Το μονοδαύλι!...
-Φύσα γριά το μονοδαύλι !
-Το φυσώ, μα δεν ανάβει !
-Μα κάνει κρύο.... κάνει κρύο....
Με την φυσούνα φύσα το, που ο διάβολος να σε πάρει... Με την φυσούνα....
-Μακάρι να με έπαιρνε ο διάβολος, καλά θα πέρναγα με δαύτον, μου την έφαγες την ζωή τώρα, τόσων χρονών ημέρες...
O Άλλος, ο ΄'αλλος.... Ο Γαβρίλος να μή με πάρει....
-Ποιός;... ποιός;... Ώστε έχεις γκομενάκι ε.εε.. Έχεις γκομενάκι...
Ώστε έχεις γκομενάκι, γκομενάκι και τόσα χρόνια σε λιβάνιζα, σε είχα στα όπα -όπα, δίπλα στα εικονίσματα σε έχω βαλμένη....
-Ναι ρέ, ναι, με σένα μόνο θα καθόμουνα;...
Έπρεπε να φύγω, να σε παρατήσω όταν έπρεπε, αλλά σε λυπόμουνα .
Έπεσες στα χέρια μου και έζησες....
Ήσουνα τυχερός, τυχερός, ήσουνα τυχερός...
Εσύ τα είχες ανοιχτά και εγώ τότε τα είχα κούπα...
Για μένα τότε είχε πέσει αμωρίλα...
Για μένα τότε ήταν στραβοβδομάδα...
Θα έμενες μόνος, έρημος στον κόσμο, θα σε έβλεπα ρε από μακριά και θα σε λυπότανε η ψυχή...
Εσύ δεν είσαι άξιος για τίποτα...
Ούτε για ένα πουρνάρι να κόψεις στο βουνό,στο λόγγο,το καλοκαίρι να το φέρεις να διπλιάσει το δαυλί στη φωτιά και τώρα αχαϊρεφτε, ξελαρυγγιάστηκα, να φυσά το μονοδάυλι και εκείνο δεν ανάβει...
Απορία μου είναι πως κάναμε μαζί, όχι ένα παιδί. ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά εννιά παιδιά...
Να είναι καλά Παναγία μου και ευλογημένα τα ευχημένα μου...
Έχω καλή καρδιά, αλλά, αλλά έπεσε στα Αγαρινά τα χέρια....
Στον άχρηστο....
Ούτε την φωτιά δεν μπορεί να ανάψει....
Που να του πεις τώρα να ανάψει και τίποτα άλλο...
-Εγώ είμαι άχρηστος;;...
Για κάνε το βηματάκι και βγες από εδώ μέσα, από τον παράδεισο και να δει ποιός είναι άχρηστος...
Άλλη θα έρθει εδώ μέσα, και να ειδής από μακριά, πως θα θα φυσάει, θα κουνιέται η φούστα της, θα κτυπάει το τακουνάκι....
Καπέλο με το πούπουλο θα της πάρω να φοράει...
Και εσύ θα μείνεις με την φυσούνα στο χέρι...
-Να τι λέει το παράλυτο...
-Τι.. τι;... Καπέλο με πουπουλάκι θα της πάρει το ραμολιμέντο...
Και από το άλλο το φαγητό:... Το νοστιμούλι;...
Τι θα τρώει ρέεε....
Τι ρεεε...Τι;...
Θα περιμένει, θα περιμένει, με την αντηλιά , όταν κάθε τόσο που βγαίνει το ουράνιο τόξο, να μαζεύει τον σαλίγκαρο;... Χα ...χα...χα...
Κοίταξέ το ρε, το πουλάκι μου, το πουπουλάκι το πουπουλάκι..
Και εμένα, κάθε μέρα με στέλνει στο κοτέτσι, τις κότες να ταίζω, να τις σφάζω να τις ξεπουπουλιάζω, αυτόνε να ταΐζω....
Να καλοπερνάει αυτός, να καρδαμώνει...
Ακούτε. ακούτε και αυτός γκόμενα με πούπουλο γυρεύει....
Ακούτε τι έκανε, και τι κάνει που είναι αυτός για προκοπή, ο διάβολος και ο τρίβολος, να τον σηκώσει να τον πάρει...
Εγώ οργώνω τα χωράφια για ψωμί, σκάβω τρυγάω το αμπέλι για κρασί ,φρροντίζω τίς κότες για τα αυγά και αυτός τρώει πίνει σαν κηφήνας και μάζευε τα πούπουλα στην γκομενίτσα καπελάκια για να φτιάξει και εμένα θέλει στον τάφο να με θάψει ...
-Κάνε εσύ ανταρσία, το κινηματάκι του κοντύλι και θα δεις τι θα γίνει....

