Τα Εκατό Χρόνια του Συνδέσμου μας
"Η πενία τέχνας κατεργάζεται"
Η φτώχεια, η ανάγκη προσπαθεί, επινοεί και βρίσκει τρόπους (τεχνάσματα )για να επιβιώσει.
Το χωριό μας Σέρβου Γορτυνίας Αρκαδίας είναι ένα κακοτράχαλο χωριό, με στενό και αχαμνό τόπο.
Το ψωμί ήταν και είναι λιγοστό και είχε περίσσευμα στην φτώχεια στην ανέχεια....
Μα οι άνθρωποι του είχαν και έχουν υπομονή, επιμονή και θέληση για την τίμια ζωή μεγάλη!...
Καλλιεργούσαν τον τόπο τους με το άροτρο, έκρουα με πολύ φιλότιμο και ιδρώτα με τον κασμά την πόρτα της μάνας Γης και την καλολογούσαν, να ανοίξει τα σωθικά της, για να τους δώσει στην ζωή τους, λίγα από τα προφαντά της....
Και η μάνα Γη τους έδινε λίγα από ότι είχε...
Με τον καιρό ο τόπος στένευε, οι οικογένειες μεγάλωναν, τα στόματα πολλά και το ψωμί, το ψωμάκι όλο και λιγόστευε... Αναγκάστηκαν να αναζητήσουν ψωμί σε ξένους τόπους, σε ξένα μέρη, έγινα οι άντρες παροδικοί, η μόνιμοι μετανάστες εσωτερικού, ή εξωτερικού, σε όλης της Γης τα μέρη...
Οι περισσότεροι πατριώτες μας τότε εγνώριζαν καλά την τέχνη του χτίστη και έφεραν στο χωριό από τα ξένα τον κόπο της δουλειά τους, για να ζήσει φαμελιά τους.
Τα μέρη που μετανάστευσαν ήταν η Μεσσηνία, η Αθήνα και αλλού...
Η μόνιμη μετανάστευση άρχισε την δεκαετία του 1910 προς την Αθήνα και την Αμερική και μετέπειτα στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα...
Στην Αθήνα οι τότε πατριώτες δούλευαν την τέχνη του χτίστη, του μικροπωλητή, του πλανόδιου εμπόρου κλπ...
Στην Χώρα και τότε οι οικονομικές και πολιτικές συνθήκες δεν ήσαν καλές...
Η Πατρίδα συνεχώς συμμετείχε σε απελευθερωτικούς πολέμους με συνέπεια τον οικονομικό μαρασμό της...
Μεγάλη οικονομική καταστροφή έγινε το 1920-1922 από την αθέτηση παροχής βοήθειας των συμμαχικών δυνάμεων στην εκστρατεία στην Μικρά Ασία, με αποτέλεσμα την Μικρασιατική καταστροφή .
Μεγάλο το προσφυγικό πρόβλημα από τους Έλληνες της Μικράς Ασίας που κατέφυγαν στην μητέρα Πατρίδα ...
Αλλα η μητέρα Πατρίδα πάμφτωχη.... Ρημαχμένη....
Τότε το 1922 στην μεγάλη φτώχεια, από το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και της επιβίωσης με αίσθημα αγάπης αλληλοβοήθειας, αλληλεγγύης πρός όλους τους ξενιτεμένους πατριώτες, οι πατριώτες της Αθήνας και του Πειραιά με τα τότε μέσα επικοινωνίας(δεν υπήρχαν τότε τηλέφωνα κλπ) επικοινώνησαν μεταξύ τους, να συναντηθούν, για να λάβουν μέτρα αυτοπροστασίας όλων τους...
Έτσι έγινε τοτε η γνωστή σε όλους μας, απο τους τότε σοφους προγόνου μας, η συνάντηση και ελήφθει η απόφαση να ιδρυθεί κατά τον νόμο το γνωστό μας σωματείο με την επωνυμία "Σύνδεσμος των εν Αθήνα- Πειραιά και Απανταχού της Γης Πατριωτών Σερβαίων ,Η Κοίμηση της Θεοτόκου" Με έδρα τον Πειραιά.
