Όπως γνωρίζουν οι επισκέπτες της ιστοσελίδας μας, πρόσφατα δημοσιεύθηκαν μια παλιά και 2 πρόσφατες φωτογραφίες του χωριού. Επ΄αυτών έγιναν διάφορα εποικοδομητικά σχόλια, από 2 πατριώτες, και στο σημερινό άρθρο, που δημοσιεύουμε στη συνέχεια, νέα σημαντικά σχόλια για κάποια σπίτια του χωριού και την ιστορία τους.
Ο πατριώτης, λοιπόν, Γιάννης Σταύρου Βέργος γράφει για σπίτια του κάτω κυρίως χωριού και κάποια αξιόλογα γεγονότα που συνδέονται με αυτά.
Ίσως είναι η ευκαιρία να γράψουμε όλοι για την ιστορία του δικού μας σπιτιού και άλλων γειτονικών και συγγενικών σπιτιών, έτσι ώστε να συμπληρωθεί η ιστορία του χωριού μας σε αυτό το θέμα.
Μπορεί να έχουν κάποια αξία και για τις μελλοντικές γενιές! Ποιος ξέρει;
Έχω ακούσει πως 5 ήσαν τα πρώτα σπίτια του χωριού. Ένα ήταν στον πάνω μαχαλά του Μιχάλη Κωνσταντόπουλου και άλλο ένα προς το δημοτικό σχολείο του Γιαννέλη (Γιάννη Κλεισούρα). Τα άλλα τρία δεν θυμάμαι. Κάποιος πατριώτης σίγουρα θα γνωρίζει κάτι περισσότερο και καλό είναι να το δημοσιεύσουμε.
Σχετικά με τα σπίτια του χωριού σήμερα και τους ιδιοκτήτες τους, έχει γράψει ο πατριώτης Γ. Δ. Βέργος εκτεταμένο άρθρο πριν 5 χρόνια. Μπορείτε να το διαβάσετε κάνοντας κλικ
ΧΙΜ
....................................................................................................................................................................................................................
Άρθρο Γιάννη Βέργου.
Εγώ θα προσπαθήσω να γράψω ότι ξέρω και έχω ακούσει από τους παλαιότερους για κάποια σπίτια κυρίως του κάτω χωριού, που τα περισσότερα είναι «Βεργαίικα», δηλαδή του δικού μου σογιού.
Βέβαια, μπορεί κάποια στοιχεία από αυτά που γράφω να μην είναι ακριβώς έτσι και να χρειάζονται διόρθωση. Αυτό είναι πολύ εύκολο στην ιστοσελίδα, αρκεί κάποιος να στείλει τη σωστή πληροφορία.
Επίσης, δεν γράφω για όλα τα σπίτια με τη σειρά, γράφω για όσα γνωρίζω κάτι. Για τα υπόλοιπα θα γράψουν άλλοι πατριώτες
Περιοχή Καλπάκι, όπου υπάρχει και ομώνυμη βρύση των Βεργαίων.
1)Το πρώτο σπίτι, στο κάτω-κάτω μέρος του χωριού ήταν του παππού μου Νύσιου Βέργου και ίσως είναι το πρώτο σπίτι των Βεργαίων, όταν αυτοί εγκαταστάθηκαν στο χωριό. Αυτό το σπίτι έμεινε στο θείο μου Νικόλα Βέργο, ο οποίος το ανακαίνισε μετά το 1950 και στη συνέχεια τα παιδιά του (Διονύσης, Παναγής, Γεωργία, Σταυρούλα) το ανακαίνισαν ξανά το 1985 -1990 και το έφτιαξαν τριώροφο.
2) Δίπλα ακριβώς (προς δυσμάς), ήταν ένα μικρό σπίτι του Αγγελή του Γρέκη, το οποίο την δεκαετία 1950 το αγόρασε ο Αναστάσιος Δημ Στρίκος (Αναστάγκας), το ανακαίνισε και στη συνέχεια με τα παιδιά του έφτιαξε τριώροφο.
3) Λίγο πιο πάνω (βορειοανατολικά) ήταν ένα μικρό σπίτι του Βασίλη Σουλελέ. Κολλητά με το σπίτι αυτό ήταν το σπίτι του Γιάννη Βέργου (Τσανόγιαννη) που το 1946 το μεγάλωσε κατά 5-6 μέτρα. Όταν μετοίκησε εις Κόρινθον το αγόρασε το 1960 ο Γεώργιος Β. Σουλελές και το έχουν σήμερα οι κόρες του Δήμητρα και Ελένη.
4) Από τον δρόμο που αρχίζει από την «Κερασιά» προς τα επάνω (δεξιά) υπάρχει «του Πετρούλια η μεγάλη καρυδιά» και εκεί ήταν ένα μικρό Πετρουλαίικο σπίτι που κατά το ήμισυ ανήκε στον Ηλία, ο οποίος το μεγάλωσε το 1945-46. Ανήκει σήμερα στους κληρονόμους Γεώργιο και Δημήτριο. Ο Δημήτρης (Μήτσος) μετανάστευσε οικογενειακώς στην Αυστραλία τη δεκαετία του 1950. Η γυναίκα του Αγγέλω, πολλάκις ερχόταν τα καλοκαίρια στο χωριό.
