Προσευχή απελπισίας...
Τώρα σε αυτή την κρίση...
Τί άλλο ο δόλιος πια να κάνω;;;
-Τί είπες... Τί ...
-Αυτό κάνω ...
-Παρακαλώ γονατιστός του Θεού τον Άγγελο
του κάνω και τριάντα τρεις μετάνοιες...
Ας με βοηθήσουν σε αυτό και οι σεβάσμιοι της Εκκλησιάς, της Χώρας,
οι Άγιοι Δεσποτάδες, να εισακουστεί η προσευχή, η παρακάλια.

Ο Άγγελος του Θεού, να κατεβαίνει κάθε βράδυ που σουρουπώνει
και πέφτουν, οι τέτοιοι, να πλαγιάσουν
να μην τους αφήνει να ησυχάσουν
μέχρι να ξεπληρώσουν όλοι αυτοί τα οφειλόμενα...
και τα κλεμμένα... αργύρια.
Να σωθεί, να ζωντανέψει, η Πατρίδα!!!..."

-Ελάτε όλοι μαζί... με κοπετούς...
Προσευχηθείτε να προσευχηθούμε όλοι αντάμα...
Μήπως γενεί το θαύμα!!!

Γιάννης Στ. Βέργος {gortynios.isv}
17/11/2017


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.