.Γ. Δ. Βέργος
Με την ευκαιρία των επερχόμενων εκλογών (7 Ιουλίου 2019), σκέφτηκα να περιγράψω ένα αληθινό περιστατικό που γνωρίζω (από πρώτο χέρι, που λένε), το οποίο συνέβη πριν 42 χρόνια στις εθνικές εκλογές του 1977, σε ένα παραδιπλανό χωριό από το δικό μας.
Τα παλιότερα χρόνια, όπως είναι γνωστό, συνηθιζόταν οι υποψήφιοι βουλευτές να μισθώνουν πούλμαν, για τη μεταφορά των ψηφοφόρων τους στα χωριά τους, αφού λίγοι είχαν αυτοκίνητο και πολύ λίγοι διέθεταν τα έξοδα για …μία ψήφο, εκτός αν ήταν «φανατικοί», συγγενείς κλπ.
Βέβαια και στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές διαβάσαμε στο διαδίκτυο, πως μισθώθηκαν πούλμαν από Αθήνα για Γορτυνία!
Κάποιες πρακτικές φαίνεται …δεν αλλάζουν.
.
Γνωστός πολιτευτής της περιοχής μας εκείνη την εποχή, μίσθωσε ένα πούλμαν για το δικό μας χωριό και άλλο ένα για το γειτονικό χωριό, το οποίο φημιζόταν για τα «δεξιά» του φρονήματα (ήταν ένα από τα δύο χωριά της περιοχής, που δεν υπήρχε ούτε ένας …κομουνιστής). Σε κάθε πούλμαν, έβαλε και από έναν υπεύθυνο για να κανονίσει την ώρα που θα έφευγαν από την Αθήνα και από το χωριό και να διευθετήσει αν τυχόν ήθελε προκύψει κάποιο πρόβλημα και τέλος πάντων να …μιλήσει και με τους ψηφοφόρους, του υποψήφιου βουλευτή.
Για το χωριό μας είχε ορίσει κάποιον ψηφοφόρο του, που ήταν κάποιας ηλικίας. Για το άλλο χωριό βρήκε ένα βαφτιστήρι του, φοιτητή, που του ανέθεσε να είναι επικεφαλής του πούλμαν και τον προέτρεψε να δείξει τον καλύτερο εαυτό του, να πάρουν όσο γίνεται περισσότερους ψήφους. Σε αυτό συνηγόρησε και ο πατέρας του φοιτητή, που ήταν «φανατικός» δεξιός.
.
Πήγαν, λοιπόν, οι ψηφοφόροι στα χωριά, έκαναν τις συζητήσεις τους (ανά 2-3, να μη διαρρέουν οι πληροφορίες), ψήφισαν «το δικό τους υποψήφιο» και το απόγευμα έφυγαν πάλι με το πούλμαν για την Αθήνα. Το βράδυ έγινε η διαλογή των ψηφοδελτίων και καταγράφηκαν τα αποτελέσματα. Στο δικό μας χωριό «όλα καλά και όλα ωραία». Στο άλλο όμως χωριό, που όπως είπαμε φημιζόταν για τα «δεξιά» του φρονήματα, από τα 250 περίπου ψηφοδέλτια το 80% και πλέον ήσαν στο δεξιό κόμμα και τα υπόλοιπα στα μικρότερα κόμματα.
Αυτό ήταν αναμενόμενο.
Εκείνο που δεν περίμενε κανείς ήταν το άλλο, το ...τρομερό!! Βρέθηκε και ένα ψηφοδέλτιο με σταυρό στο ΚΚΕ!, πράγμα που προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, ανησυχία και συζητήσεις στο χωριό, γιατί έπρεπε να βρεθεί ο «ένοχος».
Ποιος είναι αυτός που τόλμησε να ψηφίσει ΚΚΕ και να αναστατώσει ολόκληρο χωριό;
.
Αυτό ήταν προφανώς δουλειά της αστυνομίας, να βρει δηλαδή, αυτόν που λέρωσε την εικόνα του χωριού. Ήταν πρωτάκουστο, να έχει το χωριό κομουνιστή και να μην τον ξέρουν! Όσο όμως κι αν έψαξε η αστυνομία, το αποτέλεσμα «μηδέν», αφού δεν μπόρεσε να βρει τον κομουνιστή, τον άνθρωπο που τόλμησε να ψηφίσει ΚΚΕ και που έκανε το μεγάλο κακό στο χωριό! Το συνοδό του πούλμαν που ρώτησε η Αστυνομία δεν ήξερε τίποτα, δεν έπεσε κάτι στην αντίληψή του!!
.
Αποσοβήθηκε τελικά το «φοβερό» αυτό γεγονός και πέρασαν τα χρόνια.
Σε μια κοινωνική εκδήλωση στην Αθήνα, συνάντησα τον τότε φοιτητή-συνοδό (επιστήμονας επιτυχημένος πλέον και συνταξιούχος τώρα), που τον γνώριζα από τότε που συνόδευσε το πούλμαν. Στη συζήτηση που κάναμε για τα παλιά, μου εκμυστηρεύτηκε, χαμογελώντας, ότι αυτός ήταν που ψήφησε το ΚΚΕ! Στην ερώτηση γιατί το έκανε, ενώ γνώριζα την πολιτική του τοποθέτηση, μου είπε πως ήθελε να δει τις αντιδράσεις του κόσμου και της Αστυνομίας και επί πλέον να την «σπάσει» λίγο στο νονό, και στον πατέρα, που τον υποχρέωσαν να πάει στο χωριό επικεφαλής του πούλμαν, χωρίς ο ίδιος να έχει καμία τέτοια διάθεση.
Και τέλος πάντων, μου είπε, μπορεί αυτός να είχε αντίθετη ιδεολογία, κάθε πολίτης όμως είχε και τότε το αναφαίρετο δικαίωμα να εκφράσει το δικό του «πιστεύω». Και επειδή κάποιος από τους 250 θα ήθελε πιθανώς να ψηφίσει ΚΚΕ και δεν μπορούσε, ψήφισε αυτός για λογαριασμό του!
Αχ αυτά τα παιδιά, οι φοιτητές, πάντα κάνουν …του κεφαλιού τους.
…Ευτυχώς, δηλαδή.
.
(ΧΙΜ)
