Ο κοντοχωριανός μας από το χωριό Ψάρι κ. Βασίλης Αναστασόπουλος εξέδωσε ένα νέο βιβλίο με τίτλο «Χάνια & Οδικοί Άξονες της Αρκαδίας»¨, σε συνέχεια των άλλων πολύ αξιόλογων βιβλίων που έχει εκδώσει στο παρελθόν και συγκεκριμένα τα πιο κάτω με τίτλους:
Μια καθώς πρέπει Στρατιωτική Θητεία
Λεηλασίες
Ποίησις εκ του προχείρου (Ποιήματα)
Ο Φύλακας της αρχαίας Ηραίας & οι απόκρυφες πόλεις της
Που είναι η Αρκαδία
Ψάρι Ηραίας Αρκαδίας
Επίσης
Είναι διαχειριστής 3 δικών του πολύ αξιόλογων ιστοσελίδων,
https://radiokosmos.gr/ (Παραδοσιακή Μουσική και Τραγούδια)
Ο Βασίλης είναι φίλος του Συλλόγου μας, και είχε ψηφιοποιήσει για λογαριασμό μας τα βιβλία του Βασίλη Δάρα που έχουμε αναρτήσει στην ιστοσελίδα μας. Στα πρώτα στάδια που αναπτύσσαμε την ιστοσελίδα servou.gr, χρειαστήκαμε πολλές φορές τη βοήθειά του και τον ευχαριστούμε.
Του ευχόμαστε να συνεχίσει και με άλλες επιτυχίες
Θοδωρής Τρουπής (Γκράβαρης)
Περιεχόμενα
.png)
Οπιθόφυλλο βιβλίου
Κριτική στο βιβλίο
Χάνια & Οδικοί Άξονες της Αρκαδίας
Έλαβα και διάβασα με πολλή ευχαρίστηση και το νεότερο πνευματικό σου δημιούργημα και σε συγχαίρω για την επιμελημένη, περιεκτική και ενδιαφέρουσα εργασία σου.
Γραμμένη σε γλαφυρή γλώσσα και με την εμπειρία ενός καταξιωμένου και προσεκτικού παρατηρητή και λάτρη της φύσης, κρατάει αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη, ιδιαίτερα αν αυτός ο αναγνώστης, όπως η ταπεινότητά μου, έχει φιλοξενηθεί και διανυκτερεύσει[1] σε ένα από τα Χάνια που αναφέρεις.
Η λεπτομερειακή περιγραφή σου στα Χάνια διαφόρων τόπων και χρόνων στα οποία αναφέρεσαι αναδεικνύει τον κοινωνικό ρόλο που έπαιξαν σε δύσκολους καιρούς. Αποτελούν ιστορικά και κοινωνιολογικά τοπόσημα και μας προσφέρουν πολύτιμη γνώση, ειδικά κάποια που ανατρέχουν και σε πολύ παλιές εποχές, όπως οι Πόρτες και Πορτίτσες του Αρτεμισίου, κοντά στο χωριό Σάγκα και άλλα με τη δική τους ιστορία.
Με την αναφορά σου στα Χάνια και στους ιδιοκτήτες-διαχειριστές τους κάνεις νοερά και ένα μνημόσυνο και μικρό κεράκι ανάβεις στη μνήμη τους.
Πόσοι άνθρωποι και πόσες φορές δεν βρήκαν καταφυγή και παρηγορία σε αυτά και πόσο ζέστανε το κουρασμένο τους σώμα μια ζεστή σούπα ή ένα ποτήρι κρασί, δοσμένα από καρδιάς και αφιλοκερδώς από τον αισθηματία χανιτζή τους.
Το βιβλίο σου μάς ταξιδεύει φυσικά και αβίαστα σε διάφορα μέρη που συνδέονται με Χάνια και σε ακολουθούμε ως πολύπειρο ξεναγό και σε ρόλο Παυσανία στις ομαλές ή κακοτράχαλες διαδρομές (οδικούς άξονες) που μας κατευθύνεις είτε κατά μόνας είτε με κάποιο άλογο, μουλάρι ή γαϊδουράκι.
Για όλους έχει φροντίσει ο καλοσυνάτος χανιτζής. Είτε σε τάβλα, ξεκουραστούμε είτε σε σάισμα ή ντορβά (ελαιοτριβείου) στρωμένο στο χώμα κοιμηθούμε, όλα παλάτια τα κάνει η προθυμία και η ανοιχτή καρδιά του καλοκάγαθου χανιτζή.
Ενδιαφέρουσα και η αναφορά σου για τους μη γνωρίζοντας τη «σπηλιά του Λύγκου» στην περιοχή μας και τον υψηλό… φιλοξενηθέντα της Σωτήρη Σωτηρόπουλο, υπουργό Οικονομικών, στη Κυβέρνηση Κανάρη.
Η πλούσια βιβλιογραφία που χρησιμοποίησες για τη σύνταξη του πονήματός σου, τού προσθέτει ιδιαίτερη αξία.
Μπράβο σου, Βασίλη. Σε συγχαίρω από καρδιάς για το τόσο χρήσιμο και ευχάριστο οδοιπορικό σου σε Χάνια και οδικούς άξονες της Αρκαδίας και όχι μόνον.
Ιωάννης Ηλ. Νικολακόπουλος
[1] Χάνια Κορμπά, ανάμεσα στη διαδρομή Ανδρίτσαινα-(Τ)Ζάχα (νυν Καλλιθέα) Ολυμπίας. Διανυκτέρευσα εκεί το βράδυ της 28ης Οκτωβρίου 1959. Την επομένη ανέλαβα υπηρεσία ως πρωτοδιόριστος δάσκαλος στο 1/θέσιο δημοτικό σχολείο Δραΐνας (νυν Πεύκη), λίγο πιο πάνω από του Σέκουλα. Ιδιοκτήτης του Χανιού ο Νίκος Πανοτόπουλος (ας είναι καλά, αν ζει, και αιωνία η μνήμη του, αν έχει πεθάνει). Του Κορμπά τα Χάνια ανήκαν μάλλον στην Κοινότητα της (Τ)Ζελέχοβας (νυν Αμυγδαλιές).
