.X.  I. Μαραγκός

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η καταγραφή των σογιών του χωριού μας, έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον για εμάς τους Σερβαίους, γιατί μαθαίνουμε έτσι τις ρίζες μας, από που δηλαδή «κρατάει η σκούφια» μας και τι συγγένεια έχουμε με πολλούς άλλους συγχωριανούς, η οποία ενδεχομένως μας είναι άγνωστη.

Από το 1976 μέχρι σήμερα,  που εκδίδεται συνεχώς η εφημερίδα του Συνδέσμου «Αρτοζήνος», υπάρχουν καταγεγραμμένα όλα σχεδόν τα κοινωνικά και άλλα γεγονότα, που αφορούν στο χωριό και στους πατριώτες και εμμέσως γίνονται γνωστές και διάφορες συγγενικές μεταξύ μας σχέσεις.

Στα πολλά βιβλία του πατριώτη δάσκαλου και λογοτέχνη Θ. Κ. Τρουπή, υπάρχουν πάμπολλες πληροφορίες και αναφορές για συγγένειες μεταξύ των πατριωτών, όπως και πλείστα άλλα θέματα.

Η πλήρης αποτύπωση ενός γεν. δένδρου είναι σχεδόν αδύνατη –ιδιαίτερα για τα μεγάλα σόγια-, διότι δεν υπάρχουν επαρκή καταγεγραμμένα αρχεία και οι πληροφορίες από μεγαλύτερους πατριώτες είναι λιγοστές, μιας και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν πλέον φύγει. Επίσης, χρειάζονται πάρα πολλές ώρες δουλειάς, που δεν είναι εύκολο να τις διαθέσει κάποιος, αν δεν έχει χρόνο και ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Στην πράξη, αυτό που μπορεί να γίνει κάπως ποιο εύκολα, είναι   η μερική καταγραφή ενός σογιού, ενός δηλαδή κλάδου, με την προοπτική πως κάποιος άλλος μελλοντικά θα καταγράψει έναν άλλο κλάδο, θα συμπληρώσει ενδεχομένως κενά που υπάρχουν, και έτσι θα συνενωθούν οι κλάδοι και τελικά θα καταγραφεί όλο το σόι. Θα σχηματιστεί η πολύ μεγάλη εικόνα. Με άλλα λόγια, οι νεότεροι πατριώτες που έχουν εξοικείωση με την τεχνολογία μπορούν να αντλήσουν πληροφορίες από τους μεγαλύτερους και το περιβάλλον τους, και να φτιάξουν το γεν. δένδρο του δικού τους κλάδου,   αρχίζοντας από τον ποιο παλιό πρόγονο που έχουν στοιχεία.

Κάπως   έτσι έχει κάνει ο πατριώτης Γ. Δ. Βέργος, για το δικό τους κλάδο των Βεργαίων.

Στην ιστοσελίδα servou.gr έχουν δημοσιευθεί μέχρι τώρα κάποια γενεαλογικά δένδρα πάνω σε συγκεκριμένη δομή/πλατφόρμα (σόι Σχιζαίων, Δημητροπουλαίων, κλπ),   και πρόσφατα αποτυπώθηκε και το γεν. δένδρο των Τρουπαίων (και υπό δημοσίευση το αντίστοιχο των Ηλιοπουλαίων-Κωνσταντοπουλαίων). Εκτός από αυτή την αποτύπωση μπορεί να γίνει καταγραφή και σε κείμενο, ανάλογο με αυτό στο βιβλίο του Β. Δάρα. Αυτό έχει το πλεονέκτημα ότι υπάρχει επί πλέον η δυνατότητα καταγραφής έξτρα πληροφοριών, σχολιασμού και κριτικής σημαντικών γεγονότων, που χαρακτηρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις διαφόρων εποχών. Σημαντικά στοιχεία για την ιστορία ενός τόπου.

Εγώ επέλεξα το δεύτερο αυτό τρόπο,   τόσο γιατί θέλω να καταγράψω ορισμένα γεγονότα που τα θεωρώ σημαντικά για το δικό μας σόι, όσο και γιατί πιστεύω πως είναι ποιο εύκολα προσβάσιμος για ανθρώπους, που δεν έχουν μεγάλη εξοικείωση με την ηλεκτρονική τεχνολογία.   Εκτός από την καταγραφή του συγκεκριμένου «κλώνου» του δικού μου σογιού, θα προσπαθήσω να καταγράψω και ότι άλλα στοιχεία γνωρίζω γενικά, για όλο το σόι των Μαραγκαίων. Οι αναφορές μου αφορούν και σε άντρες και σε γυναίκες, άσχετα που οι γυναίκες όταν παντρευτούν,  είθισται  να «ανήκουν» και  να καταγράφονται πλέον στο σόι του ανδρός τους. Ας μη μας διαφεύγει, πάντως, πως με την πρόοδο των ετών, πολλές γυναίκες κρατούν το πατρικό τους επώνυμο και ενδεχομένως να το δίδουν και στα παιδιά τους (χώρια οι ανύπαντρες μητέρες).

Ας σημειωθεί ακόμη και το αυτονόητο, ότι δηλαδή   η ψηφιακή αποτύπωση που γίνεται   για τα σόγια του χωριού, δίνει τη δυνατότητα να γίνουν αναγκαίες διορθώσεις και προσθήκες στο μέλλον, έτσι ώστε διαρκώς να «επικαιροποιείται» ένα σόι. Πράγμα σημαντικό για την ιστορία του τόπου μας.

Γ Ε Ν Ι Κ Α   Γ Ι Α   Τ Ο   Σ Ο Ι   Τ Ω Ν   Μ Α Ρ Α Γ Κ Α Ι Ω Ν .

Π Ρ Ω Τ Η   Γ Ε Ν Ι Α – Ο   Γ Ε Ν Α Ρ Χ Η Σ

ΠΑΠΑ-ΝΙΚΟΛΑΚΗΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ

Από όσα στοιχεία έχουμε μέχρι σήμερα, φαίνεται πως γενάρχης των Μαραγκαίων είναι ο ιερέας του χωριού «Παπα-Νικολάκης Μαραγκός», που πρέπει να γεννήθηκε περί το 1770. Πέθανε σε ηλικία 60 περίπου ετών, όταν πλέον είχε απελευθερωθεί το έθνος μας από τους Τούρκους. Δυστυχώς δεν πρόλαβε να υποβάλλει τα χαρτιά του (δεν το έκαναν και τα παιδιά του) και να αναγνωριστούν οι υπηρεσίες που πρόσφερε στον απελευθερωτικό αγώνα,   όπως έγινε με τους άλλους γνωστούς ιερείς του χωριού «Παπα-Σχίζα» και «Παπα-Δάρα».

