυγή και ποίημα
Του σκότους φόνισσα ροδιά
Βασιλικό μου κλίμα.
 
Ήμουν πουλί, κι΄ήσουν πουλί
Κι είμαστε οι δυο τραγούδι
Του παραδείσου ανατολή
Και τ΄ουρανού λουλούδι.

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.