Ο Σύνδεσμος είχε προγραμματίσει το απόγευμα του Σαββάτου μία συζήτηση στο Πολ. Κέντρο του χωριού, με θέμα: «Αναμνήσεις από τα μαθητικά μας χρόνια, στο δημοτικό και στο Γυμνάσιο». Είχαν επιλεγεί 4 μέλη του ΔΣ να μιλήσουν και ο πρώην πρόεδρος του Συνδέσμου Στάθης Δάρας.
Πρώτος μίλησε ο συντονιστής της εκδήλωσης, γραμματέας του Συνδέσμου Χ. Μαραγκός, ο οποίος καλωσόρισε τους πατριώτες και τους ευχαρίστησε για την προσέλευσή τους. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ιστορικό κατασκευής του νέου σχολείου και στον τεράστιο αγώνα που έδωσαν όλοι οι Σερβαίοι, στο να γίνει αυτό το έργο και να μορφώσουν τα παιδιά τους, πράγμα που αποδείχθηκε στην πράξη, με τους πάρα πολλούς επιστήμονες που έβγαλε το χωριό (μόνο οι γιατροί υπολογίζονται σε πάνω από 110). Η κατασκευή κράτησε 16 χρόνια, ξεκίνησε το 1936 και ολοκληρώθηκε το 1952, λόγω παρεμβολής του πολέμου και της κατοχής.
Τόνισε με έμφαση ο ομιλητής πως, πρωτοπόρος και καθοδηγητής του έργου ήταν ο υπερδραστήριος πρόεδρος του Συνδέσμου (και στις 2 φάσεις κατασκευής του σχολείου) αείμνηστος γιατρός Ιωάννης Δήμου Δημόπουλος. Το σχολείο λειτούργησε 36 χρόνια (1952-1986) και υπολογίζεται να εκπαιδεύτηκαν περί τα 600-700 παιδιά.
.
Δεύτερος ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του Συνδέσμου Γιάννης Μπόρας ο οποίος μίλησε για τους δασκάλους που δίδαξαν στο «Δημοτικό Σχολείο Σέρβου», στα 100 περίπου χρόνια λειτουργίας του (ιδρύθηκε με βασιλικό διάταγμα το 1878;). Τα ονόματα των δασκάλων, οι περίοδο που δίδαξαν, η καταγωγή τους και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία, θα δημοσιευθούν αναλυτικά σε ξεχωριστό άρθρο του προέδρου.
Ο επόμενος ομιλητής ήταν ο Στάθης Δάρας, επί σειρά ετών πρόεδρος του Συνδέσμου και με ιδιαίτερα μεγάλη συμμετοχή, στο μέχρι σήμερα πολύπλευρο έργο που έχει να επιδείξει το πατριωτικό μας σωματείο. Αναφέρθηκε στις προσωπικές του εμπειρίες και ταλαιπωρίες σε όλα τα στάδια της εκπαίδευσης του, από το δημοτικό σχολείο μέχρι το Πανεπιστήμιο. Εντύπωση προκάλεσε το γεγονός ότι στα Λαγκάδια που πήγαινε στο Γυμνάσιο, είχε πάρει μαζί του και μια γίδα να την βόσκει και να πίνει γάλα. Μόλις σχόλαγε το μεσημέρι το σχολείο, τρεχάλα με τα βιβλία παραμάσκαλα ο Στάθης στο δασάκι απέναντι από τον Αγιώργη, να δει τη κάνει η γίδα, να την αρμέξει και να πιεί το γάλα με ένα κομμάτι ψωμί. Και μετά άρχιζε το συστηματικό διάβασμα, που τον έκανε να ξεχωρίζει από τους συμμαθητές του.
Είναι ενδιαφέρον πως ιδιαίτερη αναφορά έκανε για τη μητέρα του, η οποία ήταν η μόνη που τον στήριξε στην θέλησή του να δώσει εξετάσεις στην Ιατρική Σχολή, παρόλο που τα οικονομικά της οικογένειας ήταν απαγορευτικά για μια τέτοια απόφαση και ο πατέρας του βρισκόταν σε εξορίες κλπ, για τα πολιτικά του φρονήματα. Μάλιστα στη μνήμη της έχει καθιερώσει από πολλών ετών ετήσιο οικονομικό βραβείο εκ 300 ευρώ, για κάθε νέο ή νέα (χωριστά) που πετυχαίνει στην Ιατρική και έχει καταγωγή από το χωριό. Το 2016 βραβεύτηκαν δύο νέοι με το βραβείο αυτό. Ο γιός του Γιάννη Κωνσταντόπουλου και η κόρη του Παν. Δημόπουλου.
Μεταξύ άλλων έκανε αναφορά και στην «ιεραρχία» των γιατρών του χωριού. Είπε πως βρίσκεται στην 4η (Ι. Δημόπουλος, Γ. Μπόρας, Ν. Σχίζας) μαζί με το φίλο του Γιώργο Μαραγκό, που τέλειωσαν μαζί και πήγαν ταυτόχρονα και σε αγροτικά ιατρεία. Μετά από το αγροτικό ο Γιώργος έφυγε για την Αμερική όπου εξάντλησε την ιατρική ιεραρχία σε Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα και έγινε γενικός γραμματέας της Παγκόσμιας Παιδοκαρδιολογικής Εταιρίας. Ο φιλοπρόοδος αυτός πατριώτης την τελευταία 20ετία βρίσκεται στην Ελλάδα έχει επιδείξει έντονη επιστημονική δραστηριότητα (θέματα δηλητηριάσεων στα παιδιά κλπ) και ίδρυσε μία επιστημονική εταιρία «εφηβικής ιατρικής», με σημαντικό επιστημονικό και κοινωνικό έργο. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Γ. Μαραγκός ήταν ορφανός και από τους δύο γονείς του και τον μεγάλωσε η γιαγιά του η «γρια-Χαρλάμπαινα Μαραγκού» στο Άνω Πετράλωνα, όπου ήταν γνωστός σε όλους τους Σερβαίους.
