Ο πλουραλιστικός «Αρτοζήνος»
Οι καταλήψεις των σχολείων αν δεν είναι πράξεις εκφασισμού τότε είναι πράξεις αναρχισμού, δηλαδή και στις δυο περιπτώσεις είναι πράξεις έκνομες. Δεν υποστηρίζουμε την μία εκδοχή του παραπάνω διλήμματος γιατί εξ ορισμού θα οδηγηθούμε σε λάθος κατεύθυνση, προς ικανοποίηση των υποστηρικτών της αντίθετης άποψης.
Το άρθρο με τίτλο «οι καταλήψεις των σχολείων είναι πράξεις εκφασισμού», το οποίο δημοσιεύτηκε στο φύλλο 164 του «Αρτοζήνου», δεν τέθηκε με τη μορφή του προηγουμένου διλήμματος ... «μήπως» αποφεύγονταν αντίθετες απόψεις που προκαλούν αντιδικίες.
Το μεγάλο ενδιαφέρον για το σύγχρονο «μαθητικό φαινόμενο των καταλήψεων», που κατατείνει να εξελιχθεί σε πάγια τακτική στην έναρξη κάθε σχολικής χρονιάς, φάνηκε στο επόμενο φύλλο 165 της Σερβαίικης εφημερίδας, αφού οι υπεύθυνοι σύνταξής της, διέθεσαν ένα ολοσέλιδο, με απόψεις αναγνωστών αλλά και των ιδίων για την παιδεία. Δημοσιεύτηκαν λοιπόν και αντίθετες απόψεις, σαν να είχε δημοσιευθεί το δίλημμα όπως στον τίτλο του παρόντος σημειώματος:
Ε, τότε καθένας ας επιλέξει ότι τον αντιπροσωπεύει χωρίς να «ξεστρατίσει» με σοφιστικούς συλλογισμούς, πως τάχα είναι αγώνες των μαθητών «καλοί καγαθοί». Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει που να δικαιολογεί κλείσιμο των σχολείων, από ανήλικους μαθητές, με καταστροφές πολύτιμου αρχειακού μορφωτικού υλικού που συγκεντρώνεται μακροχρόνια και είναι στη διάθεση όσων θέλουν να «μάθουν γράμματα», αλλά και φθορών της δημόσιας περιουσίας. Παραπέμπω στον αποτροπιασμό του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια όταν του είπαν οι δημοσιογράφοι (και όχι η υπεύθυνη κυβέρνηση), πως : «...στις μαθητικές καταλήψεις κατέστρεψαν το σχολείο που πηγαίνατε σαν μαθητής, στο Παγκράτι».
Επισημαίνεται τέλος ότι με τη φιλοξενία άρθρων που ενέχουν «λανθάνουσα» πολιτική χροιά, η εφημερίδα «Αρτοζήνος» απέδειξε τον πλουραλισμό της, υπερβαίνοντας τις καταστατικές οριοθετήσεις του Συνδέσμου Σερβαίων.
Σχόλιο Αρτοζήνου:
Πολλοί μαθητές αγαπητέ Βασίλη (και μεγάλοι άνθρωποι), δεν μπαίνουν στο παραπάνω δίλημμα και θεωρούν τις καταλήψεις απλά πράξεις διαμαρτυρίας για κάποια πράγματα που συμβαίνουν στα σχολεία και με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών εκπαίδευσης κλπ. Μπορεί "το τίμημα" να είναι ακριβό, αλλά μόνο έτσι (ή σχεδόν μόνο έτσι) γίνεται κάτι ουσιαστικό...
