Για μια χρονιά ακόμη επίσκεψη το δεκαπενταύγουστο στο χωριό μας και παραμονή για αρκετές μέρες.
Ωραίες διακοπές.
Ευχάριστη η διαμονή, για τους Σερβαίους της δικής μου, τουλάχιστον, γενιάς αφού έχει κανείς την ευκαιρία να χαιρετήσει και συνομηλίσει με πολλούς και αγαπητούς πατριώτες. Κυρίως όμως γιατί του δίδεται η ευκαιρία να επαναφέρει στη μνήμη του παιδικά βιώματα και γεγονότα του χωριού μας μιας ολόκληρης ζωής. Γεγονότα κυρίως πριν το γυμνάσιο, όπως θύμισες από το δημοτικό σχολείο, τη φτωχή οικογενειακή ζωή που περνούσαμε τότε, το τούραγνο της οικογένειας με τις αγροτικές δουλειές για επιβίωση, το σκάρισμα με τις γίδες κλπ.
Πραγματική ξεκούραση στο χωριό, σωματική και ιδιαίτερα ψυχική.
Νομίζω πως ανάλογα είναι και τα συναισθήματα πολλών άλλων πατριωτών, ανάλογης ηλικίας, που επισκέφθηκαν το χωριό μας.
Από το 1963 που τελείωσα το Γυμνάσιο Λαγκαδίων και έφυγα για την Αθήνα, κάθε χρόνο σχεδόν επισκέπτομαι το χωριό, για λίγες μέρες, κυρίως το μήνα Αύγουστο. Πλέον αυτού, έχω πολλά ακόμη να θυμάμαι, αφού υπηρέτησα στο χωριό για ένα χρόνο, ως αγροτικός γιατρός (το ίδιο και η σύζυγός μου) και επί σειρά ετών ασχολήθηκα ενεργά με τα «συλλογικά μας» πράγματα.
Η αθροιστική αυτή εμπειρία σε θέματα του χωριού, μου έδωσε τη δυνατότητα να γράψω διάφορα άρθρα στα μέσα επικοινωνίας του Συνδέσμου (εφημερίδα Αρτοζήνος και ιστοσελίδα servou.gr), τα οποία δημιουργήθηκαν και με δική μου συμμετοχή (και είμαι υπερήφανος γι΄αυτό) και συνεχίζω να είμαι συνεργάτης.
.
Πολλές χρονιές περιέγραψα την εικόνα του χωριού το μήνα Αύγουστο, που υπάρχει μεγάλη προσέλευση πατριωτών και έντονη κινητικότητα, πράγμα που θα κάνω και την φετινή χρονιά, επικεντρώνοντας κυρίως στα γεγονότα, που εγώ θεωρώ άξια αναφοράς. Θεωρώ πως αυτή η περιγραφή ενδιαφέρει πολλούς πατριώτες, που για διάφορους λόγους δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν στο χωριό, ιδιαίτερα τους Σερβαίους που ζουν στο εξωτερικό.
Βέβαια, η δική μου περιγραφή είναι «μονόπλευρη» και καλό θα είναι και άλλοι πατριώτες να δώσουν τη δική τους οπτική στα πράγματα, ώστε το τελικό αποτέλεσμα να είναι συνθετικό και το καλύτερο δυνατό, με το συγκερασμό των απόψεων.
*Θα αρχίσω την περιγραφή μου από το φυσικό περιβάλλον του χωριού, το οποίο είναι φανταστικό, πραγματικά ονειρικό και πανέμορφο, με το πυκνό πράσινο να κυριαρχεί σχεδόν παντού, όσο μπορεί να δει το μάτι μας, στον ατέλειωτο ορίζοντα.
Όντως, ατέλειωτη όαση πρασίνου, μιας και το χωριό έχει τεράστιο ορίζοντα, προς πάσα κατεύθυνση. Το περιβάλλον αυτό γίνεται περισσότερο εντυπωσιακό με τον εξαιρετικό καιρό που επικρατούσε τις περισσότερες ημέρες του δεκαπενταύγουστου (όχι ζέστη, όχι κρύο, όχι αέρας).
Όμως, κάποιες μέρες έβρεξε και άστραψε το απόγευμα και κάποιες άλλες η πάχνη απλώθηκε σε όλο σχεδόν το χωριό.
*Τα σπίτια του χωριού (πλέον των 200) είναι καλοδιατηρημένα στην πλειονότητά τους, με ελάχιστα πλήρως εγκαταλελειμμένα. Δυστυχώς όμως, τα περισσότερα σπίτια δεν άνοιξαν το φετινό καλοκαίρι.
