Στις 25/10/2021, έφυγε για πάντα από κοντά μας ένα από τα καλά ξαδέλφια μου, ο Γεώργιος (Γιώκος) Λ Βέργος.
Η κηδεία του θα γίνει στο χωριό μας Σέρβου την 28/10/2021, το μεσημέρι.
Ο Γιώργος ήταν το δεύτερο παιδί (το πρώτο ήταν η Ανδριάνα Ηλ. Κουτσανδριά) του Λάμπρου Διονυσίου Βέργου και της Γιαννούλας Χ. Παναγοπούλου, το γένος Νικολάκη Μαραγκού.
Επειδή η μάνα των παιδιών πέθανε, όταν αυτά ήσαν μικρά, ο πατέρας τους ξαναπαντρεύτηκε με την Γεωργία Σχίζα, με την οποία απέκτησε δύο κορίτσια, την Γιαννούλα και την Διονυσία.
Ο Γιώργος πήρε το όνομα του θείου μας Γεωργίου Διονυσίου Βέργου που σκοτώθηκε υπέρ Πατρίδος στην Εκστρατεία της Μικράς Ασίας την 7/7/1921, νεαρός στρατιώτης της 7ης εκστρατευτικής Ελληνικής μεραρχίας στην περιοχή Αβικίν του Εσκή Σεχήρ.
Ορφανός από πολύ μικρός, ακολούθησε τη μαστορική τέχνη και πρόκοψε στη ζωή του. Παντρεύτηκε την ορφανή από πατέρα Γεωργία Αντρέα Μπόρα και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Χρήστο και την Ελένη, η οποία ζει στην Καρδίτσα με τον άντρα της και εργάζεται στο εκεί μουσείο. Έχουν 2 παιδιά.
Η ζωή, όμως, επιφύλαξε στον ξάδερφο πολλές ταλαιπωρίες, στενοχώριες και βάσανα.
Η μεγαλύτερη και αβάσταχτη ατυχία ήταν ο θάνατος του γιού του Χρήστου (φοιτητή της Xημείας), και στη συνέχεια ο θάνατος της γυναίκας του Γεωργίας, που είπαν πως πέθανε από στενοχώρια, λόγω του χαμού του παιδιού τους.
Μόνος ο Γιώργος, με την κόρη του μακριά, ήρθε σε δεύτερο γάμο με την καλοκάγαθη Ελευθερία Τσιρώνη, η οποία ήταν ιδιαίτερα κοινωνική και πολύ αγάπησε όλη την συγγένειά του. Αγάπησε και το χωριό μας, τους πατριώτες, και αγαπήθηκε από όλους μας, επίσης. Δυστυχώς, όμως, και αυτή έφυγε από τη ζωή πριν μερικά χρόνια, και επί πλέον, πριν 2 περίπου μήνες, έφυγε και η αδερφή του Γιώργου, η Ανδριάνα.
Ο Γιώργος ήταν ιδιαίτερα εργατικός άνθρωπος και νοικοκύρης. Φιλότιμος, σεμνός, κοινωνικός, καρτερικός και φιλικός με όλους. Αγάπαγε όλους τους πατριώτες και όλοι τον αγάπησαν και τον εκτίμησαν. Συμμετείχε στα κοινά (επί χρόνια ήταν και ψάλτης στην εκκλησία) και ήταν άνθρωπος της προσφοράς. Ήταν ενεργό μέλος στα Δ.Σ. του πατριωτικού μας Συνδέσμου Σερβαίων, από θέση ευθύνης του ταμία, και πρόσφερε σημαντικό έργο. Συνετέλεσε ενεργά στη διοργάνωση πολλών εκδηλώσεων και στην αγορά της στέγης (Γραφείο του Συνδέσμου μας στην Αθήνα) και στην κατασκευή του Π.Κ. στο Χωριό μας.
Όμως, έτσι είναι η μοίρα των καλών ανθρώπων, να σφυρηλατούνται για να γίνουν καλύτεροι...
Τον θάνατο της γυναίκας του Ελευθερίας δεν τον άντεξε. Έπαθε εγκεφαλικό. Η κόρη του που τον υπεργαπούσε τον πήρε στο σπίτι της, τον περιποιήθηκε με το παραπάνω και εκεί άφησε την τελευταία του πνοή εν μέσω των παιδιών και εγγονιών του.
Τους συγγενείς και το σόι γενικότερα, τους είχε σε μεγάλη εκτίμηση και υπόληψη... Τους ήθελε δυνατούς, μονιασμένους και αγαπημένους.
Ξάδελφε, στο καλό, και ανεμπόδιστη η στράτα σου, στο μεγάλο ταξίδι...
Η καλοσύνη σου, η αγάπη σου, η πραότητά σου, θα σου δώσουν γαλήνη στους Ουρανούς, εκεί που θα βρεις συγγενείς και φίλους, που χαρούμενοι σε περιμένουν, όπως και οι θεϊκές δυνάμεις.
Πάντοτε, θυμάμαι (και θα το θυμάμαι όσο ζω) αυτό που μου είπες με πόνο ψυχής, όταν σκοτώθηκε ο ξάδελφός μας, Πανάγος Αντ. Βέργος.
-"Ξεμονέυουμε, ξάδελφε Γιάννη, ξεμονέυουμε...."
Τι να κάνουμε, αυτή είναι η ζωή...
Γιάννης Στ. Βέργος
25/10/2021
