Μετά τις αναφορές των πατριωτών,  

Αθ.Γκούτη, Χ. Μαραγκού και Ι. Βέργου,

σχετικά με τις κατασκευές σπιτιών   στο χωριό μας,

ακολουθεί σήμερα και το ενδιαφέρον άρθρο του Γ. Δ. Βέργου.

(Αναμένονται και άλλα άρθρα…)

…………………………………………………………………………………………………………

                                                       Κατασκευές σπιτιών στο χωριό μας, την περίοδο  1945-1966

   Πριν την αναφορά μου στα σπίτια, θα  ήθελα να κάνω ένα σχόλιο,  με αφορμή την παλιά φωτογραφία του χωριού μας, που αναρτήθηκε πριν λίγες μέρες στην ιστοσελίδα. 

   Η φωτογραφία αυτή πιθανολογώ πως έχει τραβηχτεί  το 1929,   την εποχή που έχει βγει και η φωτογραφία του πατέρα μου με τους συγγενείς του (είναι δημοσιευμένη), η οποία σίγουρα είναι το 1929,  αφού είναι γραμμένη πάνω η χρονολογία. 

Δεν ήταν εύκολο τότε να πηγαίνει φωτογράφος στα χωριά,  διότι ήταν ελάχιστοι και επί πλέον ήταν ακριβές οι φωτογραφίες και δεν υπήρχαν χρήματα για τέτοιες πολυτέλειες. Οι δε φωτογραφικές μηχανές  εκείνη την εποχή  ήταν με τρίποδα  και ήταν μεγάλη φασαρία να τη μεταφέρει ο φωτογράφος. Πολλά χρόνια αργότερα (περί το 1950) τέτοια μηχανή είχε ο αείμνηστος πατριώτης Πανάγος Αθ. Στρίκος (Σιοκλός), και η φωτογραφία εθεωρείτο κάτι πολύ σπουδαίο.  Ακόμη και την εποχή που ήμουνα εγώ φωτογράφος στο χωριό (1961-1966), και έβγαζα φωτογραφίες στα χωριά για ταυτότητες (τότε έγιναν υποχρεωτικές οι ταυτότητες), μαζί με  ένα χωροφύλακα που με έστελνε ο Αστυνόμος του χωριού μας και το Αστυνομικό Τμήμα Παλούμπα,  οι κάτοικοι της περιοχής  εντυπωσιάζονταν και το θεωρούσαν εξαιρετικό γεγονός!

Τα σπίτια του χωριού.

   Σχετικά με το θέμα αυτό, εγώ θυμάμαι και θα αναφερθώ σε 23  περιπτώσεις σπιτιών,  που  χτίστηκαν εξ αρχής ή έγιναν προσθήκες,  περίπου στην εικοσαετία   από το 1945 μέχρι το 1966, που έφυγα από το χωριό. Πιθανώς να υπάρχουν και κάποια ακόμη που εγώ δεν γνωρίαζω. Τα επόμενα χρόνια χτίστηκαν  αρκετά και σύγχρονα σπίτια, όπως και το πατρικό μου (πάνω από την κεντρική πλατεία) που κατεδαφίστηκε το παλιό και χτίστηκε καινούριο (1990).

 Θ αρχίσω  από το κάτω χωριό, που ήταν και η πρώτη μου γειτονιά. Ορισμένα από αυτά,  τα αναφέρει και ο Γιάννης Στ. Βέργος με μικρές ίσως διαφορές.

