Στις 7 Νοεμβρίου 2022, ο Σύνδεσμος του χωριού μας γιορτάζει τα 100 χρόνια λειτουργίας του. Όπως όλοι γνωρίζουμε, ιδρύθηκε το 1922, με την επωνυμία:
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΠΕΙΡΑΙΕΙ ΑΘΗΝΑΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΣΕΡΒΑΙΩΝ
«Η ΚΟΙΜΗΣΙΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ»..
Όπως φαίνεται στη φωτογραφία του ιδρυτικού (εξαιρετικό, καλλιτεχνικά γραμμένο κείμενο), σκοπός του Συνδέσμου τότε ήταν:
Α) Η αλληλοβοήθεια των πατριωτών και
Β) Η «κατασκευή έργων, «εις την ιδιαιτέραν αυτών πατρίδα».
 |
Την πρωτοβουλία ίδρυσης του Συνδέσμου είχαν 10 πατριώτες, που διέμεναν ή δραστηριοποιούνταν στην περιοχή του Πειραιά. Είναι οι εξής:
Ευθ. Τρουπής
Γ. Λίτσας (γαμπρός των Μαραγκαίων, από τo χωριό Αγάλω -Αραμουζά- της Κάτω Ηραίας)
Γ. Γ. Τρουπής
Αθ. Τρουπής
Δ. Γκούτης
Μαρ. Γκούτης
Π. Μανιατόπουλος (καταγωγή από Λαγκάδια, σερβόγαμπρος)
Ν. Λιατσόπουλος
Β. Μαραγκός
Γ. Θ. Τρουπής
H πρώτη σημαία του Συνδέσμου φυλάσσεται στο γραφείο, αντίγραφο αυτής φαίνεται στην φωτογραφία, όπως και ο λογότυπος και η σφραγίδα.
 |
 |
 |
Αν ήθελε κάποιος να αναλύσει και αξιολογήσει σήμερα, 100 χρόνια μετά την ίδρυση του Συνδέσμου, τους δύο παραπάνω σκοπούς, λαμβάνοντας υπόψη τα έργα που έχουν γίνει στο χωριό και μελετώντας παράλληλα τα αρχεία του Συνδέσμου, είναι βέβαιο πως θα καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι αυτοί οι στόχοι επετεύχθησαν πλήρως. Προφανώς σε αυτή την αξιολόγηση θα λάβει υπόψη του τα δεδομένα εκείνης της εποχής, στο χωριό και στην πρωτεύουσα, σε συνδυασμό με όσα συνέβησαν στη Χώρα, στην ίδια περίοδο καθώς και τη διαχρονική εξέλιξη των πραγμάτων.
.Η αλληλοβοήθεια.
Το πνεύμα της αλληλοβοήθειας και απλής βοήθειας (χωρίς δηλαδή κάποιος να περιμένει ανταπόδοση, για την βοήθεια που πρόσφερε σε κάποιον) καλλιεργήθηκε από το Σύνδεσμο. Εκείνη την εποχή ήταν το πρώτιστο και ζωτικό ίσως θέμα που απασχολούσε τους πατριώτες, αφού υπήρχε μεγάλη φτώχεια, ανεργία και ο ένας είχε απόλυτα την ανάγκη του άλλου, ιδιαίτερα στις δύσκολες περιστάσεις.
Με την πάροδο των δεκαετιών, την βιομηχανική επανάσταση στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, την εσωτερική μετανάστευση των πατριωτών, την άνοδο γενικά του βιοτικού επιπέδου και άλλων σχετικών παραγόντων, η έννοια της αλληλοβοήθειας βαθμιαία ατόνισε, ιδιαίτερα στις μέρες μας, αφού οι Σερβαίοι δεν είχαν πλέον ο ένας τόσο την ανάγκη του άλλου.
Πάντως, στα πλαίσια της βοήθειας/αλληλοβοήθειας, εκτός των ειδικών ατομικών περιπτώσεων (έχουν καταχωρηθεί στα αρχεία του Συνδέσμου και δημοσιευτεί), μπορεί κανείς να εντάξει 2 μεγάλες κατηγορίες.
1) Εκείνη του διορισμού πολλών νέων πατριωτών σε τράπεζες, στον ΗΣΑΠ κλπ. από γνωστούς πατριώτες, που είχαν αυτή τη δυνατότητα. Το γεγονός ότι οι διορισμοί αυτοί αφορούσαν κυρίως σε άτομα του συγγενικού και φιλικού περιβάλλοντος των ευεργετών (λογικό και ανθρώπινο, νομίζω) δεν υποβαθμίζει, κατά τη γνώμη μου, την αξία αυτών των πράξεων. Προφανώς, δεν μπορούσαν να διορίσουν όλα τα παιδιά του χωριού, που επιζητούσαν έναν διορισμό. Ως εκ τούτου, λογικό είναι να έχουν δημιουργηθεί και κάποια παράπονα.
