Αναδηδοσίευση
Αντώνης Δρεμέτσικας
Κάθε χωριό έχει τον μουρλό του, κι αν δεν έχει θα φτιάξει! (Ν. Καζαντζάκης)

Στο χωριό όλοι είχαν βολευτεί, από γυναίκα εκτός του κουτοπανάγου που δεν τον ήθελε καμιά!
Έτσι πήρε απόφαση να κλέψει εκείνη που θάβρισκε μπροστά του κι ότι ήθελε ας γίνει!
Βρήκε την Παναγιώτα στο χωράφι της να μαζεύει κολοκυθοκρφάδες!
Την πλησίασε αθόρυβα και με ένα σάλτο πέφτει πάνω της.
Θα σε κλέψω, της λέει, νάχω κι εγώ γυναίκα!
Μα εγώ Πανάγο είναι παντρεμένη κι έχω 4 παιδιά!
Θα γίνει φονικό Πανάγο!
Άσε με ήσυχη και βρες μια ανύπαντρη!
Δεν φοβάσαι;
Ας γίνει ότι θέλει, της λέει, εγώ θα σε κλέψω!
Και που θα κοιμηθούμε το βράδυ Πανάγο;
Στο ρογό! παχνύ που τρώνε τα ζώα άχυρα)
Στον δρόμο προςτο ρογό, τον ρωτάει έξυπνα η Παναγιώτα:
Και με τί θα σκεπαστούμε το βράδυ Πανάγο;
Θα πεταχτώ μέχρι το σπίτι να πάρω μία μπατανία (τύπου φλοκάτη) Μπράβο Πανάγο!
Πετάξου όσο είναι ημέρα κι εγώ θα σε περιμένω εδώ στο ρογό.
Πήγαινε γλυκέ μου κι έχουμε καιρό τη.νύχτα να κουβεντιάσουμε!
Μιά και δυό φτάνει στην μάνα του και από μακριά της φωνάζει:
Μάνα βρήκα γυναίκα και θέλω μια μπατανία!
Πού είναι η γυναίκα Πανάγο;
Στο ρογό με παριμένει!
Τρέχα Πανάγο, σούφυγε η γυναίκα!
Τρέχει ο Πανάγος με την μπατανία στον ώμο, αλλά η Παναγιώτα είχε κάνει τα πόδια της φτερά! Έψαξε παντού.
Παναγιώτα δω, Παναγιώτα κεί, ποθενά η Παναγιώτα!
Η αποτυχία του εγχειρήματος έσβησε κάθε ελπίδα να βρει ο Κουτοπανάγος γυναίκα και το πήρε απόφαση κι έζησεα μόνος μέχρι τα βαθιά γεράματα.
Τον γνώρισα όσο ήμουν παιδί.
Ήταν ένας ευγενέστατος και γλυκομίλητος γεράκος φτιαγμένος να κάνει θελήματα για να βγάζει ένα πιάτο φαί. Σε αυτό ήσαν όλες του οι απαιτήσεις!
Την περιπέτειά του μου την αφηγήθηκε ο ίδιος όπως και πολλές άλλες!

 


Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Το Δημοτικό Σχολείο άρχισε να χτίζεται τον Αύγουστο του 1936. Επειδή τότε δεν πήγαινε αυτοκίνητο στου Σέρβου, τα τσιμέντα τα κουβάλησαν με μουλάρια από τα Λαγκάδια. Τις σιδερόβεργες όμως για την πλάκα, λόγω του μήκους τους και της φύσης του μονοπατιού δεν μπορούσαν να τις φορτώσουν στα ζώα και γι' αυτό τις κουβάλησαν οι Σερβαίοι στον ώμο από τα Λαγκάδια. Οι εργασίες σταμάτησαν λόγω του πολέμου και συνεχίστηκαν μετά το 1949. Οι αίθουσες του σχολείου άνοιξαν για τους μαθητές το 1954.