5) Ακολούθως ήταν το σπίτι του Αντώνη Πανάγου Βέργου, στην αυλή του οποίου τα Χριστούγεννα του 1959 σκοτώθηκε με χειροβομβίδα ο 16/χρονος τότε εγγονός του Αντώνης. Ο γιός του παππού Αντώνη, Πανάγος, πούλησε το σπίτι και τώρα είναι σχεδόν κατεδαφισμένο.
6) Στη συνέχεια και στα δεξιά του ανηφορικού δρόμου είναι το σπίτι του Λάμπρου Βέργου, στο οικόπεδο του οποίου η κόρη του Ευγενία (Διονυσούλα) Σαββόγλου, την δεκαετία του 2000 .έχτισαν καινούργιο διώροφο σπίτι.
7) Πριν από το σπίτι της Ευγενίας υπάρχει ερειπωμένο σχεδόν σήμερα ένα ωραίο σπίτι που ανήκε στο «γερο-Θανασάκο» (Αθανάσιο Σχίζα), που ήταν γιος του γνωστού Σερβαίου ήρωα του 1821, Ηλία Σχίζα. Ήταν σπίτι με σκαλιστα αγκωνάρια και τέλεια πέτρινη σκάλα. Λίγα μέτρα δεξιότερα είναι το σπίτι του Γεωργίου Σχίζα, γιού του Θανασάκου, ο οποίος σκοτώθηκε στον πόλεμο του 1918 και το σπίτι έμεινε στο γιό του, που τότε ήταν αβάπτιστος και πήρα το όνομα του πατέρα του. Επειδή έμεινε ορφανός τόσο μικρός οι πατριώτες του κόλλησαν το παρατσούκλι «Αρφάνης».
Περιοχή Μητραίικη βρύση.
8) Ακριβώς απέναντι από την υπάρχουσα Μητραίκη βρύση ή (ντριβάλας) ήταν το σπίτι του Μήτρου Βέργου, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι έκλεψε κεράσια (του έριξαν αβανιά), ενώ τα έκλεψε ο αγροφύλακας. Δικάστηκε τότε, την τότε περίοδο του εμφυλίου, από το λαϊκό δικαστήριο σε εξορία (στο Έλος νυν Σκάλα Λακωνίας). Έφυγε στην εξορία, αναγκάστηκε και το πούλησε, το αγόρασε ο Γιάννης Διονυσίου Βέργος το οποίο και ανακαίνισε (τώρα είναι κληρονόμων Διονυσίου και Γεωργίου )
9) Δίπλα από αυτό, προς ανατολάς, ήταν το αρχοντόσπιτο του Κωσταντή του Βέργου, με σκαλιστές εμπατές πλακόστρωτη αυλή και σκαλιστή πέτρινη βρύση στην αυλή με σκαλιστή κορίτα.... Το νοικοκυρόσπιτο αυτό άρχισε να εγκαταλείπεται στην τύχη του, όταν στο πόλεμο του 1940 σκοτώθηκε το παιδί του Κωνσταντή, ο Διαμαντής, και ο πατέρας του από την στεναχώρια του έχασε τα λογικά του.... Το σπίτι περιήλθε κληρονομικά εκ μητρός, στον ιερέα Κωνσταντίνο Δημόπουλο. Είναι τώρα σχεδόν ερειπωμένο.
10)Στην ντριβάλα: Το σπίτι του Χρήστου Ν. Σχίζα, ο οποίος σκοτώθηκε κατά τον βομβαρδισμό από τους Γερμανούς του αεροδρομίου Αράξου, η οικογένεια το πούλησε και το αγόρασε ο Γεώγιος Παρ. Βέργος και το έδωσε προίκα στην κόρη του Ελένη συζ. Ευαγ. Σάλαρη. Αυτή το πούλησε και το αγόρασε ο Αθανάσιος Τάκη Σχίζας (πολ μηχανικός), ο οποίος το 2010 το ανακατασκεύασε καλαίσθητο σκαλιστό πέτρινο στολίδι.
11) Προς τα σχιζέϊκα: Τα παιδιά του Γιάννη Χαρ Στρίκου κατεδάφισαν το πατρικό και έφτιαξαν καινούριο, ωραίο σπίτι.
12) Προς τα Στρικαίϊκα: Ο Θεόδωρος Ηλία Λιατσόπουλος, την δεκαετία 2010 σε πατρικό οικόπεδο, έφτιαξε καινούριο διώροφο σπίτι.
13) Στον δρόμο από την ντριβάλα προς ραχούλα δεξιά (την δεκαετία του 1955) ο Γιαννάκος Ν Τρουπής (Καλπακίδης) έφτιαξε καινούριο σπίτι.
14) Απέναντι από αυτό και στο αριστερό του δρόμου, τα αδέρφια Πέτρος και Θεόδωρος Δημητρίου Κουτσανδρέας ( πολ. μηχανικοί ) ανακαίνισαν το πατρικό σπίτι.