Όμως, έτσι είναι η ζωή… Χρειάζεται και λίγο τύχη…
Β) Στη δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνονται οι περιπτώσεις αλληλοβοήθειας των πατριωτών, κυρίως στην κατασκευή οικογενειακών σπιτιών, όταν μετανάστευσαν οι άνθρωποι από το χωριό (κυρίως στη δεκαετία του 1960) και πήγαν στις μεγάλες πόλεις. Όλοι σχεδόν χωρίς ιδιαίτερες οικονομικές δυνατότητες και ορισμένοι χωρίς μία δραχμή στην τσέπη.
Όταν ένας πατριώτης κατάφερνε να αγοράσει ένα οικοπεδάκι, συνήθως εκτός σχεδίου και σε φτωχή συνοικία, μαζεύονταν πολλοί Σερβαίοι (συγγενείς, φίλοι και απλώς πατριώτες) κυρίως για να ρίξουνε την «πλάκα από μπετό», που ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι της οικοδομής. Έτσι φτιαχνόταν «η καλύβα», που μπορούσε κανείς να βάλει το κεφάλι του μέσα, και σιγά-σιγά γινόταν κανονικό σπίτι! Σε όλη αυτή τη διαδικασία βόηθησε και το γεγονός πως όλοι σχεδόν οι πατριώτες, λίγο-πολύ, γνώριζαν τη μαστορική τέχνη (την ασημότεχνη, όπως την έλεγαν, αφού έφερνε «ασήμι» στην οικογένεια…) και όλοι σχεδόν είχαν το ίδιο πρόβλημα.
«…Σήμερα σε μένα, αύριο σε σένα».
Πολλοί πατριώτες έχουν να διηγηθούν διάφορα ενδιαφέροντα συμβάντα και ευτράπελα από την όλη αυτή «επιχείρηση», τόσο στην φάση κατασκευής όσο και σε άλλα θέματα όπως το κυνηγητό από την αστυνομία, μηνύσεις κλπ.
Βέβαια, με την πάροδο των ετών και τις κατασκευαστικές γνώσεις στην οικοδομή, πολλοί πατριώτες έγιναν εργολάβοι και έφτιαξαν υπέροχα σπίτια πολυώροφα, για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Καθ υπερβολήν, ίσως, αναφέρεται συχνά από πατριώτες ότι, «κανένας Σερβαίος δεν είναι χωρίς δικό του σπίτι στην Αθήνα».
Στα πλαίσια της αλληλοβοήθειας εντάσσεται και η προσωρινή φιλοξενία ενός πατριώτη (με η χωρίς οικογένεια) που ερχόταν από το χωριό στην Αθήνα, σε συγγενικό ή φιλικό σπίτι άλλου πατριώτη, που είχε έρθει νωρίτερα! Αμέτρητες αυτές οι περιπτώσεις.
Η εκτέλεση έργων στο χωριό.
Ο δεύτερος σκοπός του Συνδέσμου «εκτέλεση έργων στην ιδιαιτέρα πατρίδα» ίσως ξεπέρασε κάθε προσδοκία, αφού τα τόσα πολλά και σημαντικά έργα που έγιναν στο χωριό «μιλάνε» από μόνα τους. Αυτό θα αποτελέσει θέμα ξεχωριστού άρθρου.
Άλλες δραστηριότητες
Πέραν των 2 αυτών βασικών σκοπών του Συνδέσμου, με την εξέλιξη των πραγμάτων και των αναγκών των πατριωτών, δημιουργήθηκαν και πολλές άλλες συλλογικές δραστηριότητες όπως, οι επισκέψεις στο χωριό, η καθιέρωση χοροεσπερίδας σχεδόν κάθε χρόνο, η κοπή πρωτοχρονιάτικης πίτας, η καθιέρωση του θεσμού των βραβείων σε νέους του χωριού, που διακρίθηκαν στα γράμματα, η αναζήτηση μέσων επικοινωνίας των πατριωτών κλπ. Όλα αυτά συντήρησαν τους δεσμούς μεταξύ των πατριωτών και δημιούργησαν νέους, όπως προκύπτει και από το γεγονός αρκετών σερβαίικων γάμων, με το ζευγάρι από το χωριό.
.
