.
Σε πρόσφατο άρθρο που δημοσίευσα στην ιστοσελίδα servou.gr (14-6-19)
γράφω σχετικά για τους 88ρηδες πατριώτες, μια πληροφορία που μου έδωσε ο Ν. Τρουπής (Αλούπης), κατά την επίσκεψή μου στο χωριό. Μου είπε ο Νίκος πως έχει γεννηθεί το 1931 και πως οι συνομήλικοί του ήσαν 24, από τους οποίους οι περισσότεροι έχουν πεθάνει (Στάθης Δάρας κλπ)
Ο Γ. Δ. Βέργος που διάβασε το άρθρο μίλησε με το Νίκο και μου υπαγόρευσε τα ονόματα των 11 εν ζωή συνομηλίκων του Νίκου, που είναι:
1. Ανδριόπουλος Ν. Δημήτριος
2. Βέργος Λ. Γεώργιος
3. Γεωργακόπουλος Γ. Αναστάσιος
4. Δημόπουλος Γ. Παναγιώτης
5. Λιατσόπουλος Θ. Παναγιώτης
6. Λιατσόπουλος Ι. Παρασκευάς
7. Παναγόπουλος Ι. Φώτης
8. Σχίζας Στ. Ντίνος
9. Σχίζας Κ. Χρήστος
10. Τρουπής Θ. Νικόλαος
11. Χειμώνας Αγ. Δημήτριος
Όπως φαίνεται στα ονόματα δεν υπάρχει γυναικείο όνομα!
Λέτε να μην γεννήθηκαν εκείνη τη χρονιά κορίτσια; Μάλλον όχι.
Το βέβαιο είναι πως πολλά κορίτσια δεν πήγαιναν εκείνη την εποχή στο σχολείο, ή πήγαιναν σε μικρότερες τάξεις, πράγματα που …δυσκολεύουν τον προσδιορισμό του έτους γέννησης.
Πάντως, όποιος γνωρίζει για 88 χρονη πατριώτισσα (σε αυτή την ηλικία τιμή είναι για μια γυναίκα να λέει πότε γεννήθηκε), ας μας στείλει ένα σχετικό μήνυμα, να συμπεριλάβουμε και τις γυναίκες στον πίνακα.
Επίσης ενδιαφέρον είναι να καταγράψουμε και τους πατριώτες πάνω από 88 χρονών. Ας το φροντίσει κάποιος πατριώτης και ας στείλει τα ονόματα στο Σύνδεσμο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. η και στο προσωπικό μου email
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., έτσι για την ιστορία του χωριού.
Πάντως, τα παιδιά που γεννήθηκαν το 1931, μιας και αναφερόμαστε σε αυτή τη χρονιά, ήσαν εξαιρετικά άτυχα, γιατί πέρασαν την πιο κρίσιμη ίσως ηλικία της ζωής τους (10- 20 χρόνων) στον πόλεμο του 1940, στην κατοχή και στον εμφύλιο. Έτσι, πέραν των άλλων, δεν έζησαν «εφηβία» και οι δυνατότητες εκπαίδευσής τους ήσαν πάρα πολύ περιορισμένες.
Από την άλλη, βέβαια, οι σκληρές αυτές εμπειρίες της ζωής τους βοήθησαν, μετά τον εμφύλιο και την ενηλικίωσή τους, να είναι δραστήριοι, να δημιουργήσουν σημαντικά πράγματα στη ζωή τους και λίγο-πολύ να είναι όλοι επιτυχημένοι και καλοί οικογενειάρχες.
Χ. Ι. Μαραγκός
