 |
| Ξωκλήσι "Αγιολιά" στο χωριό Σέρβου Αρκαδίας |
Όπως όλοι γνωρίζουμε (οι μεγαλύτεροι κυρίως Σερβαίοι), προς τα βόρεια του χωριού, μετά το εκκλησάκι του «Αγιαντριά», υπάρχει και το μικρό ξωκλήσι του «Αγιολιά», λίγο πριν φτάσουμε στην κορυφή του «Παλιόκαστρου» (υψόμ. 1286 μ.).
Το εκκλησάκι αυτό επισκευάστηκε δύο φορές, με τη φροντίδα πατριωτών. Επίσης, με πρωτοβουλία του Συνδέσμου, αλλά και πατριωτών (που έχουν εκεί κτήματα) έγινε δρόμος, ώστε να μπορεί να ανέβη αυτοκίνητο!
Κάθε χρόνο, στις 20 Ιουλίου (μέχρι πρόπερσι τουλάχιστον) ανηφόριζαν οι πατριώτες (πεζοί η με αυτοκίνητο) και γινόταν εκεί λειτουργία, στη μνήμη του Προφήτη, και στη συνέχεια γινόταν το σχετικό πανηγυράκι με αρτοκλασία κλπ.
Με την ευκαιρία του εορτασμού του «Αγιολιός» φέτος, σκέφτηκα να γράψω δυο λόγια, στη μνήμη των Ηλία Γιαννακόπουλου και Ηλία Χειμώνα, που γιόρταζαν αυτή τη μέρα και που θεωρώ πως η προσφορά τους στα συλλογικά μας πράγματα υπήρξε μέγιστη και εξόχως αποτελεσματική. Πέραν των συλλογικών τους δραστηριοτήτων, της επιστημονικής και οικογενειακής καταξίωσης, ήσαν και οι δύο ευγενείς πατριώτες, καλόκαρδοι και χαμογελαστοί και έχαιραν της αγάπης και εκτίμησης των πατριωτών.
Δυστυχώς και οι δύο έφυγαν νωρίς, ο πρώτος σε ηλικία μόλις 44 ετών (1994) και ο δεύτερος 65 ετών (2010), χωρίς να προλάβουν να απολαύσουν και τους ώριμους καρπούς των συλλογικών έργων, στην δημιουργία των οποίων και αυτοί συνέβαλαν.
Και με τους 2 αυτούς πατριώτες (και άλλους) μετείχαμε για πρώτη φορά στο ΔΣ του Συνδέσμου το 1976, υπό την προεδρεία του αείμνηστου Στάθη Δάρα.
Εκείνη η χρονιά ήταν καθοριστική για τα συλλογικά μας πράγματα και το χωριό, γιατί έγιναν δύο πολύ σημαντικά έργα, που και οι δύο αείμνηστοι έπαιξαν καθοριστικό και πρωτεύοντα ρόλο, ώστε να επιτευχθούν οι στόχοι του Συνδέσμου.
.
*Το πρώτο έργο ήταν η έκδοση της εφημερίδας «Αρτοζήνος», (κυκλοφορία ανά 2μηνο στην αρχή, με 8 ή 12 σελίδες), η οποία συνεχίζει να εκδίδεται (έχει εκδοθεί και το φ/222), σε αραιότερα όμως διαστήματα, τα τελευταία χρόνια. Μεγάλος ο αγώνας της έκδοσης τότε, που δεν έχει καμία σχέση με τις σημερινές ευκολίες.
 |
|
Ηλίας Ι. Γιαννακόπουλος, Δικηγόρος 1950-1994 |
 |
|
Ηλίας Θ. Χειμώνας, Στρατ. Γιατρός 1945-2010 |
Ο Ηλίας Γιαννακόπουλος πρόσφερε τις νομικές του γνώσεις που ήταν απαραίτητες (ήταν και ο «κατά νόμον» υπεύθυνος) και διέθεσε το γραφείο του στην οδό Σόλωνος, από όπου γινόταν η όλη διαδικασία (έλεγχος χειρογράφων, τυπογραφείο, επικόλληση γραμματοσήμων και …«παραμάσκαλα» τις εφημερίδες -από όλα τα μέλη του ΔΣ- για το ταχυδρομείο…). Καθένας αντιλαμβάνεται τον κόπο αυτής της διαδικασίας, αλλά και την αξία αυτού του έργου και την προσφορά στους πατριώτες!
.
*Το δεύτερο έργο ήταν ο τιτάνιος αγώνας για την έναρξη της διάνοιξης του δρόμου (συσκέψεις επί συσκέψεων, λεπτομερής προγραμματισμός, συγκέντρωση χρημάτων από πατριώτες κλπ κλπ) προς το συνοικισμό Αράπηδες. και «ω του θαύματος» ξεκίνησε το έργο το μήνα Αύγουστο, εν μέσω ενθουσιασμού και πανηγυρισμού των πατριωτών, χωρίς να λείπουν και κάποιες ελάχιστες αντιδραστικές εξαιρέσεις, όπως συμβαίνει πάντα (η ιστορία βέβαια κρίνει και δίνει στον καθένα τη θέση που του αρμόζει).