Ποιανού γιός και απόγονος ήταν ο Παπα-Νικολάκης δεν το γνωρίζουμε. Επειδή αυτό το επώνυμο έχει βρεθεί και στη Δημητσάνα, μπορούμε να υποθέσουμε πως όταν διαλύθηκε το χωριό Αρτοζήνος περί το 1750, κάποιος Μαραγκός ήρθε στο δικό μας χωριό και κάποιος άλλος πήγε στη Δημητσάνα. (Στο χωριό Αρτοζήνος, στην απογραφή  γύρω στο 1570, αναφέρεται πως ζούσαν εκεί 132 οικογένειες,  όταν στου Σέρβου ζούσαν 22). Πάντως, αν υποθέσουμε πως ο πατέρας του γεννήθηκε τις πρώτες δεκαετίες του 1700,  στην εποχή μας  (2021) οι Μαραγκαίοι  πιθανότατα συμπληρώνουν περί τα 300 χρόνια ζωής (10 γενιές).

Το σπίτι του παπά ήταν στο πάνω μέρος του χωριού, προς τη δυτική πλευρά, εκεί που στη συνέχεια έγιναν πολλά Μαραγκαίικα σπίτια και διαμορφώθηκε έτσι η γειτονιά με αυτό το όνομα.   Πολλά από τα σπίτια αυτά υπάρχουν και σήμερα, έχουν επισκευασθεί  και κατοικούνται τα καλοκαίρια.  

Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Η   Γ Ε Ν Ι Α

ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΚΩΣΤΗΣ του ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Είναι ο γιος του ιερέα, χωρίς να γνωρίζουμε αν είχε άλλα αδέρφια.  Πιθανότατα να είχε.  Το όνομα Βασίλειος που έδωσε στο δεύτερο γιο του (το πρώτο ήταν του πατέρα του, Νικόλαος), ίσως είναι από κάποιο αδελφό. Επίσης,   το γεγονός πως γιός του  Νικόλαος,  ήταν περί τα 18 χρόνια μεγαλύτερος από το γιό του Βασίλειο,  προφανώς συνηγορεί υπέρ, του να υπήρχαν και άλλα παιδιά  ενδιάμεσα (την ίδια διαφορά ηλικίας -18 ετών- είχαν και ο γιός του Νικολάου "Παπαδημήτρης" με το δεύτερο γιο του Βασιείου Νικόλαο. Εκείνη την εποχή τα αγόρια παντρεύονταν γύρω στα 25 χρόνια και έκαναν παιδιά αμέσως. Δεν είχαν τότε πρόβλημα για να κάνουν ...οικογενειακό προγραμματισμό, όπως σήμερα! 

Αυτό που ξέρουμε από την παράδοση, είναι πως ο Κωστής ήταν άνθρωπος της εκκλησίας, ασχολιόταν με εκκλησιαστικά θέματα και μάθαινε κάποια   στοιχειώδη γράμματα σε παιδιά του χωριού, από το ψαλτήρι της εκκλησίας, όπως αναφέρει η παράδοση. 

Χαρακτηριστική είναι η φράση που λεγόταν στο χωριό, και έφτασε μέχρι τις μέρες μας, από τους προκατόχους μας:

«έ μ α θ α   γ ρ ά μ μ α τ α   σ τ ο   ψ α λ τ ή ρ ι   τ ο υ   γ ε ρ ο–Κ ω σ τ ή»,  έλεγαν.

Το γεγονός ότι ο ένας του γιος (Νικόλαος) και ο εγγονός του (Δημήτρης) έγιναν ιερείς και χειροτονήθηκαν στην Μητρόπολη Αθηνών –όχι απλό γεγονός για εκείνη την εποχή- δείχνει πως μάλλον ο Κωστής και ο πατέρας του, ο παπα-Νικολάκης, είχαν διασυνδέσεις με «υψηλά ιστάμενους» εκκλησιαστικούς κύκλους,  ίσως και προ-επαναστατικά.

Τ Ρ Ι Τ Η   Γ Ε Ν Ι Α

1) ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του ΚΩΣΤΗ και

2) ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ του ΚΩΣΤΗ.

.

Παπαδημήτρης (1848-1927) Δημήτριος Ν. Παπανικολάου (Μαραγκός) (Η φωτογραφία πρέπει να είναι περίπου το 1920)

Ο Νικόλαος  πρέπει να  γεννήθηκε  περί το 1820, γιατί στο ημερολόγιο του γιού του  (του γνωστού ιερέα του χωριού επί 44 έτη «Παπαδημήτρη»)  αναφέρεται πως ο πατέρας του χειροτονήθηκε στις 28-1-1854 ιερέας στη Μητρόπολη Αθηνών, σε ηλικία 34 ετών. Ο Παπα-Δημήτρης, όπως αναγράφεται στο μητρώο γεννήσεων, γεννήθηκε το 1848 και πέθανε το 1927 (Ιερούργησε στο χωριό από το 1883 μέχρι το θάνατό του, 44 έτη).

Η διπλανή φωτογραφία, που σίγουρα είναι κάποια χρόνια πριν το θάνατό του, ίσως είναι η ποιο  παλιά φωτογραφία Σερβαίου. Η αντίστοιχη του "Γεροθανασάκου",  που φαίνεται στη συνέχεια,  πρέπει να είναι μεταγενέστερη αφού αυτός πέθανε 7 χρόνια αργότερα.

Ο Νικόλαος  (1820-1864), που ακολούθησε τον ιερατικό κλάδο και άλλαξε το όνομά του σε ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ, στη μνήμη του παππού του ιερέα.   Αυτό συνηθιζόταν τότε στο χωριό και έτσι και άλλοι άλλαξαν το επώνυμό τους σε Παπα-Θωμόπουλος, Παπα-Γεωργίου κλπ. Για τη συνέχεια του κλάδου του Παπανικολάου ελπίζω να γραφτεί ξεχωριστό κεφάλαιο, στη συνέχεια του άρθρου που έχει ήδη δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα, και μπορείται να το αναζητήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο.

Πάντως, ο παπάς Νικόλαος Παπανικολάου ιερούργησε στο χωριό 10 μόνο χρόνια (1854-1864), γιατί πέθανε στα 44 του χρόνοια. Εκείνη την περίοδο έφτιαξε και το σπίτι που λέμε "Παπανικολάου" αφού υπάρχει χαραγμένη ημερομηνία σε αγγωνάρι 

"ΙΟΥΛ 1859".

 κλικ στο: ΠΑΠΑ-ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΑΡΑΓΚΟΣ

https://www.servou.gr/2013-06-23-10-30-27/grafipatrioton/63-istoria/4509-papa-nikolaos-maragkos-1770-1830-kai-iereis-apo-to-soi-ton-maragkaion

Ο Βασίλης (το δεύτερο παιδί του Κωστή),  πρέπει να γεννήθηκε στη δεκαετία του 1830, αν λάβουμε υπόψη πως το πρώτο του παιδί,  είναι καταγεγραμμένο πως γεννήθηκε το 1864. Πιθανότατα να υπάρχουν και άλλα αδέρφια ή παιδιά που να πέθαναν στη μικρή ηλικία, αφού εκείνη την εποχή τα μισά περίπου παιδιά πέθαιναν στον τοκετό ή τα πρώτα χρόνια της ζωής τους.

