.
 |
|
Έργο ιατρού Μαρίας συζ. Χ. Ι. Μαραγκού.
(ελαιογραφία σε καμβά 50Χ60)
Θέα του Ναού από τη βορειοδυτική πλευρά του χωριού
(βρύση Δημοκοίτης).
***
Χ Ρ Ο Ν Ι Α Π Ο Λ Λ Α Γ Ι Α Τ Ο Δ Ε Κ Α Π Ε Ν Τ Α Υ Γ Ο Υ Σ Τ Ο
Σ Τ Ο Υ Σ Α Π Α Ν Τ Α Χ Ο Υ Τ Η Σ Γ Η Σ Π Α Τ Ρ Ι Ω Τ Ε Σ
***
|
Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.