Το τότε καταστατικό ορίζει το λάβαρο του Συνδέσμου που είναι η Ελληνική Σημαία, με την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.(Το λάβαρο αυτό φυλάσσεται ως κειμήλιο εις το εν Αθήναις γραφείο του Συνδέσμου μας!...) Καθώς και ο ιερός Σταυρός του ιστού της σημαίας του δημοτικού σχολείου. ( Χωρίς την σημαία του σχολείου...)
Ο καταστατικός σκοπός και οι επιδιώξεις του Συνδέσμου είναι γνωστοί σε όλους, καθότι το αρχικό καταστατικό έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα μας servou.gr....
Εδώ πρέπει όλοι μας να προσέξουμε ότι, οι πατριώτες μας που γνώριζαν μόνο λίγη γραφή και ανάγνωση, αλλά απο την σκληρη βιοπαλη της ζωής ήταν σοφοί, έβαλαν στην επωνυμία του την λέξη " ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ!!!...
" Μεγάλης και μεγαλιώδης η σημασία της λέξης, που σημαίνει σκληρός και άρρηκτος δεσμός μεταξύ μας, "Αγάπης, αλληλοβοήθεια, και αλληλεγγύης..."
Αυτοί τότε αυτά τα ιδανικά τα τήρησαν ευλαβικά!...
Βοηθούσαν όσο μπορούσε, ο ένας, τον άλλον, να βρεί μεροκάματο δουλειά, φιλοξενούσαν τους πατριώτες στο σπίτι τους, προσέφεραν ηθική και υλική συμπαράσταση σε αναξιοπαθούντας, τους βοηθούσαν με λόγο και πράξη στα πρώτα βήματα της προόδου των τους νέους.
Τα βήματα αυτών των πρωτοπόρων ακολούθησαν όλοι οι πατριώτες μας μετέχοντες ενεργά στον σύνδεσμό μας και προσέφερε στο κοινωνικό σύνολο από όσο μπορούσε καθένας...
Τα υλικά και ηθικά έργα του Συνδέσμου μας στα 100 χρόνια ζωής του, με τίς επικρατούσες συνθήκες είναι αξιοθαύμαστα!... .
Υλικά έργα είναι:
Η εκκλησία, ο δρόμος, το δημοτικό σχολείο, το γραφείο του συνδέσμου στην Αθήνα, το Πολιτιστικό Κέντρο στο χωριό μας.κλπ...
Μεγαλύτερης όμως αξίας είναι, η άυλη ηθική προσφορά του...
Η αγάπη και ομόνοια όλων των πατριωτών, που σε δύσκολους καιρούς υποστήριξε με λόγο και έργο, ο ένας, τον άλλον και περισσότερο διαφύλαξαν την ζωή!...
Την καταραμένη περίοδο του εμφυλίου το χωριό μας δεν είχε κανένα θύμα από την συνετή μυαλωμένη συμπεριφορά όλων των πατριωτών και του Συνδέσμου μας....
Αυτός ο Σύνδεσμός μας ήταν το φυτώριο αγάπης, αλληλεγγύης, αλτρουϊσμού εγέννησε ανθρώπους φιλάνθρωπους, δωρητές, ευεργέτες!...
Αυτό το χωριό, δεν γέννησε μόνο ήρωες, φιλόπατρις πολεμιστές, εγέννησε και ήρωες οικογενειάρχες, πολεμιστές της ζωής, της ειρήνης και της προκοπής!....
Κατέβαλαν όλοι τους, κάθε προσπάθεια για την πνευματική μόρφωση των παιδιών και την πνευματική και οικονομική εξέλιξη τους. Σε αυτό συνέβαλαν στην καταπολέμηση του αναλφαβητισμού οι εκάστοτε δάσκαλοι...
Ο Σύνδεσμος ενθάρρυνε ηθικά και καθε χρόνο βραβεύει τους νέους μας!....