  (Πάντως, με βάση το νόμο των πιθανοτήτων, μάλλον πρέπει  να  είχε αδέλφια ο Βασίλης.  Το γεγονός ότι το δεύτερο παιδί  του,  το ονόμασε Χαράλαμπο (στο πρώτο έδωσε το όνομα του πατέρα του "Κωστής") και ο γιός του Νικολάκης  ονόμασε Χαράλαμπο  το πρώτο του παιδί και όχι Βασίλειο (το όνομα του πατέρα του)  συνηγορεί υπέρ του να είχε κάποιο αδερφό ο Βασίλης, με  το όνομα  Χαράλαμπος. Μ ε το ίδιο σκεπτικό, ίσως είχε και αδερφή ο Βασίλης με το όνομα Χριστίτσα, αφού ο γιός του Νικόλαος έδωσε αυτό το όνομα στην πρώτη του κόρη (και όχι αυτό της μάνας του που την έλεγαν Βενετσάνα ούτε της πεθεράς του που την έλεγαν Μαριώ) καθώς και ο γιός του Χαράλαμπος  έδωσε αυτό το όνομα στη δεύτερη κόρη του.  

 Επίσης,  το όνομα Σοφία και Σταυρούλα το έδωσαν άλλα δύο παιδιά του Βασίλη, που ενδεχομένως και αυτές ήταν αδελφές του Βασίλη. Οχι πως αυτά έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία σήμερα, απλά έχουμε το χρόνο και τη διάθεση και ...σκαλίζουμε τις ρίζες μας.

Το όνομα Βασίλης, που δόθηκε στον εγγονό του παπα-Νικολάκη Μαραγκού και γιο του Κωστή, και το οποίο έκτοτε υπάρχει σε όλο το σόι των Μαραγκαίων, πιθανότατα να αντιστοιχεί σε αδελφό  του   παπά ή στον  πατέρα της παπαδιάς ή σε άλλον κοντινό τους συγγενή...). 

.

Τ Ε Τ Α Ρ Τ Η   Γ Ε Ν Ι Α

Στη γενιά αυτή ανήκουν τα 7 παιδιά που   απέκτησε το ζευγάρι του Βασίλη Κ. Μαραγκού με την Βενετσάνα Μπράβου, σε περίοδο 13 ετών (1864-1877), σύμφωνα με καταγεγραμμένα στοιχεία που υπάρχουν.

Τα ονόματα των παιδιών είναι με σειρά γέννησης:

  1. ΚΩΣΤΗΣ               1864

  2. ΝΙΚΟΛΑΟΣ           1866 (πατέρας του πατέρα μου)

  3. ΧΡΗΣΤΟΣ             1870

  4. ΙΩΑΝΝΗΣ             1872

  5. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ   1875

  6. ΜΙΧΟΣ                  1877

  7. ΚΑΝΕΛΛΑ

               ;

Για τα δύο από τα 7 αυτά παιδιά (το Χρήστο και τον Ιωάννη) δεν έχουμε καμία πληροφορία για τη ζωή τους. Ως πλέον πιθανό πρέπει να θεωρήσουμε πως πέθαναν στη μικρή ηλικία, μιας και η θνησιμότητα (βρεφική και παιδική) σε εκείνη την εποχή, ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Ενίσχυση αυτής της άποψης, είναι και το γεγονός πως τα ονόματα αυτών των παιδιών δόθηκαν σε παιδιά των άλλων αδελφών τους. Ο Κωστής π.χ. το πρώτο παιδί το έβαλε Βασίλη (ο πατέρας του) το δεύτερο και το τρίτο Χρήστο και Γιάννη και δεν έβαλε το όνομα του πεθερού του Νικόλαος. Εκείνη την εποχή, το όνομα στα παιδιά είχε ξεχωριστή συμβολική σημασία.

1.     ΜΑΡΑΓΚΌΣ ΚΩΣΤΗΣ του ΒΑΣ. (1864-1932)

Πρωτότοκος γιος του Βασιλείου, που παντρεύτηκε την Ασήμω Ν. Λιατσόπουλου. 

Επειδή το πατρικό σπίτι του Βασίλη είχε μεγάλο κήπο ανατολικά,  έφτιαξαν εκεί καινούριο σπίτι  για την οικογένεια του Κωστή (το πρώτο με τα κεραμίδια στη φωτογραφία), και άφησαν και δρόμο  μεταξύ των δυο σπιτιών. Από αυτό τον κατηφορικό δρόμο που φαίνεται στη φωτογραφία (κατεβασιά) περνούσε και ο άλλος αδερφός (Νικόλαος), που στη συνέχεια έφτιαξε και αυτός καινούριο σπίτι, προς τα νότια (το δεύτερο στο βάθος),  στο ίδιο οικόπεδο.

Το σπίτι που έμεινε η οικογένεια του Κωστή μάλλον το έχτισαν οι Λιατσοπουλαίοι, για να το δώσουν προίκα στον Κωστή.

Το σπίτι αυτό το πούλησε ο Κωστής όταν έφυγαν τα παιδιά του για την Αθήνα και το πήρε ο ξάδερφός του,  Παπαδημήτρης για ναστεγάσει εκεί τη χήρα νύφη του με τις 3 κόρες,

Ντίνα Ν. Βέργου, το γένος Παπανικολάου (Μαραγκού) (1917-2004)

όταν ο γιός του Παναγής -πρόεδρος του χωριού- πέθανε σε ηλικία 34 ετών.

Τελικά το σπίτι έμεινε στη μια κόρη τη Ντίνα, που παντρεύτηκε το Ν. Βέργο  (Μάρκο).

Τα παιδιά του Κωστή έφυγαν όλα από νωρίς για τον Πειραιά, όπου έγιναν επιτυχημένοι έμποροι και πολύ καλά αποκατεστημένοι. Πάντως, έρχονταν συχνά στο χωριό τα καλοκαίρια, για διακοπές.  

Ο Κωστής  (φωτογραφία) φαίνεται πως ασχολήθηκε περισσότερο με γεωκτηνοτροφικές δουλειές στο χωριό και λιγότερο με τη μαστορική τέχνη του πατέρα του.

Τα παιδιά του είναι:

α) ΒΑΣΙΛΗΣ (1892-1979).

Παντρεύτηκε τη Ρίνα Γ. Τρουπή και απέχτησαν:

*τον Κώστα,

ο οποίος παντρεύτηκε και απέκτησε το Βασίλη, το Βλάση και την Κατερίνα.

*τον Γιώργο,

που παντρεύτηκε την Κωνσταντίνα Σοφρονά και απέκτησαν την Κατερίνα, το

Τα 3 αγόρια και η νύφη του Κωστή.

Βασίλη και το Δημήτρη.

*τη Σοφία,

που παντρεύτηκε τον Β. Παπαφλωράτο και απέχτησαν την Αικατερίνη. 

.

β) ΧΡΗΣΤΟΣ (1895-1977).

Με τη γυναίκα του Καλιόπη Ρουσέτη απόποχτησαν

*τον Κώστα,

ο οποίος παντρεύτηκε και απόχτησε το Χρήστο και τον Ηλία.

*την Παναγιώτα,

που απόχτησε με τον Αλέκο Καπλάνογλου την Πώπη και το Βασίλη.

*τον Νικηφόρο,

που και αυτός έχει δύο παιδιά, το Χρήστο και το Λεωνίδα.