Εντυπωσιακά και επιβλητικά τα σπίτια των κληρονόμων Χρήστου Δάρα και του Αναστασίου Σχίζα (Παπαναστάση), στο κέντρο του χωριού, παραμένουν κλειστά!
Είναι, βλέπετε, η εξέλιξη των πραγμάτων και τα φαινόμενα των καιρών.
Όμως, γίνονται και καινούρια σπίτια και κάποια επισκευάζονται. Στο κάτω χωριό ο Κ. Ι. Σχίζας έφτιαξε καινούριο σπίτι και κοντά σε αυτό ο Θ. Ηλ. Κουτσανδρέας επισκευάζει από την αρχή το πατρικό τους. Στους Αράπηδες ο Παν. Χρονόπουλος (γιος του Αλέξη, οφθαλμίατρος που εργάζεται στη Γερμανία) επισκευάζει το οικογενειακό σπίτι του «Μαρθολιά» και φτιάχνει δίπλα και καινούριο.
*
Την πάνω φωτογραφία την έχει τραβήξει ο Ηλίας Χρονόπουλος από το σπίτι του, που είναι το τελευταίο, στο βορειοδυτικό άκρο του χωριού, κοντά στη βρύση "Δημοκοίτης" |
Οι άνθρωποι που βρέθηκαν στο χωριό την ημέρα της Παναγίας, υπολογίζω πως ήσαν περί τους 400-500 (το χειμώνα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι 24+4 στους Αράπηδες -συγνώμη αν ξέχασα κάποιον, η έβαλα κάποιον παραπάνω, μπορώ να το διορθώσω), με κριτήριο τη συμμετοχή των πατριωτών στην περιφορά της εικόνας, την παραμονή της Παναγίας (που ήταν η κορυφή και μέχρι που έφτανε η ουρά της λιτάνευσης). Ένα άλλο κριτήριο είναι τα σταθμευμένα αυτοκίνητα, που μπορεί να προσέγγιζαν τον αριθμό εκατό.
(Προς τιμήν των πατριωτών που μένουν και το χειμώνα στο χωριό και «φυλάνε Θερμοπύλες», θα τους αναφέρω ονομαστικά, αρχίζοντας από το κάτω χωριό.
-Σκούρος Σούλης
-Σχίζας Βαγγέλης με τη γυναίκα του (και την κατσίκα του Κανέλλα, που …δεν την έδωσε αν και του πρόσφεραν 500 ευρώ!).
-Σκούρος Ηλίας με τη γυναίκα του
-Ρουσιά Βάσω
-Παναγοπούλου Μαρία (εγγονή του Πανταλέχου) με τον άντρα της.
-Ρουσιάς Γιάννης με τη γυναίκα του.
-Μαραγκός Ν. Γιάννης
-Μπόρας Νίκος με τη γυναίκα του
-Τρουπής Νίκος με τη γυναίκα του.
-Σχίζας Ηλίας με τη γυναίκα του.
-Λιατσοπούλου Βάσω.
-Μπουρνάς Βαγγέλης με τη γυναίκα του. Αράπηδες
-Παγκράτης Γιάννης με τη γυναίκα του. Αράπηδες
Πλέον των 22 αυτών πατριωτών ζούν μόνιμα στο χωριό και 2 οικογένειες με καταγωγή από Αλβανία, ο "μεγάλος Μήτσιος" με τη γυναίκα του και ο "μικρός Μήτσιος" με τη γυναίκα του και τα 2 παιδιά του, που πηγαίνουν στο σχολείο στη Βυτίνα).
*Την παραμονή της Παναγίας έγινε η περιφορά της εικόνας, μέχρι την πρώτη πλατεία του χωριού (μπροστά από το σπίτι κληρονόμων Σταύρου Γκούτη) και ανήμερα έγινε η θεία λειτουργία με αρτοκλασία, στον εορτάζοντα μητροπολιτικό Ναό του χωριού «Η Κοίμησης Θεοτόκου». Αν κρίνω από τον κόσμο που ήταν στο προαύλιο του Ναού, στη διάρκεια της λειτουργίας, μάλλον ήταν λιγότερος από πέρυσι.
*Το βράδυ της παραμονής η ψητή γουρνοπούλα «είχε την τιμητική της». Όλα τα τραπέζια των καταστημάτων γεμάτα. Όσοι δεν βρήκαν τραπέζι να καθίσουν …πήραν πακέτο για το σπίτι, όπως και όσοι προτίμησαν αυτήν την επιλογή. Ανήμερα της Παναγίας και μετά το σχόλασμα της εκκλησίας τα τραπέζια των καταστημάτων ξαναγέμισαν για καφέ και ποτό και ανάλογη ήταν η εικόνα το βράδυ, με φαγητό η ποτό.
