Νιότη που μόλις άνοιξε τα κρινοπέταλα της
και που γλυκολικνίζεται σ΄όνειρα ελκυστικά,
πανέμορφο κι΄ αυθόρμητο τ’ αγνό φτερούγισμα της,
ανθόσπαρτος ο δρόμος της κι’ όλα γιορταστικά.
Νιότη πού μόλις άνοιξε τα κρινοπέταλά της
τρέμω ατη σκέψη πώς μπορεί ποτέ να μαραθούν.
Βόηθα, Θέ μου, μη σπάσουνε τ' ανέγγιχτα φτερά της
κι΄ οι ελπίδες μου χαθούν...
Τη μεγαλύτερη θητεία ως πρόεδρος του Συνδέσμου Σερβαίων έκανε ο γιατρός Ιωάννης Δ. Δημόπουλος. Συνολικά χρημάτισε πρόεδρος 21 χρόνια (1936-1953, 1956 και 1962-1964). Επί προεδρίας του χτίστηκε το σχολείο στο χωριό, συνεχίστηκε το χτίσιμο της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου και έγινε η διάνοιξη του δρόμου για αυτοκίνητα από το Αγιώργη Σαρά μέχρι το χωριό.