*τον Μαρίνο,

που έχει το Χρήστο και τη Ρένα.

.

γ) ΓΙΑΝΝΗΣ (1902-1986)

Παντρεύτηκε την Κλειώ Ππαδοπούλου από τη Λαοδικεία της Συρίας. Δεν είχε παιδιά.

.

δ) ΣΟΦΙΑ

Παντρεύτηκε το Σπήλιο Π. Μπόρα και όταν χήρεψε παντρεύτηκε το Χρήστο Δ. Βέργο, με τον οποίο απέχτησε το

*Μαρίνη.

.

2.     ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ του ΒΑΣ. (1866-1921).

Κ α ν έ λ λ α  Γυναίκα του Νικ. Β. Μαραγκού (1870;-1941)	"Γεροθανασάκος" Πατέρας της Κανέλλας (1840-1934)

Για το Νικόλαο έχουμε περισσότερες πληροφορίες γιατί ήταν ο πατέρας του δικού μου πατέρα (Ιωάννη).

Παντρεύτηκε 24 χρονών (4 Σεπτεμβρίου 1890) με την Κανέλλα, κόρη του Αθανασίου Ηλ. Σχίζα (αυτός ήταν εγγονός του γενάρχη των Σχιζαίων «Θανασά» και γιος του αγωνιστή του 1821, Ηλία Σχίζα) και της Μαριώς Πανάγου Μπόρα.

Τον πάντρεψε ο πρώτος του ξάδερφος ιερέας του χωριού Παπαδημήτρης (Παπανικολάου), ο οποίος ήταν 18 χρόνια μεγαλύτερός του. Πριν παντρευτεί έφτιαξε δικό του σπίτι κοντά στο πατρικό και παραδίπλα από του αδερφού του Κωστή. Το σπίτι αυτό έμεινε στα δύο μικρότερα παιδιά   του (Παναγή και Ιωάννη) και υπάρχει και σήμερα. Το μισό εγκαταλείφθηκε μετά το θάνατο του Παναγή και το άλλο μισό το έχει η  Κανέλλα, η κόρη του Ιωάννη.  

Το ζευγάρι «Νικολάου-Κανέλλας» απέκτησε   7 παιδιά, σε περίοδο 21 ετών, από το 1892 μέχρι το 1913 (Χριστίτσα, Χαράλαμπος, Βασίλειος, Παναγούλα, Αθανάσιος, Παναγής και Ιωάννης). 

Στον ιστότοπο που ακολουθεί υπάρχει άρθρο στην ιστοσελίδα σχετικό με αγοροπωλησία του Ν. Μαραγκού το 1992.

Πάντως, ήταν γλεντζές, κατά την παράδοση,  εξωστρεφής άνθρωπος  και   επιτυχημένος «μπουλουξής» της εποχής του (εργολάβος οικοδομών θα λέγαμε σήμερα).  Είχε  με 5 καλοδιατηρημένα μουλάρια (5 σημερινά …αυτοκίνητα), «ένα για κάθε αγόρι», έλεγε, και είχε αρκετά άτομα στη δουλειά του. Δούλευε κυρίως στη Μεσσηνία, όπου και αρρώστησε και πέθανε 55 χρονών, «πάνω στη δουλειά», στο χωριό Σελλά, όπου και ενταφιάσθηκε.

Ο πατριώτης λογοτέχνης Θ. Τρουπής εμπνεύστηκε από τη ζωή και το έργο του Ν. Μαραγκού το διήγημα «Ανθρωποι της σκαλωσιάς», στο οποίο πρωταγωνιστής είναι ο «Γούλας», που αναφέρει ο συγγραφέας πως είναι ο Ν. Β. Μαραγκός.

Στο δεύτερο σύνδεσμο υπάρχει άρθρο με αγορά του Ν. Μαραγκού το 1892. 

.

 *ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΣΚΑΛΩΣΙΑΣ. 

*ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΣΕΡΒΟΥ-ΑΓΟΡΑ 1892.

 *https://www.servou.gr/2013-06-23-10-30-27/grafipatrioton/63-istoria/4619-dokoumenta-tou-xorioy-mas-servou-1-agoropolisia-1892.

(Η γυναίκα του Νικολάου, Κανέλλα, είχε δύο αδελφές και τρία αδέλφια.

Η Θεοφάνη (Φανή)  παντρεύτηκε το Χρήστο Γ.Παναγόπουλο.

Η  Αννιώ παντρεύτηκε το Σπύρο Αγ. Κλεισούρα.

Ο Ηλίας παντρεύτηκε τη Σταθούλα Η. Κωνσταντοπούλου.

Ο Γιάννης, που πέθανε στη γρίπη του 1918 ("Μπακαλόγιαννης,  πατέρας του "Σγούλια") παντρεύτηκε την κόρη του Παπαδημήτρη Σταυρούλα.

Ο Γεώργιος, που σκοτώθηκε  στους βαλκανικούς πολέμους  (ο γιός του Γιώργης "Αρφάνης", αβάπτιστο,  πήρε το όνμά του) παντρεύτηκε τη Γεωργία Γ. Κωνσταντοπούλου).

3.     ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ του ΒΑΣ. (1870-;)

4.     ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ του ΒΑΣ. (1872-;)

Για τα δύο αυτά παιδιά δεν υπάρχουν πληροφορίες.

.

5. ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ του ΒΑΣ. (1875-1954).

.

Χαράλαμπος Β. Μαραγκός με τη γυναίκα του Μαριώ

Πέμπτος γιος του Βασίλη, που φαίνεται πως δεν ακολούθησε επαγγελματικά την τέχνη του πατέρα του. Πολυτεχνίτης και ανήσυχο πνεύμα, όπως τον περιγράφει στο βιβλίο του και ο Β. Δάρας, απέκτησε 7 παιδιά με τη σύζυγό του Μαριώ Κερμπεσιώτη.

.

-Γιώργος,

-Βασίλης,

-Μήτσιος,

-Χριστίτσα,

-Σταυρούλα,

-Κώστας, και

-Νίκος.

Αφού δούλεψε κάποια χρόνια στο χωριό σε διάφορες δουλειές,   πούλησε το σπίτι που είχαν φτιάξει στο πάνω χωριί (ιδιοκτησίας σήμερα Χρήστου Ι. Αναστασόπουλου) και έφυγε οικογενειακώς για την Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε και ρίζωσε στα Άνω Πετράλωνα (στο ύψωμα, στην οδό Αρκάδων), όπου όλα του τα παιδιά έφτιαξαν εκεί σπίτια. .

6.     ΜΑΡΑΓΚΟΣ ΜΙΧΟΣ του ΒΑΣ. (1879-1933)

Σταυρούλα Μίχου Μαραγκού, 18 ετών. Θύμα Δεκεμβριανών 1944

Είναι   ο μικρότερος γιος, που από ατύχημα έχασε τον αντίχειρα του χεριού του, αιτία να μην

Κώστας Μίχου Μαραγκός

υπηρετήσει στο στρατό. Αυτό δεν τον εμπόδισε να ακολούθησε την τέχνη του πατέρα του και του αδερφού του Νικόλα και να γίνει άριστος τεχνίτης και «μπουλουξής» .

