Εκδρομή Συνδέσμου στο Κιάτο το 2007, μετά από πρόσκληση του πατριώτη Ν. Ζαχαρόπουλου.

Ο πρόεδρος τότε του Συνδέσμου,

αείμνηστος Ηλίας Χειμώνας,

προσφέρει στο Νίκο τους 2 τόμους του "Αρτοζήνου"

και μία φωτογραφία του χωριού σε καμβά

Με την ευκαιρία της βράβευσης φέτος από το Σύνδεσμο, της Ευρωβουλευτού ιατρού Χρυσούλας Ζαχαροπούλου, κόρης του πατριώτη μας Νίκου Ζαχαρόπουλου, αναδημοσιεύουμε άρθρο από την εφημερίδα "Αρτοζήνος", σχετικό με εκδρομή στο Κιάτο το 2007, μετά από πρόσκληση του Νίκου.

Αναφέρεται, λοιπόν, στο άρθρο της εφημερίδας (μερικά κομάτια ξαναγράφτηκαν, γιατί υπήρχε πρόβλημα με τις φωτογραφίες):

"Στη φετινή χοροεσπερίδα ο πατριώτης Ν. Ζαχαρόπουλος, συνταξιούχος αστυνομικός, μας είχε καλέσει να επισκεφθούμε το Κιάτο, πόλη που διαμένει επί πολλά χρόνια και είναι αντιδήμαρχος. Ο Σύνδεσμος αποδέχθηκε την πρόσκληση και μετά τις σχετικές συνεννοήσεις αποφασίστηκε να γίνει εκδρομή στις 17-6-2007.

΄Ετσι το πρωί της Κυριακής της παραπάνω ημερομηνίας, μαζευτήκαμε στην Ομόνοια όσοι δηλώσαμε συμμετοχή και μετά τις σχετικές χαιρετούρες και τα διάφορα κομπλιμέντα επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν και ξεκινήσαμε για τις Μυκήνες.

Στο δρόμο μας, στην οδό Καβάλας πήραμε το Γιώκο Δημόπουλο (γιο του Παπαγιάννη) με τη γυναίκα του και λίγο ποιο πέρα την Πώπη του Παπαναστάση (τα παιδιά των παπάδων του χωριού έχουν …διαφορετική μεταχείριση).

Αφού ξεκουραστήκαμε αρκετά και γελάσαμε πάρα πολύ με τα ανέκδοτα της Φανής Παναγοπούλου -και όχι μόνο- πήραμε το δρόμο για το Κιάτο, που ήταν και ο βασικός μας προορισμός. Μετά μια ώρα και ένα τέταρτο φτάσαμε εκεί, όπου μας περίμενε στην είσοδο της πόλης ο αγαπητός Νίκος με την γυναίκα του. Αφού χαιρετηθήκαμε, μπήκαν και αυτοί στο πούλμαν και μας οδήγησαν σε ένα καταπληκτικό μέρος, δέκα χιλιόπμετρα έξω από το Κιάτο. Πρόκειται για μία θαυμάσια περιοχή, με αραιά σπίτια -κυρίως βίλες- κυριολεκτικά μέσα στο πράσινο. Το θέαμα, με περιποιημένους αμπελώνες και οπωροφόρα δένδρα (κυρίως βαρυφορτωμένες βερικοκιές, με στυλωμένα τα κλαδιά τους για να μη σπάσουν) έμοιαζε "παράδεισος".

Το σημείο που έγινε το γεύμα ήταν σε μια μικρή ρεματιά, με τρεχούμενο άφθονο νερό και κυριολεκτικά σκεπασμένη από τεράστια πλατάνια. Κανένας λ΄γος δεν γίνεται για ζέστη, η δροσιά περίσευε. Πρόκειται για ένα περιβάλλον που από μόνο του σου προκαλεί ψυχική ευεξία. Καθίαμε όλοι σε ένα στενόμακρο, όμορφα διακοσμιμένο τραπέζι, δίπλα στο ρεματάκι.

Πριν το σερβίρισμα, ο Πρόεδρος Ηλ. Χειμώνας έδωσε στο Νίκο τους τόμους του "Αρτοζήνου" και τη φωτογρφία και τον ευχαρίστησε για την πρόσκληση. Ο Νίκος μας ευχαρίστησε όλους και εξέφρασε τη μεγάλη του χαρά που ανταποκριθήκαμε στην πρόσκλησή του. Ακολούθησε το σερβίρισμα των εδεσμάτων: μια