.
Από το face book της Κωνσταντίνας Π. Γκούτη.
 |
.
Λίγα λόγια για τον Επίκουρο, από τον διαχειριστή της ιστοσελίδας Χ. Ι. Μαραγκό.
Ο Επίκουρος του Νεοκλέους ο Γαργήττιος (Σάμος, 341 π.Χ. – Αθήνα, 270 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Ίδρυσε δική του φιλοσοφική σχολή, τον Κήπο του Επίκουρου, η οποία θεωρείται από τις πιο γνωστές σχολές της ελληνικής φιλοσοφίας.
Σε ηλικία 18 ετών μετέβη στην Αθήνα για την στρατιωτική και πολιτική του θητεία μαζί με τον κωμικό Μένανδρο. Για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια της ζωής του δεν έχουν διασωθεί αρκετές πληροφορίες. Αργότερα, δημιούργησε το δικό του Φιλοσοφικό Κύκλο στη Μυτιλήνη και μετά στη Λάμψακο. Επέστρεψε στην Αθήνα το 307/6 π.Χ. σε ηλικία 34 ετών και αγόρασε μια έκταση στην Αθήνα ανάμεσα στο Δίπυλον και την Ακαδημία (μεταξύ Αθήνας και Πειραιά) όπου στέγασε τη φιλοσοφική του σχολή, τον Κήπο του Επίκουρου. Δίδαξε για 35 χρόνια ακολουθώντας ήσυχη και λιτή ζωή. Περιστοιχίζονταν από άνδρες, γυναίκες, εταίρες και δούλους, που μετείχαν ισάξια στον επικούρειο Κήπο.
Γνωστή είναι η τετραφάρμακος, δηλαδή οι τέσσερις «αρχές» που πρόβαλλε ο Επίκουρος:
Ἄφοβον ὁ θεός (ο θεός δεν είναι για φόβο, διότι η θεϊκή δύναμη δεν απειλεί εκ φύσεως).
Ανύποπτον ὁ θάνατος (ο θάνατος δεν προκαλεί ανησυχία, διότι δεν υπάρχει μετά θάνατο ζωή)•
καὶ τἀγαθὸν μὲν εὔκτητον (και το καλό -ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε- εύκολα αποκτιέται.
τὸ δὲ δεινὸν εὐεκκαρτέρητον (το δε κακό αντέχεται: ό,τι μας κάνει να υποφέρουμε, εύκολα μπορούμε να το υπομείνουμε).
.
(ΧΙΜ)