Παντρεύτηκε δύο φορές, γιατί πέθανε η πρώτη του γυναίκα και απέκτησε συνολικά 9 παιδιά (3 από την πρώτη και 6 από τη δεύτερη γυναίκα.

-Βενετσάνα,

-Βασίλης,

-Αποστόλης,

-Χρήστος,

-Παρασκευή,

-Σοφία,

-Ευγενία,  

-Σταυρούλα και

-Κώστας.

Παρέμεινε στο πατρικό σπίτι, το οποίο είναι και σήμερα κατοικήσιμο, από τις κόρες του γιού του,   Βασίλη (Τσούρη).

Το σπίτι αυτό που είναι από τα ποιο παλιά του χωριού και πιθανότατα είναι το σπίτι του γενάρχη των Μαραγκαίων ιερέα παπα-Νικόλα. Βρίσκεται   στον πάνω μέρος του χωριού, κάτω από το σπίτι του Λιατσόπουλου (Ζευκιλή), ανατολικά από το σπίτι του Παπανικολάου, δυτικά από το σπίτι του Ν. Βέργου (προίκα της Ντίνας Παπανικολάου-Μαραγκού, εγγονής του Παπαδημήτρη) και βορειοδυτικά από το σπίτι του αδερφού του Νικολάου.

Από τα παιδιά του Μίχου:

α)  Η Βενετσάνα παντρεύτηκε στο χωριό Λυκούρεση τον Κομπορόζο και έκανε ένα γιο κωφάλαλο.

β)  

Βασίλης Μίχου Μαραγκός και η σύζυγος Μαρίνα

Ο Βασίλης (Τσούρης, 1907) παντρεύτηκε πρώτα την Παναγιώτα Πάγκα  και έκανε τη Ντίνα, που έχει ένα αγόρι και ένα κορίτσι.

Με τη δεύτερη γυναίκα,  τη Μαρίνα (αδερφή του Στρικοπαναγή), έκανε την

-Ευγενία (μένει στην Τρίπολη),  παντρεύτηκε τον Π. Κούλη και έκαναν το Βαγγέλη,  που είναι δικαστ. επιμελητής (έχει μια κόρη, την Ευγενία) και τη Βασιλική, που είναι καθηγήτρια ιστορίας αρχαιολογίας.

-Σταυρούλα, που πανρεύτηκε το Φώτη Ντάλα και έκαναν το Σπύρο,  τραπεζικό υπάλληλο,  που έχει το Φώτη και τη Βιργινία.

γ)  Ο Αποστόλης (1910-1935σκοτώθηκε από δυστύχημα σε γάμο στο χωριό.

δ)  Ο Χρήστος (1915), αστυνομικός αρχικά, έμπορος στη συνέχεια και εργολάβος οικοδομών στην Αθήνα, απέκτησε την Ελένη και το Μιχάλη.

ε)  Η Ευγενία παντρύτηκε τον Ιούλιο Σοφό από την Αίγυπτο και έκαναν την Παναγιώτα, τον Ηλία και τη Νανά

ζ)  Η Παρασκευή που παντρεύτηκε τον Γ. Τρουπή (σκοτώθηκε στο Β. Παγκ. πόλεμο) και έκαναν την Παναγούλα που παντρεύτηκε τον Κ. Κωνσταντόπουλο και απέκτησαν 2 παιδιά.

η)  Η Σοφία που παντρεύτηκε στη Δημητσάνα και απέκτησε την Παναγιώτα που παντρεύτηκε τον παπα-Κώστα από το χωριό (Κ. Δημόπουλο) και έχουν 3 παιδιά.   Μένουν στο χωριό. 

θ)  Η Σταυρούλα που σκοτώθηκε 18 χρονών στα Δεκεμβριανά,  στην Αθήνα.

ι)  Ο Κώστας (1928), εργολάβος οικοδομών, παντρεύτηκε τη Ντίνα Δ. Τρουπή και έκαναν το Μιχάλη, που έχει ένα γιο. 

7. ΜΑΡΑΓΚΟΎ ΚΑΝΕΛΛΑ του ΒΑΣ.

Είναι η μοναδική κόρη του Βασίλη, που δεν γνωρίζουμε τι σειρά είχε μεταξύ των αγοριών. Παντρεύτηκε τον Πανάγο Μήτρου Βέργου και ήταν γνωστή ως «Μητροκανέλλα». Απέκτησε 4 αγόρια με πρώτο το

-Βασίλη,

που παντρεύτηκε στο Μαρκοβούνι της Τρίπολης και έριξε εκεί τις ρίζες του. Ο δεύτερος είναι ο

-Δημήτρης,   που πούλησε το σπίτι του στο χωριό και εγκαταστάθηκε στη Σκάλα Λακωνίας. Ο τρίτος είναι ο

-Αντώνης και ο τελευταίος   ο

-Θανάσης, με το γνωστό παρατσούκλι «Ντανάς».

.

Π Ε Μ Π Τ Η   Γ Ε Ν Ι Α

Στη γενιά αυτή ανήκουν   τα 31 παιδιά, που απέκτησαν οι 5 παραπάνω Μαραγκαίοι, της 4^ης γενιάς. Από τους 5 αυτούς, θα σχηματίσουμε το γεν. δένδρο μόνο για τους απογόνους του Νικολάου Μαραγκού, που όπως αναφέρθηκε είναι ο πατέρα του πατέρα μου και έχουμε στοιχεία, λόγω των στενότερων οικογενειακών σχέσεων.   Για τους υπόλοιπους, οι δυνατότητές μας περιορίζονται μόνο σε ονομαστική αναφορά και σε όσα αναφέρονται στο βιβλίο του Β. Δάρα. Μακάρι, κάποιος από αυτούς τους απογόνους να συγκεντρώσει περισσότερα στοιχεία, να φτιάξει ένα ανάλογο γεν. δένδρο και να μας το στείλει   να το δημοσιεύσουμε.

Στον παρακάτω συνοπτικό πίνακα φαίνονται τα παιδιά και εγγόνια του Βασιλείου και Βενετσάνας.

ΤΑ 7 ΠΑΙΔΙΑ

ΚΑΙ ΤΑ 31 ΕΓΓΟΝΙΑ

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ Κ. ΜΑΡΑΓΚΟΥ.

.

.

Ε Κ ΤΗ   Γ Ε Ν Ι Α   Κ Α Ι   Ε Π Ο Μ Ε Ν Ε Σ   ( 7^η,   8^η,   9^η)

Μόνο των παιδιών και λοιπών απογόνων του Νικολάου Β. Μαραγκού (αγοριών και κοριτσιών).

Το πρώτο παιδί του Νικολάου ήταν η

*Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Τ Σ Α  (1892-1921)

Γεννήθηκε το 1892 και παντρεύτηκε σε ηλικία 19 ετών (2-10-1911), με τον Ιωάννη Γκούτη του Βασιλείου, που ήταν 25 ετών και ορφανός από πατέρα. Φονευθείς αυτός   στους βαλκανικούς πολέμους το 1913, η Χριστίτσα παντρεύτηκε ξανά μετά κάποια χρόνια με τον Χρήστο Μπόρα του Στέλιου, με τον οποίο απέκτησε το 1920 μία και μοναδική κόρη, τη

ΧΡΥΣΟΥΛΑ.

