Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος με λαμπρότητα γιορτάστηκε ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, και η Εθνική γιορτή για την Επανάσταση του 1821 με τη συμμετοχή πολλών συγχωριανών μας και φίλων, στο χωριό μας Σέρβου.

 

Στη διάρκεια της θείας Λειτουργίας, ο πατέρας Ευμένιος στο λόγο του για τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, ανεφέρθη στο ιστορικό γεγονός της Επαναστάσεως του 1821, και εξήρε τις θυσίες των προγόνων μας για να είμαστε ελεύθεροι σήμερα. Μετά τη θεία λειτουργία, σύσσωμο το εκκλησίασμα, εξήλθε του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, και κάτω από τον ηλιόλουστο ουρανό, προ του Ηρώου των πεσόντων, εψάλη δοξολογία, προεξάρχοντος του πανοσιολογιότατου Αρχιμανδρίτη πατέρα Ευμενίου.

Κατατέθηκαν στεφάνια από τον Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου κ. Γιάννη Ρουσιά, και την πρόεδρο του Συνδέσμου μας κ. Μαρίνα Μαραγκού-Μαρκοπούλου. Στην εκδήλωση παρέστησαν πολλά μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου μας και οι Τοπικοί Σύμβουλοι του χωριού κ.κ Ανδρέας Ανδριόπουλος και Γιάννης Σχίζας.

Συγκινητική ήταν η στιγμή που όλοι μαζί έψαλαν τον Εθνικό Ύμνο.

 

 

 

Optimized-doxologia_2new Optimized-Rousias_stefaninew
Δοξολογία προ του Ηρώου,διακρίνονται ο πανοσιολογιότατος πατέρας Ευμένιος, οι πρόεδροι Γ.Ρουσιάς και Μαρίνα Μαραγκού,οι ψάλτες Γιάννης Σχίζας και Κώστας Δάρας, και ο βοηθός του ιερέα Γιώργος Μπουρνάς Ο πρόεδρος Γιάννης Ρουσιάς καταθέτει στεφάνι στο Ηρώο.

 

Optimized-25Mrtiou_2011_koino1new Optimized-OIi proedroi_stefanianew
Όλο το εκκλησίασμα με ευλάβεια παρακολουθεί τη δοξολογία Η πρόεδρος του Συνδέσμου κ.Μαρίνα Μαραγκού και ο πρόεδρος του τοπικού Συμβουλίου Γιάννης Ρουσιάς, κατέθεσαν στεφάνια.

...


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.