Έκλεισε την ομιλία του ο Στάθης με την υπογράμμιση πως δεν υπάρχει καμία σύγκριση των δυσκολιών εκείνης της εποχής, με τις συνθήκες που σπουδάζουν τα παιδιά σήμερα (στη φωτογραφία αριστερά ο Στ. Δάρας και δεξιά ο Θ. Τρουπής).
Τέταρτος ομιλητής ήταν ο πρώην πρόεδρος και νυν μέλος του ΔΣ Θ. Τρουπής, ο οποίος αναφέρθηκε σε όσα θυμόταν από την σχολική ζωή στο δημοτικό σχολείο του χωριού. Είπε πως τα μισά χρόνια πήγαινε στο παλιό σχολείο (εκεί που σήμερα είναι το ιατρείο) και τα άλλα μισά στο καινούριο. Μίλησε για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, τις σχολικές γιορτές, τις παρελάσεις, τις θεατρικές παραστάσεις, τις εκδρομές στο λάζο, στην Τρανηβρύση, τις αταξίες των παιδιών και τις τιμωρίες των δασκάλων (κάποιες φορές σκληρές) κλπ.
Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στους δασκάλους του χωριού της δικής του περιόδου Γ. Δάρα, Λ. Παπαθωμόπουλο και Γεωργία Στρίκου-Κομνηνού και υπογράμμισε την προσπάθεια που κατέβαλαν αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο να μάθουν τα παιδιά γράμματα αλλά και να τους διδάξουν σωστούς τρόπους συμπεριφοράς κλπ. Τόνισε πως σε αυτούς τους δασκάλους χρωστάμε πάρα πολλοί, πάρα πολλά. Λεπτομέρειες για το θέμα που ανέπτυξε ο Θ. Τρουπής περιλαμβάνονται σε άρθρο που έχει δημοσιευθεί ήδη στην ιστοσελίδα servou.gr
Τελευταίος ομιλητής ήταν ο ταμίας του Συνδέσμου Ι. Στ. Βέργος, ο οποίος αφιέρωσε αρκετό χρόνο της ομιλίας του στο δάσκαλό του Γ. Δάρα, γιατί στην επιμονή αυτού του ανθρώπου οφείλεται η συνέχιση των σπουδών του στο Γυμνάσιο Λαγκαδίων. Είπε χαρακτηριστικά πως η μάνα του δεν ήθελε με τίποτα να τον στείλει στο Γυμνάσιο, με το δικαιολογημένο αιτιολογικό, πως δεν υπήρχαν οικονομικές δυνατότητες και οι ανάγκες τις οικογένειες (φροντίδα «ζωντανών», καλλιέργεια χωραφιών, μαστοροδουλειές, φαί κλπ) ήταν πολύ μεγάλες, που αυτή και ο άντρας της δεν μπορούσαν να «τα βγάλουν πέρα». Την ίδια καλή τύχη με αυτόν είχαν και πολλά άλλα παιδιά στο χωριό, που οι γονείς τους δεν είχαν τη δυνατότητα να τα σπουδάσουν. Και όμως σπούδασαν, χάρις στην επιμονή των δασκάλων τους.
.Αναφέρθηκε σε διάφορα θέματα όπως στην διαδρομή με τα πόδια των γυμνασιόπαιδων από το χωριό στα Λαγκάδια, μέσα από το βουνό , την τσικούλα και το ρέμα του «μπούφη», καθώς και στην αντίστροφη διαδρομή το Σαββατοκύριακο στο χωριό . Μίλησε για τη ζωή των σερβιωτόπουλων στα Λαγκάδια, την εκπαίδευσή τους, τις «σκανταλιές τους» και πολλά άλλα… Αναλυτικό άρθρο για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο γυμνάσιο Λαγκαδίων, τη σπουδή των παιδιών εκεί και πολλά γύρω από τον τρόπο ζωής στα Λαγκάδια έχει δημοσιεύσει στην ιστοσελίδα servou.gr
.
Μετά την ολοκλήρωση των ομιλιών, ο λόγος δόθηκε στους παρευρισκόμενους και έγιναν διάφορες αναφορές σε αξέχαστα γεγονότα εκείνης της περιόδου των μαθητικών μας χρόνων, που έχει χαραχθεί βαθειά στη μνήμη μας. Δυστυχώς όμως η προσέλευση των πατριωτών δεν ήταν η αναμενόμενη από τους οργανωτές της εκδήλωσης, πράγμα που δεν ενθαρρύνει τα μελλοντικά ΔΣ για οργάνωση ανάλογων εκδηλώσεων και ασφαλώς δεν προοιωνίζει τα καλύτερα για το μέλλον του Συνδέσμου. Η ευθύνη ανήκει σε όλους μας (ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΠΑΝΤΑΟΥ ΣΕΡΒΑΙΩΝ) και ας προβληματιστούμε ανάλογα. Πάντως, πιστεύουμε πως όσοι προσήλθαν πέρασαν δύο ώρες πολύ ευχάριστα.
Ας ελπίσουμε πως του χρόνου, αν υπάρξει κάποια ανάλογη εκδήλωση, η προσέλευση των πατριωτών να είναι μεγαλύτερη, ώστε και στην πράξη να αποδείξουμε όλοι πως δεν θέλουμε να συνεχίσει να υπάρχει Σύνδεσμος, ο οποίος τα τελευταία χρόνια περνάει σοβαρήκρίση.
.
(xim)
