Σαν βλέπω πόρτες σφαλιστές και σπίτια ερειπωμένα,
τα παραθύρια τους κλειστά, σκαλιά χορταριασμένα...
θλίβομαι και ανησυχώ, γιατί σε λίγα χρόνια,
δεν θα 'ρχονται στ' άδεια χωριά, ούτε τα χελιδόνια.

Οι δρόμοι θα 'ναι έρημοι, στις γειτονιές σκοτάδια
και μοναχά φαντάσματα θα τριγυρνούν τα βράδια.
Αν αγαπάτε τα χωριά, πατριώτες μου, ξυπνάτε,
συχνά να τα επισκέπτεστε, να μην τα λησμονάτε.

Είν' η ερήμωση εδώ, τα πρώτα της σημάδια,
τη μαρτυράνε η σιωπή, τα πατρικά ρημάδια...

Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη
(Ζώνη Αρκαδίας, 16/2/2018).