Η προσπάθεια όλων των πατριωτών για την προκοπή είναι σημαντική!....
Αλλά η Θεία πρόνια κατα καιρούς στέλνει φωτισμένους ανθρώπους να βοηθούν στο πρώτο βήμα της προκοπής τους τους άλλους... Ετσι και στο χωριό μας έστειλε μερικούς για να βοηθήσουν τους νέους και θα είναι τουλάχιστο δικιά μου ασέβεια, ευγνωμοσύνης, και αχαριστία, να μη τους αναφέρω:
Αυτοί είναι:
Ο πρωτοπόρος της προκοπής!...
Ο γιατρός μας Ιωάννης Δημόπουλος!.... Ο οποίος τα μέγιστα συνέβαλε να γίνει ο δρόμος Σαρά -Σέρβου και το κάτω Δημοτικό Σχολείο και μάθαμε τα γράμματα...
Οι άλλοι είναι οι αείμνηστοι:
Η Βάσω Κυριακοπούλου συζ Θ Σχίζα, ο Θεόδωρος Ν Σχίζας, ο Δημήτριος Ι Δάρας!...
Αυτοί βοήθησαν στα πρώτα βήματα της ζωής τους να βρουν καλή δουλειά 76 νέοι από το χωριό μας, ίσως να είναι και περισσότεροι και με αξία τους, το φιλότιμό τους, οι νέοι αυτοί βοήθησαν την οικογένεια τους, μόρφωσαν καλύτερα τα παιδιά τους και άλλαξε η κοινωνική, η πνευματικοί και οικονομική σύνθεση της κοινωνίας του χωριού μας!...
Έγινε το γνωστό σε όλους μας, το οικονομικό και πνευματικό θαύμα!...
.Είναι γνωστό πλέον ότι το χωριό μας έχει πολλούς επιστήμονες μηχανικούς, καθηγητές, δασκάλους οικονομολόγους, δικαστικούς, αστυνομικούς και περισσότερο από εκατό 100 γιατρούς!...
Ευεργεσίες συνεχίζουν να κάνουν πολλοί πατριώτες, οι οποίες ίσως τώρα μου διαφεύγουν...
Αλλα ας μη ξεχάσω τίς ευεργεσίες του αείμνηστου στρατιωτικού γιατρού Νίκου Σχίζα, που βοηθούσε όλους τους άρρωστους πατριώτες....
Και όπως μου ομολόγησε πρόσφατα, ο γιατρός καθηγητής καρδιολόγος Γιάννης Νικ Δημόπουλος, ότι αισθάνεται ευγνωμοσύνη στον αείμνηστο γιατρό Νίκο Σχίζα, για την βοήθεια που του προσέφερε στην αρχή της σταδιοδρομίας του. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι που έχουν ευεργετήσει και πολοί που έχουν ευεργετηθεί και καθένας μας καλό ειναι την ευεργεσία να ομολογήσει!...
Όλοι μας πρέπει και τώρα που οι χρόνοι που έρχονται θα είναι δύσκολοι και οι μήνες οργισμένοι, να έχουμε ομόνοια και να ακολουθήσουμε στην ίδια περπατησιά των προγό0νων μας !..
Συσπειρωμένοι στον σύνδεσμό μας, για γιορτάσουν και οι επόμενοι και τα διακόσια 200 χρόνια του,,
Και ένα να ξέρουμε ότι:
" Ποτέ δεν πρέπει, τα ανθισμένα του δέντρου τα κλαδιά τις ρίζες τους να ξεχνούνε...
Γιατί σαν ξεραθούνε αυτές και αυτά ( τα άνθη) αμέσως θα χαθούνε..."
Εύχομαι σε όλου τους επί της Γης πατριώτες υγεία και προκοπή.
Γιάννης Στ Βέργος (gortynios.isv)
Περιστέρι Αττικής 23/10/2022
https://gortynios-isv.blogspot.com/2012/09/blog-post.htm
lhttps://gortynios-isv.blogspot.com/2010/12/blog-post_28.html