*Αρκετά τα παιδιά στο χωριό –μικρά και μεγάλα- που τα έβλεπε κανείς να βολτάρουν στο δρόμο και τις πλατείες, να παίρνουν σουβλάκια και τα μικρά να κάνουν πατίνι. Επίσης, στο Πολιτιστικό Κέντρο, αρκετά παιδιά όπου είχαν την ευκαιρία να παίξουν παιχνίδια και να συζητήσουν.
Οι πλέον ηλικιωμένοι που κυκλοφορούσαν στην αγορά, ήταν ο Ν. Τρουπής (Αλούπης) 91ετών και ο Χ. Παναγόπουλος 89 ετών. Και οι 2 ακμαιότατοι!
*Από πλευράς εκδηλώσεων δεν υπήρξε φέτος στο χωριό κάποια ιδιαίτερη οργάνωση.
-Δεν υπήρξε μουσική βραδιά, όπως συνέβαινε τα παλιότερα χρόνια, ούτε χορός και ξεφάντωμα.
-Η διοίκηση του Συνδέσμου έκανε μια συγκέντρωση το Σάββατο στο Πολιτιστικό Κέντρο, όπου παραβρέθηκαν λίγοι πατριώτες (υπάρχει και ο φόβος του κορονοΐού). Άκουσαν τον πρόεδρο και μέλη του ΔΣ να αναφέρονται σε συλλογικά θέματα και είχαν την ευκαιρία να συζητήσουν διάφορα.
-Την Κυριακή το μεσημέρι (παραμονή Παναγίας) έγινε εκδήλωση από το Δήμο Γορτυνίας και την Τ.Ε. Ηραίας, στην τρανηβρύση, για ονοματοδοσία δρόμου, για τον Αθανάσιο Ι. Μπόρα, που διετέλεσε αντιδήμαρχος και μέλος ΔΣ, Δήμου Ηραίας. Ο Σύνδεσμος δεν είχε ενεργό συμμετοχή σε αυτή την εκδήλωση.
*Από την επόμενη της Παναγίας ο κόσμος άρχισε να φεύγει (κάποιοι έφυγαν και ανήμερα) και ελάχιστοι πατριώτες έβγαιναν το πρωί και το απόγευμα στα μαγαζιά.
*Την Παρασκευή 16 Αυγούστου, κλιμάκιο του ΕΟΔΥ πήγε στο χωριό (και σε 4 ακόμη χωριά της Γορτυνίας) για δωρεάν Rapid test, αφού διαπιστώθηκαν κάποια κρούσματα κορονοΐού. Πρέπει να σημειωθεί πως πολλοί πατριώτες δεν τηρούσαν τα προβλεπόμενα για την προφύλαξη από τον κορονοΐό μέτρα και δεν φορούσαν μάσκα σε κλειστούς χώρους.
Η βρύση "Σουλινάρη" που προσφέρει δροσερό νερό, δροσιά και ξεκούραση, σε μικρούς και μεγάλους, το καλοκαίρι. |
Σε μια περίπτωση μάλιστα που τρεις έπαιζαν πρέφα στο καφενείο και καμιά 10ριά πάνω από τα κεφάλια τους παρακολουθούσαν, κανένας δεν φορούσε μάσκα! Και να σκεφτεί κανείς πως αυτή την περίοδο στην Ελλάδα, υπολογίζεται πως 1:20 είναι φορέας ή νοσεί και μεταδίδει τον ιό! Τελικά ελέχθησαν 71 άτομα και βρέθηκαν 13 θετικά (περίπου 18%), μεγάλο ποσοστό σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού.
*Με το νερό και φέτος παρουσιάστηκε κάποιο πρόβλημα λόγω κυρίως ανομβρίας, αλλά και …ετέρου τινός λόγου. Η τρανηβρύση μόλις που έσταζε!
Το πανέμορφο σουληνάρι …καλά κρατεί και προσφέρει δροσερό νερό σε όλους και ένετη ξεκούραση. Κάποιες μικροεπισκευές τις χρειάζεται!
Χρόνια πολλά σε όλους που μπόρεσαν να παραβρεθούν στο χωριό και να συνεορτάσουν με τους πατριώτες την εορτή της Παναγίας.
Χρόνια πολλά και σε όσους πατριώτες δεν μπόρεσαν να πάνε φέτος στο χωριό, και να ευχηθούμε του χρόνου να είμαστε όλοι καλά και να μπορέσουμε να επισκεφθούμε ξανά τη γενέτειρα.
Χ. Ι. Μαραγκός
*