Αναδημοσίευση από το face book

Panagiota Strikou-Tomopoulou · 

Πριν από πολλά χρόνια, όταν δούλευα σε μια βιβλιοθήκη, ένας πιτσιρικάς αποκοιμήθηκε την ώρα του προγράμματος. Όταν τον ρώτησα τι είχε, μου είπε πως κουραζόταν πολύ γιατί οι γονείς του τον πήγαιναν συνεχώς από τη μία δραστηριότητα στην άλλη. Του πρότεινα να μιλήσω στη μητέρα του.

«Έστω την ώρα που έρχεστε εδώ, ας κάθεστε σπίτι να ξεκουραστείς», του είπα. Και μου απάντησε: «Μα εδώ ξεκουράζομαι. Όταν λέτε ιστορίες δεν κοιμάμαι. Ακούω. Κι ας έχω τα μάτια κλειστά.» Έχω χρόνια να δω κάποιον να απολαμβάνει μια ιστορία, μια μελωδία, μια στιγμή με τα μάτια κλειστά.

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1950 οι συνθήκες ζωής, συγκρινόμενες με τις σημερινές ανέσεις, ήσαν πολύ δύσκολες.Ο πολιτισμός δεν είχε φθάσει στο χωριό, δεν υπήρχαν εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλέφωνα, ηλεκτρισμός και αμαξητός δρόμος.Μετά τη συμφορά και κατάρα του εμφυλίου, σιγά-σιγά άρχισε η ανασυγκρότηση του Κράτους με έργα υποδομής που η χρηματοδότησή τους ήταν προβληματική. (Ο προϋπολογισμός του κράτους για πολλά χρόνια έκλεινε με Αμερικανική βοήθεια, με ότι αυτό συνεπαγόταν…).

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα http://www.thetravelbook.gr/article.asp?catid=29864&subid=2&pubid=64326798

Κείμενο: Γιάννης Μαντάς 
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Σαρρής

Με πόσους τρόπους μπορεί μια βιβλιοθήκη να επηρεάσει τις τύχες ενός ολόκληρου λαού; Δες τη Βιβλιοθήκη της Δημητσάνας.

ΠΕΡΙΔΙΑΒΑΣΗ: Από Σπηλιά σε Ριζοσπήλι

Από το βιβλίο του Θ. Κ. Τρουπή "Σκαλίζοντας τις Ρίζες μας. ΣΕΡΒΟΥ" ΑΘΗΝΑ 1988).

Η πιο μεγάλη σπηλιά στο Σερβαίικο όριο μέσα, είναι η "Τρανή-σπηλιά". Εκεί μπορεί να πάει κανείς από δύο εμπατές. Πας με τ' αυτοκίνητο ίσαμε του Αραδημήτρη. Κατεβαίνεις στη Γκούρα. Παίρνεις δεξιά την ακρορεματιά... Βρίσκεις του Μπαμπιώτη το ρέμα. το περνάς. πιάνεις το μονοπάτι, απάνου στις μπλάντρες και σε βγάνει, το μονοπάτι κείνο, στην πόρτα της Τρανησπηλιάς. Αν θες πας κι από τη ραχούλα: κατηφορίζεις ίσαμε το μύλο, παίρνεις το ανάπλαγο στ' Αραγκέρκη το πλάϊ και ίσια στην Τρανησπηλιά.

Προ διμήνου έλαβα επιστολή από το γραφείο Κτηματολογίου Αρκαδίας που με ενημέρωνε ότι έγινε προανάρτηση των δηλωθέντων προ διετίας, αν θυμάμαι καλά, περιουσιακών στοιχείων, με την προτροπή να ελέγξω την ορθότητα των ακινήτων που είχα δηλώσει.

Ήλεγξα σύμφωνα με τις οδηγίες τους ένα έκαστο από τα ακίνητα που είχα δηλώσει, και διαπίστωσα, με έκπληξή, ότι το βοσκοτόπι σήμερα, και παλαιότερα χωράφι που το σπέρναμε σιτάρι, «Το Παλιόκαστρο», απερρίφθη και σαν δικαιολογία αναφερόταν ότι: «Στο ακίνητο που δηλώσατε υποβλήθηκε και δήλωση και άλλου προσώπου του οποίου το δικαίωμα κρίθηκε ισχυρότερο με βάσει τα έγγραφα που αμφότεροι μας προσκομίσατε». Αυτή ήταν η απάντησή τους.

Γεωργίου Δ. Βέργου

Σε δύο προηγούμενα άρθρα μου, δημοσιευμένα στην ιστοσελίδα του Συνδέσμου μας servou.gr, προσπάθησα να καταγράψω όλα τα σπίτια του χωριού μας. Στο τωρινό άρθρο θα προσπαθήσω να καταγράψω τα πιο παλιά σπίτια, αυτά κυρίως που χτίστηκαν πριν το 1900.