Άτυχη η Χρυσούλα γιατί η μάνα της πέθανε  τον επόμενο χρόνο σε ηλικία 29 ετών (1921) και την άφησε αβάπτιστο μωρό. Γι αυτό πήρε και το όνομά της. Ο Χρήστος Μπόρας παντρεύτηκε   μετά το θάνατο της Χριστίτσας και πήρε την Δημητρούλα Παπανικολάου (από το σόι των Μαραγκαίων). Πούλησε το σπίτι στο χωριό που είχε πάρει προίκα (το αγόρασε ο κουνιάδος του Αθανάσιος Μαραγκός) και έφυγε για την Αθήνα, όπου εγκαταστάθηκε στα Άνω Πετράλωνα, που ήσαν και άλλοι Μαραγκαίοι και εκεί απέκτησε 3 ακόμη παιδιά,   τη Γαρυφαλλιά, τη Στέλλα και τον Χαρίλαο.

Η Χρυσούλα, μοδίστρα η ίδια, παντρεύτηκε τον έμπορο Ηλία Στρίκο του Γεωργίου το 1944,   έφτιαξαν σπίτι και εγκαταστάθηκαν   στο Παλαιό Φάληρο. Πέθανε το 2010, πλήρης ημερών, ενώ ο άντρας της είχε πεθάνει 10 χρόνια πριν (2000).

Απέκτησαν δύο γιούς:

-Παρασκευά

(παντρεμένος, χωρίς παιδιά πέθανε την ίδια χρονιά που πέθανε και η μάνα του) και

-Γιώργο

που είναι έμπορας στην Αθήνα και έχει δύο κόρες. 

.

.Τ α   π έ ν τ ε   α δ έ λ φ ι α

Τα πέντε αγόρια του Νικολάου Β. Μαραγκού. Από αριστερα  (με σειρά ηλικίας) Χαράλαμπος,  Βασίλης,  Θανάσης,  Παναγής  και Γιάννης (Σέρβου, Πάσχα  1961,  μπροστά από το καφενείο του Βασίλη)

 .

*Χ Α Ρ Α Λ Α Μ Π Ο Σ   (1894-1979)

Το δεύτερο παιδί.

Γεννήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Χριστίτσα (1894) και παντρεύτηκε το 1920, με την Γιαννούλα Γκούτη (κόρη της «Λουκούς»). Πολέμησε στη Μικρά Ασία, όπου τραυματίσθηκε και μετά τον πόλεμο έφυγε από το χωριό και εγκαταστάθηκε   στην Αθήνα, στα Άνω Πετράλωνα. Χηρευάμενος παντρεύτηκε ξανά με την Βασιλική Κωνσταντοπούλου και απέκτησαν τη

ΜΑΡΙΑ.

Έμπειρος τεχνίτης, ως πρωτομάστορας στο μπουλούκι του πατέρα του, στην Αθήνα απέκτησε δίπλωμα εργολήπτη 4^ης τάξεως (το ανώτερο) και έφτιαξε πολλές οικοδομές, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και στην επαρχία. Στο χωριό ερχόταν πολύ συχνά και ανακατασκεύασε το ερειπωμένο εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, όπου μετέτρεψε την πεσμένη επικλινή στέγη σε θολωτή, γιατί είχε εμπειρία από κατασκευή Ναών. Ίσως ήταν και η πρώτη τσιμέντινη κατασκευή που έγινε στο χωριό (αρχές δεκαετίας 1930). Δυστυχώς με τη νέα επισκευή του Ναού, πριν λίγες δεκαετίες, οι αρμόδιοι κατάργησαν την ωραία θολωτή στέγη και για ευκολία την μετέτρεψαν   σε επικλινή!

Ο Χαράλαμπος ασχολήθηκε ενεργά και με το Σύνδεσμο του χωριού μας, και υπήρξε επανειλημμένα μέλος του ΔΣ. Πρόσφερε σημαντικές υπηρεσίες, ιδιαίτερα τεχνικές, στην περίοδο κατασκευής του Ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου.

Στην Αθήνα ήταν και πρόεδρος του Συλλόγου «Παλαιών πολεμιστών». Στα σπίτια του στα Άνω Πετράλωνα έμειναν αρκετοί Σερβαίοι, στην δεκαετία του 1960, την εποχή της εσωτερικής μετανάστευσης.

.

*Π Α Ν Α Γ Ο Υ Λ Α   (1896- 1938;)

Παντρεύτηκε τον Οκτώβριο του 1917 με τον Γεώργιο Λίτσα, που είχε το ψευδώνυμο «Γκούρης» και ήταν γιος του Δημητρίου, που τον είχε «ψυχοπαίδι» ο Φίλης, από τους προύχοντες του χωριού. Σε αυτό το ψυχοπαίδι ο Φίλης έδωσε την κόρη του και μαζί προίκα το σπίτι του.

Αυτό το σπίτι είναι απέναντι από τη βόρεια πλευρά του Ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου, ιδιοκτησίας σήμερα Νικολάου Δ. Μπόρα. Αυτό ήταν «πυργόσπιτο» με πολεμίστρες κλπ και η παλιά μικρή εκκλησία που ήταν στη θέση της σημερινόυτο πήρε προίκα ο πατέρας του Γ. Λίτσα, Δημήτριος, από τον πεθερό του Φίλη, του οποίου ήταν ψυχογιός.

Ο Γ. Λίτσας ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Συνδέσμου μας το 1922, όπως φαίνεται και στο Ιδρυτικό.

Η Παναγούλα με το Γ. Λίτσα απέκτησαν 4 παιδιά:

1) ΣΟΦΙΑ.

Παντρεύτηκε το Μήτσιο Ν. Μπόρα και έκαναν

α)το Γιάννη (σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1978),  

β)τη Χρυσούλα που παντρεύτηκε το Ηλία Αθ. Σχίζα και

γ) το Νίκο, που παντρεύτηκε τη Μαρία Γεωργούλα, έκαναν 4 παιδιά και ζουν στο χωριό και στην Τρίπολη).

2) ΜΗΤΣΙΟ.

Παντρεύτηκε την Κατερίνα Ζήλου και απέκτησαν

α) την Κανέλλα που έχει 3 παιδιά (*Θοδωρή *Κατερίνη *Δημήτρη)

β) την Παρασκευή και

γ) την Παναγούλα

3) ΚΑΝΕΛΛΑ και 

4) ΧΡΥΣΟΥΛΑ, που πέθανε νέα.

.

Βασίλης Ν. Μαραγκός "Bon viveur" για την εποχή του

*Β Α Σ Ι Λ Ε Ι Ο Σ   (1898-1968)

Ο Βασίλης με τη  γυναίκα του Μαρίνα στο μπαλκόνι του σπιτιού τους

Ακολούθησε τον πατέρα του στην μαστορική τέχνη και έγινε άριστος τεχνίτης.

Έλαβε μέρος στην Μικρασιατική εκστρατεία.

