.
.
Φωτο Ν. Αρ. Τρουπή από το κέντρο του χωριού.
Εντυπωσιακά τα πέτρινα σπίτια, έργα Σερβαίων μαστόρων, του περασμένου κυρίως αιώνα
|
Φωτό Ν. Σχίζα, από τον ιστότοπο servou lovers, που αναρτήθηκε από τον Μ. Ι. Ρουσιά.
Κατάθεση στεφάνου στο Ηρώο πεσόντων, από τον πρόεδρο του χωριού Ι. Ρουσιά, την 28η Οκτωβρίου 2018,
στη μνήμη των πέντε πατριωτών που έδωσαν τη ζωή τους, στον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
|
Φωτό από το ιστολόγιο του Β. Αθ. Μπόρα.
"Νυχτερινή" Θέα προς το κέντρο του χωριού.
Στο βάθος διακρίνεται ο περίλαμπρος Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου,
έργο των απανταχού Σερβαίων, με καθοδηγητή το Σύνδεσμό μας,
που φέρει και το όνομά του.
|
"Νυχτερινή" επίσης φωτογραφία από τον πατριώτη Σπύρο Αγ. Κλεισούρα,
με επίκεντρο το καμπαναριό του Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Ένα εξαιρετικό επίσης πέτρινο καμπαναριό, έργο και αυτό Σερβαίων μαστόρων,
πριν τρεις περίπου δεκαετίες.
|
Η λάμπα πετρελαίου. Εξαιρετική φωτογραφία από το ιστολόγιο της Μαρίας Δάρα. Και τι δεν μας θυμίζει αυτή η λάμπα, που μέχρι το 1970 περίπου φώτιζε τα σπίτια του χωριού,
αλλά και τις καρδιές μας.
Με αυτή μάθαμε γράμματα. Ανεκτίμητη η αξία της
|
Μία ακόμη φωτογραφία του χωριού, από τις πάμπολες που έχει δημοσιεύσει η Μαρίνα Διαμαντοπούλου-Τρουπή. Φαίνεται το βουναλάκι "Τσιούμπι" με το ξωκκλήσι του Αγιο-θανάση στην κορυφή του.
Μετά είναι το άλλο βουναλάκι "Λιμιμής" και στο βάθος προβάλει αγέροχος ο "Αροζήνος",
(υψόμετρο πάνω από 1200 μέτρα)
που εκτός από το Δία (ο Ζεύς, του Διός) βγάζανε τον άρτο τους και πολλοί πατριώτες,
που είχαν εκεί τα χωράφια τους.
Χώρια που εκεί, μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα, υπήρχε χωριό
"Αρτοζήνος" με πολλές εκκλησίες, που τα κατέστρεψαν όλα οι κατακτητές Τούρκοι.
|
Χ. Ι. Μαραγκός. |
.