Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι, αξιότιμη κα. Δήμαρχε, αξιότιμε κ. Αντιδήμαρχε, κυρίες και κύριοι του Δημοτικού Συμβουλίου και των λειτουργών του Κ.Α.Π.Η.,
Καλησπέρα σας.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας δώσατε την δυνατότητα μέσω της χορωδίας του Κέντρου Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων Αγίου Δημητρίου την οποία απαρτίζουμε, κάνοντας αυτή την παράσταση. Η παρουσία σας μας χαροποιεί και μας τιμά ιδιαίτερα
Θέμα: Η αφυπηρέτησή μας και τα παρελκόμενα
Και ως ο πιο μίνι απολογισμός των πεπραγμένων μας διαχρονικά στο κοινωνικό μας γίγνεσθαι.
Αποσπασματικά και επιγραμματικά στην δυνατότητα ενός άρθρου θα κάνω κάποιες αναφορές στον παρελθόντα χρόνο για τις γενιές του 1940 - 1950 - 1960.
Βγήκαμε όρθιοι από τις στάχτες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και εκείνου του τρισκατάρατου εμφυλίου. Κρατήσαμε τα σύνορα της πατρίδας μας άθικτα, τη χτίσαμε από την αρχή με τις υποδομές της και συμβάλαμε τα μέγιστα για την οικονομική και κοινωνική ανόρθωση της πατρίδας μας. Και σήμερα η πατρίδας μας, Ελλάδα, παρίσταται αντάξια της ιστορίας της στο διεθνές γίγνεσθαι.
«Γήρας ουκ αν έρχεται μόνον»
Απόσπασμα από την συγγραφή του Γερμανού ποιητή - συγγραφέα Bertolt Brecht 1898 -1956:
“Λες, πολύ καιρό αγωνίστηκες δεν μπορείς άλλο πια να αγωνιστείς , άκου λοιπόν , είτε φταις είτε όχι, σαν δεν μπορείς άλλο να παλέψεις θα πεθάνεις.”
Μεγάλη σπέκουλα γίνεται διαχρονικά κατά το δοκούν γύρω από τους συνταξιούχους, οι οποίοι παίρνουν τα ελάχιστα για να ζήσουν. Αναφέρομαι διαχρονικά σε τρεις περιόδους για όσους ενθυμούνται τις πολιτικές κορώνες όπως:
1980-1995 Τα περήφανα γηρατειά.
1995 -2005 Αχ, αυτοί οι συνταξιούχοι.
2005-2023 Αμάν πια και αυτό το προσδόκιμο και πάει λέγοντας.
Γιαγιάδες παππούδες συνειδητά είμαστε αρωγοί στον αγώνα που κάνουν τα παιδιά μας για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους - τα εγγόνια μας, τα μαργαριτάρια της ψυχής μας με οικογενειακές αρχές και αξίες. Όμως απ΄ ότι διαφαίνεται οι γλυκές αγγελικές φωνές παππού γιαγιά δεν θα ακούγονται για πολύ καιρό ακόμα, όπως και μάνα - πατέρας αντικαταστάθηκαν από Γονέας Α και Γονέας Β.
Επίκαιρο θέμα ο θεσμός της οικογένειας. Η οικογένεια, ως το πρώτο κοινωνικό κύτταρο αξιών προάγει ήθος, ευπρέπεια, προοπτική και μέλλον. Η οικογένεια παρά τη σπουδαιότητα του ρόλου της διαχρονικά στο κοινωνικό γίγνεσθαι έχει φθίνουσα πορεία. Ανησυχούμε, οι καιροί αλλάζουν με ηλεκτρονική ταχύτητα μας προσπερνούν και είμαστε παθητικοί θεατές.
«Εκσυγχρονίστηκε ο θεσμός της οικογένειας» σε εισαγωγικά, χωρίς γιαγιά παππού από επιλογή, όχι από άλλη αιτία και τα παιδιά πότε με την μάνα πότε με τον πατέρα αν υπάρχει. Οι δομές και τα συναφή ιδρύματα ασφυκτιούν με τα ανήλικα παιδιά στα αζήτητα βορά στους αετονύχηδες. Τα σύγχρονα πρότυπα διδάσκονται δωρεάν από τα σύγχρονα σίριαλ και τα μέσα μαζικής εξαπάτησης από τους επιτήδειους, τους αγγελικά πλασμένους με προσωπείο καθωσπρεπισμού.
«Περάστε κύριοι».
Και η παραβατικότητα των ανηλίκων καλά κρατεί όπως:
Αμαύρωση εθνικών συμβόλων, φωτιά στον άγνωστο στρατιώτη, επίθεση και προσβολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ,ασέβεια και ανυπακοή στις αρχές και οι επιτήδειοι τρίβουν τα χέρια τους. Τα προάγουν σε πρότυπα και σε ήρωες και σε μάρτυρες ακόμα, κι έτσι γίνεται το μεγάλο γλέντι (εν χορδαίς και οργάνοις) και οι επιτήδειοι επιβεβαιώνουν το ρόλο τους.
Ανησυχούμε και το περίφημο «τις πταίει» με λίγη θέληση ίσως βρεθεί η απάντηση που ακολούθησε το λάθος.
«Γρηγορείτε».
Είμαστε υπερήφανοι για τη διαχρονική προσφορά μας στην πατρίδα Ελλάδα μας.
«Γήρας ουκ αν έρχεται μόνον».
Και ως απόμαχοι της βιοπάλης της ζωής και εν δυνάμει ταξιδευτές στο υπερπέραν, εντεταγμένοι στον πανδαμάτωρ και αδυσώπητο χρόνο που ενώνει την κοινή μοίρα των ανθρώπων, δεν κάνει εξαιρέσεις, δεν κατηγοριοποιεί, δεν πτοείται από κανένα ανάχωμα και εμπόδιο, αποτελεί την απόλυτη έκφραση της ισότητας.
Λέω ευθαρσώς χαράς τους κυβερνώντες μας που μας πήραν από το στόμα την μπουκιά με ότι αυτό συνεπάγεται για την αξιοπρέπειά μας. Εμείς θα εκφραζόμαστε και μάλιστα δυναμικά με ποικίλους τρόπους μέσω των δομών Κέντρου Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων, έτσι ώστε να έχουμε όσο είναι δυνατόν πιο άνετη καθημερινότητα.
Και ως ελάχιστη ένδειξη αναγνώρισης του έργου σας θα ανταποδώσουμε με τραγούδια.
Και για ακόμη μία φορά ευχαριστούμε, καθώς επίσης την άξια συγχαρητηρίων και επαίνων την ακούραστη και την τόσο ανεκτική, με το μεγαλείο ψυχής, ως έγκριτη τραγουδοποιός, χορωδός, δασκάλα μας κα. ΕΜΜΑΝΟΥΕΛΑ.
Ευχαριστώ.
Μέλος χορωδίας Κ.Α.Π.Η. Ά Αγίου Δημητρίου
Γιάννης. Χρονόπουλος
17/09/2023
