............................................................................................................................................................................................................................
321: Σ’ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ
(Συρτός)
.
Σ’ όλο τον κόσμο… άιντε μορ’ Ελένη,
Σ’ όλο τον κόσμο… και στην οικουμένη.
Αμάν! Σ’ όλο τον κόσμο, και στην οικουμένη,
Δεν βρήκα άλλη, σαν και την Ελένη.
.
Είχε δυο μάτια… άιντε μορ’ Ελένη,
Είχε δυο μάτια… μαύρα και μεγάλα
Αμάν! Είχε δυο μάτια… μαύρα και μεγάλα,
Και το πρόσωπό της άσπρο σαν το γάλα.
.
Κι ένας Ασίκης… άιντε μορ’ Ελένη,
Κι ένας Ασίκης από το Λιμπάρτζι.
Αμάν! Κι ένας Ασίκης απ’ το Λιμπάρτζι,
της Ελένης θέλει για να κουβεντιάσει.
.
Έλα Ελένη… άιντε μορ’ Ελένη,
Έλα Ελένη για να σε φιλήσω.
Αμάν! Έλα Ελένη… για να σε φιλήσω,
Γιατί νηστεύω θέλω να κοινωνήσω.
.
Αφού νηστεύεις… άιντε μορ’ Ελένη,
Αφού νηστεύεις και θα κοινωνήσεις.
Αμάν! Αφού νηστεύεις και θα κοινωνήσεις,
Τι τα μαύρα μάτια θέλεις να φιλήσεις.
.
322. ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΟ ΚΟΝΤΟΒΡΑΔΟ
(Συρτός)
.
Το βράδυ το κοντό… κοντόβραδο,
να τρα… μωρέ, να τραγουδήσω θέλω.
Που ρο… μωρέ, που ρο… που ροβολάν’
Οι όμορφες.
.
Που ροβολάν’ οι ο… οι όμορφες, απ’ το μωρέ,
Απ’ το βουνό ιδρωμένες.
Κι άλλες μωρέ, κι άλλες… άλλες πεινούν,
Κι άλλες διψούν.
.
Κι άλλες πεινούν κι άλλες… κι άλλες διψούν,
Κι άλλες καλέ, άλλες παντρειά γυρεύουν.
Και μια μωρέ, και μια, και μικρή,
Μελαχρινή.
.
Και μια μικρή… μικρή μελαχρινή,
Του κα… μωρέ, του καπετάνιου η κόρη.
Ούτε μωρέ, ούτε… ούτε πεινάει,
Ούτε διψάει.
.
Ούτε πεινάει, ούτε… ούτε διψάει,
Ούτε μωρέ, ούτε παντρειά γυρεύει.
Μα κα, μωρέ, μα κα, μα καρτερεί,
Τον άντρα της…
.
323. ΓΙΑ ΙΔΕΣ ΛΕΒΕΝΤΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ
(Συρτός)
.
Για ειδές μωρέ, για ειδές, για ειδές,
Λεβέντη που έχουμε.
Για ειδές λεβέντη που έχουμε,
Λεβέντικα χορεύει.
.
Λεβε… μωρέ, λεβε… λεβέντικα
Πατάει τη γη(ς).
Λεβέντικα πατάει τη γη(ς),
Και η γη(ς) τον καμαρώνει.
.
Σέρνει μωρέ, σέρνει, σέρνει,
Δροσιά στα ρούχα του.
Σέρνει δροσιά στα ρούχα του
Και μόσχο στα μαλλιά του.
.
Έχει μωρέ, έχει, έχει,
Και στο γιλέκο του.
Έχει και στο γιλέκο του,
Ολόχρυση καδένα.
.
Έχει μωρέ, έχει, έχει,
Και στο μαντήλι του.
Έχει και στο μαντήλι του,
Μαγιάτικο λουλούδι.
.
Τρεις λυ… μωρέ, τρεις λυγερές ,
Τον παν’ κοντά.
Τρεις λυγερές τον παν’ κοντά,
Τον παν’ παρακαλώντας.
.
Δωσ’ μας μωρέ, δωσ’ μας, μωρέ, δωσ’ μας
Δωσ’ μας κι εμάς λεβέντη μου.