Παντρεύτηκε στα 26 του χρόνια με την Μαρίνα Αθ. Μπόρα και απόχτησαν 3 γιούς, οι οποίοι ασχολήθηκαν κυρίως με οικοδομικές εργασίες, εργολαβίες κλπ. Ο ίδιος δούλευε κυρίως στην Αθήνα, όπου μετοίκησαν και τα τρία του παιδιά.

Το πρώτο του σπίτι στο χωριό ήταν βορειοδυτικά,  δίπλα από το σπίτι του αδερφού του Θανάση (το τέταρτο σπίτι σήμερα από τη βρύση του Δημοκοίτη), Στη δεκαετία του 1950 το πούλησε και έφτιαξε διόροφο στο κέντρο του χωριού (πάνω από την κεντρική πλατεία, στα βόρεια, από το καφενείο του Γιάννη Ρουσιά), με πάνω σπίτι και κάτω "καφε-οινοπωλείο"

Το σπίτι αυτό το μοίρασαν στα 3 τα παιδιά και τώρα

Το σπίτι σήμερα Κατοικία και οι 2 όροφοι

παραθερίζουν τα εγγόνια  και η γυναίκα του Γιώργου Μαρία, η μόνη εν ζωή, από παιδιά και νύφες.

Τα παιδιά και εγγόνια του είναι:

.

         1.   ΝΙΚΟΣ   (1926-2012)

Παντρεύτηκε τη Παναγιώτα Ασημακοπούλου από την Αράχωβα και έκαναν:

α) το Βασίλη (οδηγό σε λεωφορεία).

Αυτός έχει 1 γιό και μία κόρη.

*Νίκο

*Μαρία

Τα τρία παιδιά του Βασίλη. Από αριστερά ο Θανάσης,  ο Γιώργος  και ο Νίκος. Έχουν φύγει και τα τρία από τη ζωή.

β) το Γιάννη (οικοδομικές ενασχολήσεις, καφενείο)

Παντρεμένος με την Ελένη Δελέκου απέκτησε:

*την Παναγιώτα

*και το Νίκο.

γ) τον Κώστα (ιδιωτικό υπάλληλο). Έχει 2 παιδιά

*Νίκο και

*Αντωνία.

       2)    ΘΑΝΑΣΗΣ (1931-1992)

Παντρεύτηκε τη Μαρία Κουστένη από τη Δημητσάνα και απέκτησαν

α) την Μαρίνα (ιστορικός, ερευνητής, αναλυτής), παντρεμένη με τον Γρηγόρη Μαρκόπουλο και

β) τη Σοφία, παντρεμένη με τον Αντώνη Ζαχαρόπουλο και έχει ένα γιό.

*Ωρίωνα. 

   3)    ΓΙΩΡΓΟΣ (1936-1989)

Παντρεύτηκε τη Μαρία Δ. Βέργου στο χωριό και στη συνέχεια μετακόμησαν στην

Αθαν. Β. Μαραγκός (1931-1992)

Αθήνα, στο Ίλιον (Ζ. Πηγή), όπου διαμένουν πάρα πολλοί πατριώτες. 

Άριστος τεχνίτης,  ήταν  όμως άτυχος γιατί έχασε τη ζωή του στα 53 του χρόνια, στην οικοδομή, μετά από πτώση.

Τα παιδιά του: 

α) Βασίλης

Δικηγόρος, ανώτατο στέλεχος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ασχολείται και με τη λογοτεχνία και έχει εκδώσει μία ποιητική συλλογή και βιβλία στα ελληνικά και Βουλγαρικά (η γυναίκα του είναι Βουλγάρα). Έχει αποκτήσει:

*το Γιώργο

*τη Ζωή και

*τη Νέδα.

β) Μαρίνα,

σχεδιάστρια ρούχων, που παντρεύτηκε τον Στέλιο Καριδάκη και έχουν

*τη Βαγγελία (φοιτήτρια Ιατρικής) και

*τη Μαρία.

γ) Δημήτρης,

εμπορικός αντιπρόσωπος ρούχων, που έχει παντρευτεί την Ειρήνη Καραμολέγκου και έχουν

*το Γιώργο και

*την Άννα

.

*Α Θ Α Ν Α Σ Ι Ο Σ   (1905-1976)

.

	Από το σόι των Μποραίων. Κόρη του Νικολή
Αθανάσιος Β. Μαραγκός (1905-1976)	Η γυναίκα του Αθανασίου,  Ευφροσύνη

Ακολούθησε τον πατέρα του και τα αδέρφια του στη «μαστοριά» και έγινε και αυτός εξαιρετικός μάστορας και εργολάβος.

Παντρεύτηκε τη Φροσύνη Ν. Μπόρα και απέκτησαν 6 παιδιά: Πατέρας 3 παιδιών επιστρατεύθηκε στον πόλεμο της Αλβανίας.

Περί το τέλος του 1950 μετανάστευσε μερικά χρόνια στο Κοπανάκι οικογενειακώς, γιατί εκεί εργαζόταν και για να πάνε τα παιδιά στο σχολείο. Εκεί έφτιαξε καινούριο δικό του σπίτι, που το πούλησε αργότερα και επέστρεψε στο χωριό.

Το πρώτο του σπίτι στο χωριό ήταν στη γειτονιά των Μαραγκαίων και το αγόρασε από τον γαμπρό του τον Μπόρα (όταν αυτός έφυγε για την Αθήνα), στον οποίο το είχε δώσει προίκα ο πατέρας του στην Χριστίτσα.

Στο χωριό έφτιαξε καινούριο σπίτι στο κέντρο (50 μέντρα από την κεντρική πλατεία, ανατολικά επί του δρόμου), χωρίς να αφήσει το παλιό, το οποίο πλέον δεν είναι κατοικίσιμο.

.

Στην δεκαετία του1960 εγκαταστάθηκαν όλοι στην Αθήνα, στην περιοχή του Περιστερίου (Άγιος Φανούριος). Εκεί έφτιαξε νέο σπίτι δικό του και στις 2 μικρότερες κόρες και τις  προίκισε.

Είναι εντυπωσιακό ότι οκτώ από τους απογόνους του, σπούδασαν την τέχνη   της «οικοδομής» κλπ στο Πολυτεχνείο και έγιναν όλοι πτυχιούχοι μηχανικοί!

Τα παιδιά του:  

   1)    Κ Α Ν Ε Λ Λ Α. 

Παντρεύτηκε τον Αρείστο Ν Τρουπή και έκαναν το

Ν ί κ ο (συνταξιούχο Εθν. Τραπέζης), ο οποίος παντρεύτηκε την Μαρίνα Διαμαντοπούλου και έκαναν

*τον Άρη ( πτυχιούχο Πολυτεχνείου) και

*το Δημήτρη (επίσης πτυχιούχο Πολυτεχνείου).

.

Β) Ν Ι Κ Ο Σ. (1932-2003)

Εργολάβος οικοδομών με σπίτι στον Άγιο Φανούριο,    παντρεύτηκε την Κατίνα Τυρόβρακα και απέκτησαν δύο αγόρια:

Νίκος Αθ. Μαραγκός (1936-2003)

α) τον Αθανάσιο

(Αρχιτέκτονα), που παντρεύτηκε την Ανδριανή Κατσιάπη και έκαναν τον

*Νίκο και τον

*Ανδρέα.

