« Έφιππος χώρει γενναίε στρατηγέ ανά τους αιώνας διδάσκων τους λαούς πως οι δούλοι γίνονται ελεύθεροι.»
(Επιγραφή στο βάθρο του Θ. Κολοκοτρώνη) 

Στις 4.2.1843, βρήκε ο θάνατος τον Γέρο του Μωριά, το σύμβολο και τη δόξα της Νεότερης Ελλάδας, τον ελευθερωτή του Γένους, τον γιγάντιο αθάνατο ήρωα μεταξύ των αθανάτων της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και μεταξύ των θρύλων της παγκόσμιας ιστορίας.

Στις 7 Οκτωβρίου 1838, ανακαλούσε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην Πνύκα:

«Όταν αποφασίσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πώς δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε “πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;”, αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι, εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση».

Ε.Κ.Μπόρα