Ο Σύνδεσμος εύχεται σε όλους τους πατριώτες και τις οικογένειές τους, ιδιαίτερα σε αυτούς που βρίσκονται μακριά από την πατρίδα μας αλλά που γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι καρδιές τους είναι κοντά μας, να εορτάσουν με κατάνυξη και λαμπρότητα τις άγιες αυτές ημέρες.
Το μήνυμα της Ανάστασης του Θεανθρώπου ας γίνει το προαπαιτούμενο για την προσωπική ανάσταση του καθενός από εμάς, ώστε να απελευθερωθεί για να λάμψει το αληθινό εσωτερικό μας φως.
Καλό Πάσχα!
Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.