β) τον Χάρη, παντρεμένο με 2 αγόρια .

* Νικόλα,

*Νικηφόρο

*και μία κόρη.

Γ) ΧΡΗΣΤΟΣ

Υποστράτηγο ε.α.,  κάτοικος Ιλίου,  παντρεύτηκε την Αλεξάνδρα Παπαδάκη και απέκτησαν

α) την Ευφροσύνη (αρχιτέκτονα), η οποία παντρεύτηκε και έχει ένα γιό το

*Χρήστο και

β) την Γεωργία (επίσης αρχιτέκτονα), η οποία παντρεύτηκε το Νίκο Ξενάκη και έχει μία κόρη

*την Αλεξάνδρα και ένα γιο

*το Γιάννη.

     Δ) ΠΑΝΑΓΟΥΛΑ.

Χήρα Π. Καλομοίρη, μένει στον Άγιο Φανούριο. Έχει δύο γιούς:

α) το Γιάννη (εργάζεται σε σούπερ μάρκετ), παντρεμένος. και

β) το Θανάση (ιδιωτικό υπάλληλο) που είναι παντρεμένος και έχει ένα γιό

*

Ε) Β Α Γ Γ ΕΛ Ι Α .

Χήρα Π. Κοκκίνη,  μένει στον Άγιο Φανούριο.  Έχει

α)τη Ρούλα που παντρεύτηκε και έχει ένα γιο

*Χρήστο και μια κόρη

*Κατερίνα και

β) το Θοδωρή (ιδιωτικό υπάλληλο).

.

Ζ) ΓΙΑΝΝΗΣ.

Αρχιτέκτονας, κατασκευαστής οικοδομών, μένει στην Ροδόπολη Αττικής.   Παντρεμένος με την Πηνελόπη Φώσκολου, απέκτησαν 3 κόρες:

α) την Ευφροσύνη (αρχιτέκτονα),

β) τη Μαρία (Ιδ. Υπάλληλο), παντρεμένη με μία κόρη

*Ναταλία και ένα

*γιο,

γ) τη Αθανασία, παντρεμένη και μητέρα ενός αγοριού.

.

*Π Α Ν Α Γ Η Σ   (1909-1997).

Συνεχιστής της τέχνης του πατέρα του δούλεψε κυρίως στη Μεσσηνία και στην Αθήνα. Για μία δεκαετία περίπου (1945-1955) ήταν «προϊστάμενος-συντηρητής» στο νοσοκομείο Μελιγαλά/Ανδραβίδας που πρόσφερε σημαντικό έργο. Μετά επέστρεψε στο χωριό και πήγαινε ταξίδια κυρίως στην Αθήνα.

.

Στην κατασκευή της Κοίμησης της Θεοτόκου στο χωριό ήταν πρωτομάστορας και έπαιοξε σημαντικό ρόλο στην κατασκευή του έργου.

Παντρεύτηκε τη Γεωργία Μ. Στρίκου και έμεινε στο πατρικό σπίτι μέχρι το τέλος της ζωής του.

Πολέμησε στην Αλβανία μαζί με τα αδέρφια του Θανάση και Γιάννη.

Δεινός κυνηγός με καλά κυνηγόσκυλα και πολλούς «λαγούς» στο ενεργητικό του.

Ήταν πάντα χαμογελαστός  και ο πρώτος που έφερε γραμμόφωνο στο χωριό στη δεκαετία του 1950.  Συχνά γίνονταν γλέντια στη βεράντα του σπιτιού του. 

*Γ Ι Α Ν Ν Η Σ   (1913-2014).

Αθήνα 1933. Φαντάρος

Έμεινε ορφανός από πατέρα σε ηλικία 7 ετών και ακολούθησε  από μικρός τα αδέρφια του στη «μαστοριά» και έγινε και ο ίδιος τεχνίτης και εργολάβος. Παράλληλα είχε και καφενείο στο χωριό..

Άφησε το πατρικό του σπίτι στη γειτονιά των Μαραγκαίων και έφτιαξε καινούριο σπίτι στο κέντρο (απέναντι από το ιερό της

Κοίμ. της Θεοτόκου), που πάνω ήταν καφενείο.. 

Στη φωτογραφία φαίνεται η πρόσοψη του καφενείου (σήμερα είναι κατοικία), με αγγονάρια, που ο ίδιος έβγαλε στην περιοχή "Μισελίμη" (πίσω από τη Φραζινέτα) πελέκισε και έχτισε.

Πολέμησε στην Αλβανία, στο Β΄παγκόσμιο πόλεμο και τραυματίστηκε στο χέρι.

Παντρεύτηκε το 1942  με τη Αγγελική Χ. Στρίκου και απέκτησαν 3 παιδιά. 

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 μετανάστευσε στην Αθήνα, αλλά τακτικά επισκεπτόταν το χωριό..

Τα παιδιά του είναι:

1) Ν Ι Κ Ο Σ.

Εργολάβος οικοδομών, κάτοικος Κηφισιάς,  που παντρεύτηκε την Αθηνά Λεβεντάκη και έκαναν:

α) την Αγγελική (Χημικό) που παντρεύτηκε και έχει ένα γιό

*τον Βαγγέλη και

β) την Ανδρεάνα (Ψυχολόγο).

2) Χ Ρ Η Σ Τ Ο Σ.

	(Το γένος Χρήστου Π. Στρίκου)
Ι. Ν. Μαραγκός 1913-2014	Αγγελική Ι. Μαραγκού 1919-2013

Παιδίατρος, κάτοικος Κηφισιάς, που παντρεύτηκε την Μαρία Μουτσοπούλου (Ρευματολόγο) και έκαναν:

α) το Γιάννη (δικηγόρο), ο οποίος παντρεύτηκε την Ανθή Σαββόγλου και έκαναν την Μαριάννα και

β) τη Νίκη (Χημικό) που παντρεύτηκε το Νίκο Θωμαϊδη (καθηγητή αναλ. Χημείας ΕΚΠΑ, που συχνά μιλάει στην τηλεόραση για τον κορωνοϊό, ως ειδικός στην ανάλυση λυμάτων) και έκαναν:

*το Σίμο και

*το Χρήστο.

.

3) Κ Α Ν ΕΛ Λ Α.

Παντρεύτηκε το Θεόδωρο Ν. Βέργο (Μηχανοδηγός στον ΗΣΑΠ) και μένουν στο Μαροίσι. Απέκτησαν 2 παιδιά

α) το Νίκο (στέλεχος στον ΟΠΑΠ) που παντρεύτηκε και έχει μία κόρη

β) το Γιάννη (επιχειρηματία) που επίσης είναι παντρεμένος και έχει και αυτός μία κόρη,

*τη Νέλλη.

Τα 7 παιδιά και τα 18 εγγόνια

του Νικολάου Β. Μαραγκού

 18  πρώτα ξαδέρφια από το σόι των Μαραγκαίων. '

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΣΕΡΒΑΙΩΝ

.