Φωτιά με ένα ξύλο δεν ανάβει, όπως και μονός καυγάς δεν γίνεται!
Απαιτούνται δύο και περισσότερα ξύλα να φουντώσει το τζάκι, όπως και ο μεγάλος καυγάς.
Μαλώνουνε οι άνθρωποι, για τον φαί και το έρωτα...
Το ποιός θα έχει να φάει να επιβιώσει, για να έχει την δύναμη να ανταγωνιστεί στον έρωτα στην διεκδίκηση του άλλου φύλλου και να είναι άξιος, δυνατός, στις προσδοκίες του άλλου, για την αναπαραγωγή και την προστασία των κλώνων τους, των παιδιών τους. |
Για να μαλώσεις δεν γίνεται να μαλώσεις χωρίς να είναι και ένας άλλος, να δεχτεί το μάλωμα και να ανταπαντήσει με τον ίδιο τρόπο, ή, και ποιό σκληρό.
Αν ο τρόπος της αντίδρασης του άλλου, είναι σκληρός και ο επιτιθέμενος είναι δυνατός, το μάλωμα συνεχίζεται και κρατάει όσο το σόι και όσο οι γενιές είναι δυνατές και δεν παίρνουν από λογική και για προκοπή χαμπάρι.
Αλλά ας είναι:
"Να είχε το αντρόγυνο καυγά, να είχε το σόι γκρίνια!...
Αυτοί αμέσως μόνοι τους θα μονοιάσουνε και πάλι θα αγαπηθούνε..."
Αν δεν αφήσουνε τους τρίτους να μπούνε στην μέση...
Αν αφήσουν μικρή χαραμάδα και πούνε οι τρίτοι στην γκρίνια στον καυγά( έβαλαν ,το δαδί, το κούτσουρο στην φωτιά, στο τζάκι) θα γίνουνε σκορποχώρι...
Μπούλμπερη... Και στάχτη...
Στίς διαφορές μας, στα μαλώματα μας να λογικευόμαστε..
Καλές ζέστες τον χειμώνα και δροσιές το καλοκαίρι...

Γιάννης Στ Βέργος(gortynios.isv)
11/05/2020


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το χωριό μας αναφέρεται στα Κατάστιχα του Δήμου (kaza) Καρύταινας (περίοδος 1566-1574). Κατά τη χρονική αυτή περίοδο φαίνεται  ότι είχε 22 σπίτια μη Μουσουλμάνων και 10 άγαμους μη Μουσουλμάνους κατοίκους. Κατ' εκτίμηση είχε περί τους 120 κατοίκους. Το χωριό Αρτοζήνος, το οποίο επίσης αναφέρεται στα ίδια Κατάστιχα, ήταν πολύ μεγαλύτερο. Είχε 132 σπίτια μη Μουσουλμάνων και 39 άγαμους μη Μουσουλμάνους. Κατ' εκτίμηση είχε 726 κατοίκους.
(Πηγή: Ιστοσελίδα Arcadians.gr. Εισήγηση για τη Δημογραφική Σύνθεση Λεονταρίου-Καρύταινας http://conference.arcadians.gr/index.php?itemid=29&catid=2 )