.Πέρασε πια η εποχή που το χωριό μας έσφυζε από ζωή, της άγιες ημέρες του ΠΑΣΧΑ, με όλους σχεδόν τους πατριώτες να βρίσκονται στο σπιτικό τους, για να γιορτάσουν με τη φαμελιά τους, τη σταύρωση και την Ανάσταση του Χριστού.
Όλοι εμείς, οι μεγαλύτεροι πατριώτες, που παιδιά ζήσαμε εκείνη την εποχή στο χωριό, αισθανόμαστε βαθειά συγκίνηση, αναπολώντας τα βιώματα της παιδικής μας ηλικίας, που έχουν καταγραφεί ανεξίτηλα στον «σκληρό δίσκο» του εγκεφάλου μας. Είναι γνωστό και αυτονόητο, πως όσο πιο πολύ μεγαλώνει ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο γυρνάει στα περασμένα, ιδιαίτερα σε εκείνα της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, που για εμάς τους μεγαλύτερους Σερβαίους αυτά περιστρέφονται γύρω από το χωριό μας, Σέρβου, και τα …πέριξ.
Τα τελευταία 50-60 χρόνια, το χωριό μας βαθμιαία περιορίζεται, και από χίλιους περίπου κατοίκους που είχε όταν κηρύχτηκε ο Β΄παγκόσμιος πόλεμος, σήμερα ο αριθμός των μόνιμων κατοίκων έχει περιοριστεί στους 25-30, τη χειμερινή περίοδο. Από το Πάσχα βέβαια και μετά αρχίζουν να κατεβαίνουν οι συνταξιούχοι και τον Δεκαπενταύγουστο οι κάτοικοι μπορεί να ξεπεράσουν και τους πεντακόσιους. Αυτό είναι ένα καλό σημάδι πως του Σέρβου δεν πρόκειται να «σβήσει».
Το φετινό Πάσχα, αρκετοί πατριώτες κατέβηκαν στο πανέμορφο χωριό και γιόρτασαν τις πασχαλινές μέρες, στον τόπο της καταγωγής τους. Το βράδυ της Ανάστασης, υπολογίζεται πως 70-80 άτομα παρακολούθησαν το «Χριστός Ανέστη», από τον πατέρα Γρηγόριο Ρεμούνδο, στον μητροπολιτικό Ι. Ν. της Κοίμησης της Θεοτόκου. Δυστυχώς δεν βρήκαμε στο διαδίκτυο κάποια φωτογραφία πατριώτη από τη λειτουργία, για να τη δημοσιεύσουμε και εμείς στην ιστοσελίδα servou.gr. Όμως, είδαμε φωτογραφία του επιταφίου, που δημοσίευσε στο face book ο Γιώργος Ι. Τρουπής (Γιωργιού), ο οποίος είναι ψάλτης στον Ναό και μέλος του εκκλησιαστικού Συμβουλίου. Την αναδημοσιεύουμε, για να την δουν και οι επισκέπτες της ιστοσελίδας μας.
Ανήμερα το Πάσχα, κάποιοι πατριώτες σούβλισαν το αρνί στο χωριό και λίγο-πολύ όλοι γλέντησαν και διασκέδασαν, με συγγενείς και φίλους Βοήθησε σε αυτό και ο εξαιρετικός καιρός των ημερών, όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες του χωριού που ανάρτρησαν στο face book o πρόεδρος του χωριού Ι. Ρουσιάς, ο Γ. Ι. Τρουπής, και του συνοικισμού Αράπηδες, ο Γ. Γεωργακόπουλος (γιος της Ρίνας του Τερζή).
Η πάνω φωτογραφία είναι του Ι. Ρουσιά
η μεσαία του Γ. Γεωργακόπουλου,
και η κάτω του Γ. Ι. Τρουπή.
|
Τη μεγάλη Τετάρτη, έγινε λειτουργία στο χωριό «ευχέλαιο», που αποτυπώθηκε με φωτογραφίες από τη Μαρίνα Διαμαντοπούλου-Τρουπή, και την δημοσιεύσαμε και στην ιστοσελίδα. Επίσης, τη Μ. Παρασκευή, έγινε περιφορά του επιταφίου, μέχρι τη Ζαχαρού, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία του Ν. Λιατσόπουλου.
Με την ευκαιρία αυτή, νομίζω πως πρέπει να εκφράσουμε θερμές ευχαριστίες στον Γ. Ι. Τρουπή και στον Κ. Ν. Δάρα, που επίσης είναι ψάλτης και μέλος του Εκκλ. Συμβουλίου, καθώς και στον αγαπητό ιερέα Πατέρα, Γρηγόριο Ρεμούνδο, για την προσπάθειά τους να γίνεται λειτουργία στο χωριό, όσο το δυνατόν συχνότερα, και να κρατιέται έτσι και το χωριό «ζωντανό».
Όπως είναι γνωστό, την Παρασκευή της Λαμπρής γιορτάζεται κάθε χρόνο, στο χωριό μας, η «Ζωοδόχος Πηγή», στον ομώνυμο ιστορικό Ναό, που αποτελεί διατηρητέο μνημείο. Έτσι και φέτος, έγινε πανηγυρικός εορτασμός με αρτοκλασία και περιφορά της εικόνας και με τη συμμετοχή 60 περίπου πατριωτών, οι περισσότεροι από τους οποίους είχαν παραμείνει από το Πάσχα, αφού ενδιάμεσα υπήρχε η Πρωτομαγιά. (Στην ιστοσελίδα της Μ. Διαμαντοπούλου -m-diamantopoulou.blogspot- μπορείτε να δείτε πολλές φωτογραφίες από τον εορτασμό, δύο από τις οποίες είναι και οι παρακάτω).
Η μέρα της πρωτομαγιάς, για εμάς τα παιδιά του δημοτικού σχολείου εκείνης της εποχής, ήταν μια ξεχωριστή ημέρα, με εκδρομή στον καταπράσινο και μαγευτικό «Λάζο» του χωριού και στη βρύση «Λιμιντάρανη», με μοναδικές εικόνες χαραγμένες στη μνήμη μας.
Χρόνια πολλά σε όλους τους πατριώτες και του χρόνου να είμαστε καλά.
Χ. Ι. Μαραγκός