|
Χ ρ ό ν ι α π ο λ λ ά σ ε ό λ ο υ ς τ ο υ ς π α τ ρ ι ώ τ ε ς, για τη σημερινή ημέρα 26-2-2023, τελευταία Κυριακή της αποκριάς. |
 |
Α φ ρ ι κ ά ν ι κ η μ ά σ κ α,
(δια χειρός Μαρίας Μαραγκού).
|
Χ ρ ό ν ι α π ο λ λ ά σ ε ό λ ο υ ς τ ο υ ς π α τ ρ ι ώ τ ε ς, για τη σημερινή ημέρα 26-2-2023, τελευταία Κυριακή της αποκριάς. |
|
Α φ ρ ι κ ά ν ι κ η μ ά σ κ α,
(δια χειρός Μαρίας Μαραγκού).
Τον Φεβρουάριο 1956 έριξε τόσο χιόνι που έκλεισε ο δρόμος και το χωριό αποκλείσθηκε από το υπόλοιπο κόσμο για εβδομάδες. Οι «σάκκινες» με το αλεύρι στα μαγαζιά τελείωσαν και ο κόσμος άρχισε να μην έχει ψωμί. Ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργης Δάρας (Γιώκο-Ντάρας) τηλεφώνησε στο Νομάρχη και του είπε «πεθαίνουμε απαξάπαντες. Ανάγκη να μας στείλετε κατεπειγόντως άλευρα. Μη βραδύνετε». Η νομαρχία ανταποκρίθηκε και την άλλη ημέρα ήρθε ένα ντακότα και έριξε αλεύρι και σιτάρι στα χωράφια, στην απάνω μεριά του χωριού, από τη Ζευγολατίτσα μέχρι το σπίτι του Γιωργιού.