Δωσ’ μας κι εμάς λεβέντη μου,
Μαγιάτικο λουλούδι.
324. Ο ΓΙΑΝΝΟΣ ΚΑΙ Η ΜΑΡΙΓΩ
(Τσάμικος)
.
Ο… Γιάννος… με τη Μαριγώ…
Σ΄ ένα σχολειό πηγαίνουν.
Αμάν! Ο Γιάννος μαθαίνει γράμματα,
Κι Μάρω… τα κεντίδια.
.
Πέ… ντε… χρόνια αγαπιόντουσαν,
Κρυφά από τους γονείς τους,
Αμάν! Ο Γιάννος το ξεστόμισε,
Της μάνας του… το λέει.
.
-Μά… να τη Μάρω αγαπώ…
Και θέλω να την πάρω.
-Αμάν! Τι λες μωρέ παιδάκι μου,
Τι λες μωρέ παιδί μου.
.
Η… Μάρω είναι ξαδέρφη σου,
Πρώτη ξαδέρφησσά σου.
Αμάν! Να βρεις άλλη να παντρευτείς,
Και να είσαι ευτυχισμένος.
.
325. ΑΓΓΕΛΩ ΚΡΕΝΕΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ
(Τσάμικος)
.
Αγγέλω… κρέ… Αγγέλω… κρένει,
Η μάνα σου.
Αγγέλω κρένει η μάνα σου,
Δεν… ξέρω τι σε θέλει, δεν…βξέρω τι σε θέλει.
.
Θέλει… να πα… θέλει να πάω,
Για νερό.
Θέλει… να πάω για νερό,
Να… φέρω το βαρέλι, να φέρω το βαρέλι.
.
Να φέ… ρω, αθα… να φέρω αθάνατο,
Νερό.
Να φέρω αθάνατο νερό,
Αθά… νατο βοτάνι, αθά… νατο βοτάνι.
.
Να δώ… σω της… να δώ… σω,
Της αγάπης μου.
Να δώ.. σω της αγάπης μου,
Πο… τέ να μην πε… θάνει, πο... τέ να μην πε… θάνει.
.
326. ΕΧΩ ΤΩΡΑ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΟΥΣ
(Συρτός)
.
Έχω τω… μάνα, καημένη μου μάνα,
Έχω τώρα μάνα, πέντε χρόνους.
Έχω τώρα μάνα, πέντε χρόνους,
Αναστεναγμούς καλέ, και πόνους.
.
Αγαπώ… μάνα, καημένη μου μάνα,
Αγαπώ μάνα, ένα χελιδόνι.
Αγαπώ μάνα, ένα χελιδόνι,
Κι η μαμά το, βρε το μαλώνει.
.
Χελιδό… μάνα, καημένη μου μάνα,
Χελιδόνι μου καλέ, ν’ απέχεις.
Χελιδόνι μου καλέ, ν’ απέχεις,
Γιατί διαφορά καλέ, δεν έχεις.
.
Πως ν’ απέ… μάνα, καημένη μου μάνα,
Πως ν’ απέχω μάνα, απ’ την αγάπη.
Πως ν’ απέχω μάνα, απ’ την αγάπη,
Που ‘χασα πολλά για δ’ αύτη.
.
327. ΡΙΝΙΩ ΜΟΥ ΚΑΤΣΕ ΦΡΟΝΗΜΑ
(Τσάμικος)
.
Ρινιώ… μου κάτσε φρόνημα…
Ρινιώ μου Κατερινιώ μου.
Ρινιώ… Κατερινιώ μου…
Σαν ό… λα τα κορίτσια.
.
Μην μπαινο… βγαίνεις και κοιτάς…
Ρινιώ μου Κατερινιώ μου.
Ρινιώ… και Κατερίνα…
Κοιτάς τα παλικάρια.
.
Τα παληκά… ρια τα καλά…
Ρινιώ μου Κατερινιώ μου.
Ρινιώ… και Κατερίνα…
Καλές γυναίκες θέλουν.
.
Να ξέ… ρουν ρόκα κι αργαλειό…
Ρινιώ μου Κατερινιώ μου.
Ρινιώ… και Κατερίνα…
Να ξέρουν να κεντάνε.
.