Ο δρόμος σε πρώτη φάση έφτασε κοντά στου «Μηλιάνθη». Η αντίδραση για τη συνέχιση της διάνοιξης (από τον επόμενο πρόεδρο του Συνδέσμου) μας οδήγησε στη δημιουργία νέου φορέα (Σύνδεσμος για την αποπεράτωση του δρόμου Σέρβου-Αράπηδες), με πρωτοπόρο τον Ηλία Χειμώνα. Ο νέος αυτός Σύνδεσμος (διαλύθηκε αμέσως μετά την ολοκλήρωση του έργου) έκανε τη διάνοιξη μέχρι το συνοικισμό. Και αυτού του έργου η αξία είναι οφθαλμοφανής και αναμφισβήτητη. Με την πάροδο των ετών ο δρόμος βελτιώθηκε πάρα πολύ, η αρχή όμως, «το ήμισυ παντός».
Εκτός αυτών των 2 πολύ μεγάλων έργων, έγιναν και άλλα τα επόμενα χρόνια, που οι 2 αείμνηστοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο. Τέτοια έργα ήσαν:
*Βραβεία Συνδέσμου.
Η συμβολή τους στην οργάνωση και απονομή αυτών των βραβείων για τα Σερβιωτόπουλα εκείνα που διακρίθηκαν στις επιδόσεις τους, ήταν καθοριστική.
*Μνημείο Αράπηδες.
Επί προεδρίας Ηλία Χειμώνα στο Σύνδεσμο το 2005, έγινε αυτό το μνημείο, στην είσοδο του οικισμού, στη μνήμη των προεπαναστατών «κλεφτών» Δήμου και Μακρυγιάννη και στη μνήμη των Αραπαίων πεσόντων.
*Ατζέντα Συνδέσμου.
Την ίδια χρονιά (2005) εκδόθηκε και η προτελευταία αντζέτα του Συνδέσμου (η τελευταία εκδόθηκε το 2017), με τηλέφωνα και διευθύνσεις των πατριωτών. Σημαντικό εργαλείο για την επικοινωνία, μιας και τα κινητά τότε ήσαν αρκετά περιορισμένα.
*Αγορά γραφείου στην Αθήνα.
Αυτή έγινε επί προεδρίας, επίσης, Ηλία Χειμώνα, με συνδρομές πατριωτών. Το γραφείο είναι στην οδό Αγ. Μάρκου, κοντά στο Μοναστηράκι.
*Πολιτιστικό Κέντρο Σέρβου.
Την ίδια εποχή και μέχρι το 2010 έγινε η τιτάνια προσπάθεια για συνέχιση και ολοκλήρωση εργασιών στο Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού, τα εγκαίνια του οποίου έγιναν τον Αύγουστο του 2010, ενώ ο Ηλίας είχε αποδημήσει, δυστυχώς, τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου! Αξίζει να σημειωθεί πως οι πατριώτες ( βλέποντας τον αδιάκοπο προσωπικό αγώνα και το ενδιαφέρον των μελών του ΔΣ), πρόσφεραν περί τις 100.000 ευρώ για την αποπεράτωση του έργου!
*Ιστοσελίδα Συνδέσμου.
Το 2009, με εισήγηση του προέδρου του Συνδέσμου Ηλία Χειμώνα, δημιουργήθηκε η ιστοσελίδα servou.gr, η αξία της οποίας είναι αναμφισβήτητη, για τα σημερινά και αυριανά (πιθανώς) δεδομένα, την εποχή της ψηφιακής επανάστασης. Μπορεί κανείς να πει πως πρόκειται για το «θησαυροφυλάκιο» του Συνδέσμου, που μέσα φυλάσσεται η μακραίωνη ιστορία του χωριού μας Σέρβου και όλα όσα έχουν σχέση με το χωριό, τους πατριώτες και το Σύνδεσμο. Τα δημοσιευμένα άρθρα, στα 13 χρόνια που βρίσκεται «στον αέρα», πρέπει να ξεπερνούν τις 3.500. Μακάρι να συντηρηθεί αυτό το μέσο επικοινωνίας και αποθήκευσης υλικού, να εμπλουτισθεί καταλλήλως και να βελτιωθεί δεόντως από τους νεότερους πατριώτες, γιατί το αξίζει το χωριό μας, οι πατριώτες και ιδιαίτερα οι μέλλουσες γενιές Σερβαίων.
.
Για τη Συλλογική προσφορά των 2 πατριωτών, ο Σύνδεσμος πήρε δύο αποφάσεις όταν αυτοί έφυγαν από τη ζωή.
-Καθιέρωσε βραβείο στη μνήμη Ηλία Γιαννακόπουλου, των εισαγομένων νέων Σερβαίων στη Νομική Σχολή.
-Έδωσε την ονομασία στο γραφείο του Συνδέσμου: «Ηλίας Χειμώνας»
Αιωνία η μνήμη των δύο αξέχαστων πατριωτών:
Ηλία Γιαννακόπουλου και
Ηλία Χειμώνα.
Αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση από τους νεότερους πατριώτες, για τη συλλογική τους και όχι μόνο δράση.
Χ. Ι. Μαραγκός