Στον τομέα της επικοινωνίας, ιδιαίτερης αξίας δημιουργήματα του Συνδέσμου είναι:
*Η έκδοση ατζέντας τρεις φορές, με διευθύνσεις, τηλέφωνα και επαγγέλματα πατριωτών. Η τελευταία έκδοση έγινε το 2017.
*Η κυκλοφορία της εφημερίδας «Αρτοζήνος» το 1976, που συνεχίζει να εκδίδεται και έχει ήδη κυκλοφορήσει και το 223ο φύλλο.
*Η δημιουργία της ιστοσελίδας servou.gr, τον Ιανουάριο του 2009, με δημοσίευση πλέον των τεσσάρων χιλιάδων άρθρων, πατριωτικού κυρίως περιεχομένου. Τον τελευταίο μήνα (Οκτώβριος 2022) δημοσιεύτηκαν 23 άρθρα.
Μέσα από την εφημερίδα και ιστοσελίδα του Συνδέσμου φτάνουν σε όλους σχεδόν τους Σερβαίους (και όχι μόνο, αφού στην ιστοσελίδα μπορεί να μπαίνει οποιοσδήποτε) όλα τα νέα του χωριού, ευχάριστα και δυσάρεστα. Χάρις σε αυτά τα μέσα, έχουν διασωθεί σχεδόν τα πάντα (ιστορία, ήθη, έθιμα, κοινωνικά, επαγγέλματα και τόσα άλλα) που αφορούν στο χωριό μας Σέρβου και στους απανταχού πατριώτες μας. Πρόκειται για ένα «θησαυροφυλάκιο», που το πολύτιμο περιεχόμενό του, αξίζει και πρέπει να προσπαθήσουν να το διαφυλάξουν, ως κόριν οφθαλμού, οι μελλοντικές διοικήσεις του Συνδέσμου.
.
Το καταστατικό, που είναι η πυξίδα της σωστής πατριωτικής πορείας του Συνδέσμου μας, οφείλουμε όλοι να το σεβόμαστε και να το τηρούμε. Τροποποιήσεις καταστατικών έγιναν το 1931, το 1952, το 1973, το 1984 και το 2010, ώστε να γίνει προσαρμογή της λειτουργίας του Συνδέσμου στις ανάγκες της εποχής και στην εξέλιξη των πραγμάτων. Στην τελευταία τροποποίηση το 2010 (είχα την τιμή ως γραμματέας του Συνδέσμου να παρουσιάσω στην καταστατική ΓΣ τις προτεινόμενες αλλαγές) άλλαξε μερικώς ο τίτλος του Συνδέσμου σε
«ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΣΕΡΒΑΙΩΝ ΑΡΚΑΔΙΑΣ, Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ».
Οι βασικοί σκοποί του Συνδέσμου, στο νέο καταστατικό, παρέμειναν ουσιαστικά, ως στο αρχικό καταστατικό, και προστέθηκαν αλλαγές που θα διευκόλυναν τη λειτουργία του Συνδέσμου, στις συνθήκες της εποχής μας και στις συνθήκες που εκτιμήθηκε πως θα ισχύουν στο κοντινό μέλλον. Δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην κατοχύρωση, τρόπον τινά, της έκδοσης της εφημερίδας του Συνδέσμου, της λειτουργία της ιστοσελίδας servou.gr και της λειτουργίας του Πνευματικού Κέντρου του χωριού.
.
Είναι αυτονόητο πως μέσα από τα ΔΣ του Συνδέσμου, πολλοί πατριώτες πρόσφεραν αφιλοκερδώς τις πολύτιμες υπηρεσίες τους στο χωριό και γενικά στους απανταχού Σερβαίους, πράγμα που τους καθιστά αξιέπαινους και άριστα παραδείγματα προς μίμηση, από τους νεότερους πατριώτες. Στη διάρκεια των 100 χρόνων λειτουργίας του Συνδέσμου, 22 πατριώτες διετέλεσαν πρόεδροι, για μικρό ή μεγάλο διάστημα, προς τιμή (ή στη μνήμη) των οποίων πρέπει να γραφτεί ένα ξεχωριστό άρθρο.
Γενικά, μέσα από το πνεύμα που καλλιεργήθηκε στο Σύνδεσμο, όλοι οι πατριώτες πρόσφεραν ότι μπορούσε ο καθένας, για το καλό όλων των Σερβαίων. Δικαιούμεθα να είμαστε όλοι υπερήφανοι για το ΣΥΝ-ΔΕΣΜΟ μας.
Ευχή όλων μας είναι να συνεχιστεί η λειτουργία του για πάντα και να γιορτάσουμε πολλά ακόμη γενέθλια.
Οι νέοι του χωριού έχουν την ευθύνη και τον πρώτο λόγο.
Χ. Ι. Μαραγκός