1. Το πρώτο που θυμάμαι είναι προέκταση του σπιτιού του  Ηλία Σχίζα (Πετρούλια) όπου είχε τι μισό με τον αδερφό του Κωσταντή και το διαμόρφωσε  όπως είναι σήμερα. Ήταν το 1945-46. Αρχιμάστορας θυμάμαι ήταν ο Θύμιος Δημητρόπουλος.
2. Ο Γιάννης Θ. Βέργος (Τσιανόγιαννης) το 1946-47, παρομοίως έκανε επέκταση στο σπίτι του. (Απόγονοί του ζουν στην Κόρινθο). Αυτό το αγόρασε ο αείμνηστος Γεώργιος Σουλελές, που τα σπίτια τους ήσαν κολλητά και μάλλον σήμερα είναι εγκαταλειμμένο.    
3. Το σπίτι  του  Γιαννάκου Ν. Τρουπή  (Καλπακίδη), χτίστηκε γύρω στο 1950-52.
4. Το σπίτι του Αγγελή Ι. Στρίκου (Ντρίβα), χτίστηκε μετά το 1952.  
5. Τα αδέρφια Γιάννης (Ντόρος) και Θεόδωρος (Τοτόνης), Μπόρας, έκαναν  την ίδια εποχή κάποια προσθήκη στο πατρικό τους.
6. Το σπίτι του Μαρίνου Σπ. Δημόπουλου χτίστηκε  μετά το 1955, αφού το δικό του το πήρε το σχολείο για προαύλιο. Αυτό πουλήθηκε αργότερα και πρέπει να είναι σήμερα ιδιοκτησίας των κληρονόμων  Ηλία Δ. Σχίζα.
7. Απέναντι από το Σχολείο έχτισε ο Πανάγος Αν. Μπόρας το υπάρχων σήμερα σπίτι  το 1946-47.  Όταν  μετανάστευσε η οικογένεια στην Αυστραλία το αγόρασε ο   Γιώργος Θ. Κωνσταντόπουλος και σήμερα πρέπει να ανήκει στους κληρονόμους του.
8. Ο  Πανούλης  Αγγ. Βέργος έχτισε το σπίτι του στη Ραχούλα όταν παντρεύτηκε,  γύρω στο 1954-55.
9. Ο  Μιχάλης Λιατσόπουλος έχτισε το  σπίτι  του αριστερά μόλις  μπαίνουμε στο χωριό,  την ίδια περίπου εποχή 1952-1954.
10. Προσθήκη έχει κάνει και ο Γεώργιος Ι. Δημόπουλος (Δήμας), τη δεκαετία του 1950.
11. Επίσης και ο Γεώργιος Ι. Σχίζας (Σγούλιας) έκανε  προσθήκη, όταν χρησιμοποίησε τμήμα του σπιτιού του για την εργασία του, που ήταν υποδηματοποιός (τσαγκάρης).
12. Ο Θανάσης Μαραγκός έχει χτίσει το νέο του σπίτι, δίπλα από του Σγούλια, περί το τέλος της δεκαετίας  του 1950.
13. Ο Μαρίνης Ρουσιάς μετά το 1950 έκανε προσθήκη στο σπίτι του και έχτισε έναν όροφο,  το σημερινό καφενείο-ταβέρνα του γιού του Γιάννη,   το οποίο το χρησιμοποίησε σαν καφενείο και ξενώνα,  όπου διανυκτέρευαν οι οδηγοί του λεωφορείου του ΚΤΕΛ.    
14. Ο Ι. Μαραγκός  έχτισε το νέο του σπίτι, απέναντι από το Ιερό του Ναού της Κοίμησης της Θεοτόκου,  το 1952.
15. Επίσης,  ο αδερφός του Βασίλης,   την ίδια εποχή έχτισε και αυτός το νέο του σπίτι, πάνω από την κεντρική πλατεία του χωριού.
16. Μεταξύ των σπιτιών Βασίλη Μαραγκού και κληρονόμων Αναστ. Παπαθωμόπουλου, έχει χτίσει σπίτι ο  Αριστείδης Τρουπής,  σπίτι  γύρω από το 1960.
17. To μαγαζί το Γιώργου Λιατσόπουλου (mini super market),  το έχτισε ο πατέρας του το 1955, σε οικόπεδο που αγόρασε από τον Κανδηλώρο, στον οποίο άνεικε αρχικά το κολλητό σπίτι ιδιοκτησίας σήμερα Παύλου Δάρα και συγγενών του.
18. Το σημερινό σπίτι του Νίκου Δ. Μπόρα, (Πλημμύρα),  άρχισε να το χτίζει ο πατέρας του το 1953 (;), αφού  έπαθε ζημιές από σεισμό που έγινε τότε,  αν θυμάμαι καλά στη Ζάκυνθο και Κεφαλονιά. Αυτό ήταν αρχοντικό, πυργόσπιτο με πολεμίστρες κλπ και σε αυτό άνηκε   και ο χώρος που έχει χτιστεί ο Ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου.
19. Του Βασίλη Δάρα  (Δάσκαλου), χτίστηκε στη θέση που σήμερα είναι του Νίκου Τάκη Βέργου,  όταν ο δάσκαλος μετατέθηκε από το Ράφτη στο χωριό μας,  μετά το 1955.
20. Ο Γεώργιος Ανδρ. Δάρας, Δάσκαλος,  έκανε και αυτός  προσθήκη, κολλητά στο πατρικό του,  γύρω στο 1955.
21. Επίσης ο δάσκαλος Λεωνίδας Παπαθωμόπουλος, έκανε  προσθήκη στο πατρικό γύρω στο 1953-54.
22. Την ίδια περίοδο, ο Ηλίας Τρουπής (Μπουσμπούνης), ήταν πρωτομάστορας και έχτιζε, στη θέση που σήμερα είναι το σπίτι του Πέτρου Κουτσανδρέα, ένα παρόμοιο σε μέγεθος σπίτι ενός συγγενούς του. Αυτός  έμενε στην Αθήνα, αλλά πέθανε πριν ολοκληρωθούν οι εργασίες και έμεινε ημιτελές και πάλι κατεδαφίστηκε και ο Πέτρος έκανε πριν 2-3 χρόνια αυτό το ωραίο σήμερα σπίτι . 
23. Ο Κωνσταντίνος Γ. Γεωργακόπουλος έχτισε μετά το 1950 το υπάρχων σήμερα σπίτι μεταξύ του Πέτρου Κουτσανδρέα και των κληρονόμων του Νίκου Δάρα.
24. Ο Χρήστος Ηλ. Χρονόπουλος έχτισε,  στο δρόμο προς τη βρύση του Δημοκοίτη νέο σπίτι μετά γάμο του αρχές της δεκαετίας 1960.                                                                                                                                                                                                                                   Ιούλιος 2022,   Γ. Δ. Βέργος.

(ΧΙΜ)