Το κέ… ντιμα είναι γλέντιμα…
Ρινιώ μου Κατερινιώ μου.
Ρινιώ… και Κατερίνα…
Κι η ρόκα είναι σιργιάνι.
.
Κι ο βου… λιαγμένος αργαλειός…
Ρινιώ μου Κατερινιώ μου.
Ρινιώ… Κατερινιώ μου…
Σκλαβιά… για τα κορίτσια.
.
328. ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ ΘΑ ΓΙΝΩ
(Συρτός)
.
Βασιλικός θα γίνω στο παραθύρι σου,
Στο παραθύρι σου.
Κι ανύπαντρος θα μείνω για το χατίρι σου,
Για το χατίρι σου.
.
Έβγα στο παραθύρι, να δεις τι γίνεται.
Να δεις τι γίνεται.
Το αίμα της καρδιάς μου, για σένα χύνεται.
Για σένα χύνεται.
.
Έβγα στο μπαλκονάκι κρυφά απ’ τη μάνα σου,
Κρυφά απ’ τη μάνα σου.
Και κάνε πως ποτίζεις τη μαντζουράνα σου,
Τη μαντζουράνα σου.
.
Πες μου βασιλικέ μου γιατί μαράθηκες,
Γιατί μαράθηκες.
Ποιος σ’ έβαλε στα λόγια και με παράτησες,
Και με παράτησες.
.
Έβγα να σε δω… έβγα να σε δω,
Έβγα να σε δω, να παρηγορηθώ.
Το Φεγγάρι κάνει βόλτα,
Στης αγάπης μου την πόρτα.
.
329. ΤΙ ΝΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΓΑΛΑΝΗ
(Συρτός)
.
Τι να μωρέ, τι να… τι να,
Σε κάνω Γαλανή.
Τι να σε κάνω Γαλανή,
Να γίνεις μαυρομάτα… να γίνεις μαυρομάτα.
.
Κέρνα μωρέ, κέρνα… κέρνα μας,
Κόρη κέρνα μας.
Κέρνα μας κόρη κέρνα μας,
Γεμάτα τα ποτήρια… γεμάτα τα ποτήρια.
.
Και στο μωρέ, και στο… και στο
Δικό μου το γυαλί.
Και στο δικό μου το γυαλί,
Ρίξε σπυρί φαρμάκι… ρίξε σπυρί φαρμάκι.
.
Φαρμά… μωρέ, φαρμά… φαρμάκι,
Από τα χείλη σου.
Φαρμάκι από τα χείλη σου,
Κι από τα μάγουλά σου… κι από τα μάγουλά σου.
.
330. ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΤΟΝ ΚΟΙΤΟΥΝ
(Συρτός)
.
Αμάν! Όλοι τον ήλιο,
Καλέ τον κοιτάν.
Όλοι τον ήλιο τον κοιτάν,
Που πάει να βασιλέψει… που πάει να βασιλέψει.
.
Αμάν! Κι η κόρη που ‘χει,
Καλέ μου τον καημό.
Κι κόρη που ‘χει τον καημό,
Τη θάλασσα αγναντεύει… τη θάλασσα αγναντεύει.
.
Αμάν! Βλέπει καράβια,
Καλέ μου κι έρχονται.
Βλέπει καράβια κι έρχονται,
Βαρκούλες αρμενίζουν… βαρκούλες αρμενίζουν.
.
Αμάν! Μην είδατε,
Καλέ, τον αρνητή.
Μην είδατε τον αρνητή,
Τον ψεύτη της αγάπης… τον ψεύτη της αγάπης.
.
Αμάν! Σε τι τραπέζια,
Καλέ μου κάθεται.
Σε τι τραπέζια κάθεται,
Σε τι ταβέρνες πίνει… σε τι ταβέρνες πίνει.
.
Αμάν! Τίνος χεράκια,
Καλέ μου τον κερνούν.
Τίνος χεράκια τον κερνούν,
Και τα δικά μου τρέμουν… και τα δικά μου τρέμουν.
.
Αμάν! Τίνος ματάκια,
Καλέ μου τον κοιτούν.
Τίνος ματάκια τον κοιτούν,
Και τα δικά μου κλαίνε… και τα δικά μου κλαίνε.
.
(ΧΙΜ)
.