15) Κοντά σε αυτό και στο αριστερό, επίσης, του δρόμου σε ιδιόκτητο πατρικό οικόπεδο ο δάσκαλος Κωνσταντίνος (Κώστας) Διαμαντή Κουτσανδρέας έχτισε 2000 νέο διώροφο σπίτι.
16) Στη συνέχεια αυτών των σπιτιών, στη «Ραχούλα» και στο δεξιό του δρόμου, (στην διασταύρωση προς το Ακόνι) ο Γιάννης Νικολάου Βέργος ( Κόλιας), σε οικόπεδο που αγόρασε την δεκαετία 2000, έχτισε ωραίο καινούριο τριώροφο σπίτι.
17) Στο Ακόνι, στη διασταύρωση του δρόμου προς την Ράχη, ο Σταύρος Διονυσίου Βέργος αγόρασε το 1935 μικρό σπίτι και τους γύρω αυτού κήπους και το 1949 -1950 έχτισε νέα προσθήκη και το διαμόρφωσε στο υπάρχων τώρα τριώροφο, ιδιοκτησίας των κληρονόμων του.
18) Στον βραχίονα της ραχούλας, πριν το Βεργαίίκο αλώνι, ήταν το εξαιρετικό σπίτι του Παρασκευά του Βέργου. Πέτρινο, με αυλόγυρο και την αυλόπορτα με σκαλιστή καμάρα. Η πόρτα, το παραπόρτι και τα μικρά παράθυρα ήταν σκαλιστά πέτρινα και με τόξα ανακουφιστικά... Το σπίτι αυτό είχε στην ανατολική αυλή του εκτός από τα οπωροφόρα δέντρα και βρύση με αρκετό πόσιμο νερό και στέρνα που πότιζε περί τα τέσσερα στρέμματα περιβόλι.
Το σπίτι αυτό με το κτήμα έμεινε στον Γεώργιον (Γιωργάκη) Παρασκευά Βέργον, ο οποίος έλαβε μέρος στην εκστρατεία του 1920-22 στην Μικρά Ασία και τραυματίστηκε στο πόδι και στο χέρι και ήταν ανάπηρος. Γι αυτό έπαιρνε και σύνταξη. Το σπίτι αυτό με όλο το γύρο κτήμα αποτέλεσε προίκα στην κόρη του Αναστασία (Σούλα) σύζυγο Μαρίνη Σκούρου. Ο Μαρίνης δίπλα στο παλαιό σπίτι, που το συντήρησε έφτιαξε την δεκαετία του 1980 και καινούριο σπίτι με στάβλο για την στάνη του. Ο Μαρίνης ήταν ο τελευταίος τσοπάνης του χωριού. Πέθανε και η Σούλα και στο σπίτι τώρα μένει ο γνωστός και αγαπητός Σούλης του χωριού.
19)Στην ανατολική είσοδο του χωριού (περιοχή Ζαχαρού), στο αριστερό του δρόμου, από την δεκαετία του 1970, ο Αποστόλης Αθ Στρίκος έχτισε καινούριο τριώροφο σπίτι, το οποίο νομίζω πως δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί και οι 3 όροφοι.
20) Στο δεξιό αυτού του δρόμου, ο Γεώργιος Π. Κατσιάπης, το 2000 έκανε επέκταση στο πατρικό σπίτι με διαμόρφωση καλαίσθητη και το ισόγειο χώρο το έχει οργανώσει σε λαϊκό μουσείο και έχει εκδηλώσει την επιθυμία τα εκθέματα να τα εκχωρήσει- δωρίσει στο Σύνδεσμο να εκτεθούν στο Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού.
21) Στη συνέχεια και μετά το δρόμο που οδηγεί στα Στρικαίικα, οι αδελφοί γιατροί Ιωάννης και Διονύσης Ν. Δημόπουλοι αγόρασαν οικόπεδο ακριβώς απέναντι από το πατρικό τους σπίτι την δεκαετία 2010 και έχτισαν καινούριο διώροφο σπίτι.
22) Απέναντι από αυτό, το 1955, ο Ηλίας Χρ. Βέργος (Μπούκας) έφτιαξε καινούριο σπίτι.
Στα δυτικά του χωριού.
23) Στον δρόμο που οδηγεί από την Ράχη προς τον νεκροταφείο, στην διασταύρωση του δρόμου προς το κάτω χωριό, στη δεξιά πλευρά, ο Δημήτρης (Μήτσος ) Ιωαν. Σχίζας (Τσέφτης), σε οικόπεδο που αγόρασε την δεκαετία του 80, έχτισε καινούριο διώροφο σπίτι.
24) Στον ίδιο δρόμο και στην ίδια πλευρά, δίπλα και σε ιδιόκτητο πατρικό οικόπεδο, ο Μιχάλης Γεωργίου Τερζής έχτισε καινούργιο διώροφο «καλλιτεχνικό», σύγχρονο σπίτι. Ίσως να είναι από τα τελευταία καινούρια σπίτια στο Χωριό μας.
