Panagiota Strikou-Tomopoulou

(Ααδημοσιευση του άρθρου από το face book).

.Aναρωτιέμαι ποια είναι η χρυσή τομή ανάμεσα στο υπηρετώ και στο εξυπηρετώ. Στο μήπως αυτό που κάνω ως "το καλύτερο για το παιδί μου" είναι αυτό που τελικά κάνει κακό στο παιδί μου. Στο να έχω τη βολή μου αλλά και στο να τα καταφέρνω με το "δε χάθηκε και ο κόσμος αν κάτι αλλάξει ή πάει στραβά".

.
Θυμάμαι ιστορίες που μου έλεγε ο μπαμπάς μου από τα παιδικά του χρόνια. Περπατούσε στο ψοφόκρυο για μία ώρα στο δρόμο προς και από το σχολείο, έμενε για ώρες μόνος στο βουνό προσέχοντας τα ζώα της οικογένειας, ήρθε μόνος του στην Αθήνα στα 13 του χρόνια και άλλα τέτοια... extreme! Τώρα, βλέπω στην παιδική χαρά μαμάδες να κυνηγάνε τα παιδιά με ταπεράκια, παρακαλώντας τα να φάνε…μακαρονάκια την ώρα που κάνουν τσουλήθρα και μετά να τα μεταφέρουν αγκαλιά στο αυτοκίνητο γιατί κουράστηκαν! Παιδιά να παίζουν με το τάμπλετ όσο η μαμά τους ξεφορτώνει το αυτοκίνητο από τα ψώνια. Γονείς που θέλουν να κρατήσουν τα μωρά τους για πάντα μωρά και παιδιά στην ενηλικίωση που δεν ξέρουν πως τα σκουπίδια δεν βγάζουν πόδια και δεν πάνε μόνα τους στον κάδο ή πώς να κινηθούν στην πόλη με τα μέσα μεταφοράς!
.
Αυτές οι σκέψεις έγιναν επεισόδιο που ολοκληρώθηκε χάρη και στις αγαπημένες Georgia Christina Kanellopoulou (πάρτε ανάσες, προσπαθήστε, θα τα καταφέρετε) και Ειρήνη Τζούμα (διακοπές; Survivor time). Στις βιβλιοπροτάσεις του άρθρου που συνοδεύει το επεισόδιο, έβαλε το μαγικό χεράκι του ο Apostolos Pappos, προτείνοντας υπέροχα βιβλία περί ανεξαρτησίας. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου.
Ακούστε το επεισόδιο, διαβάστε το άρθρο και... φτου ξελευθερία!
(XIM)
 

Εικόνες από το χωριό

 

Newsflash - Ξέρετε ότι...

Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.