Ψήγματα ιστορίας από το 146 π.χ μέχρι το έτος 1821.

Όπως όλοι γνωρίζουμε γίνονται προετοιμασίες σε υψηλό επίπεδο για τον εορτασμό της εθνικής επανάστασης του 1821 και την απελευθέρωσης μας από τους Τούρκους μετά από 400 χρόνια υποδούλωσης.

Η ιστορική αλήθεια είναι ότι και πριν το 1453, που αλώθηκε η Κωνσταντινούπολη και διαλύθηκε η Βυζαντινή αυτοκρατορία, δεν είμαστε σαν υπόσταση ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος, παρά μια επαρχία της.

Το 146 πχ. η Ελλάδα καταχτήθηκε από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία το 395 μ.χ διασπάσθηκε στην Δυτική με πρωτεύουσα τη Ρώμη, και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία με πρωτεύουσα το Βυζάντιο (1), που το 330 μ.Χ. ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Α΄(2) , είχε μετονομάσει το Βυζάντιο σε Nova Roma (Νέα Ρώμη)(3), που στη συνέχεια ονομάστηκε Κωνσταντινούπολη από το όνομα του, ο οποίος είχε γεννηθεί στη Ιλλυρία και η γλώσσα που μιλούσε ήταν η Λατινική

Η βυζαντινή αυτοκρατορία, η οποία υπήρξε ένα πολυεθνικό συνονθύλευμα δεκάδων λαών, δεν απέκτησε ποτέ ελληνικό εθνικό χαρακτήρα, μέχρι και το 1204 τουλάχιστο, που έγινε η πρώτη άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Σταυροφόρους Λατίνους και διαλύεται η βυζαντινή υπερπολιτισμική και κοσμοπολίτικη αριστοκρατία της Κωνσταντινούπολης και τη διαδέχονται οι τοπικές αριστοκρατίες της Πελοποννήσου, της Νίκαιας και της Θεσσαλονίκης. Οι περιοχές που ταυτίστηκαν με το γεωγραφικά περιορισμένο Βυζάντιο ήταν εκείνες του ελλαδικού χώρου, που σήμερα αποτελούν την Ελλάδα. Το Βυζάντιο όμως ήταν πολιτικά μια θεοκρατική και δεσποτοκρατική αυτοκρατορία. Όπως έλεγε ο Καστοριάδης, άλλο να είσαι πολίτης και άλλο να είσαι υπήκοος. Δεν μπορείς να είσαι και τα δύο ταυτόχρονα.

Είναι βέβαιον, και από συνέντευξη της κυρίας Αρβελέρ (4) ότι ο ορθόδοξος χριστιανισμός, η ελληνική γλώσσα που καθιερώθηκε μετά τον 6^ο αιώνα ως επίσημη γλώσσα του Βυζαντίου, γνωστού όντως ότι σε όλη τη Μεσόγειο από τους Αλεξανδρινούς χρόνους ομιλείτο η Ελληνική, ( Να θυμηθούμε ότι και τα 3 από τα 4 Ευαγγέλια της Καινής Διαθήκης είχαν γραφτεί στην Ελληνική γλώσσα και όχι στην Αραμαϊκή που ήταν η γλώσσα των Ιουδαίων, όπως και η Παλαιά διαθήκη είχε μεταφραστεί στα Ελληνικά προ της γέννησης του Χριστού),και γενικά ο ελληνικός πολιτισμός, με την ταυτόχρονη παρουσία τους, στον ελληνικό χώρο, δίνουν το δικαίωμα στη νεώτερη και σύγχρονη Ελλάδα να θεωρούν ισχυρή τη συγγένεια τους με ολόκληρη τη βυζαντινή ιστορία. (Από τη συνέντευξη της κυρίας Αλβελέρ στην εφημερίδα ΤΟΒΗΜΑ)

Να σημειωθεί ότι οι σπουδές της άρχουσας τάξης του Βυζαντίου ήταν εξαρχής ελληνορωμαϊκές (επειδή οι Ρωμαίοι θαύμαζαν τον πλούτο του ελληνικού λεξιλογίου, την τέχνη και τη φιλοσοφία των Ελλήνων) και σύντομα έγιναν κυρίως ελληνικές. Κατά συνέπεια η άρχουσα τάξη ενστερνιζόταν τη γλώσσα και τον πολιτισμό των Ελλήνων, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η λέξη «Έλλην» ήταν ταυτισμένη αιώνες με την ειδωλολατρεία και απέφευγαν την αναφορά του εθνικού ονόματος

. Οι κάτοικοι της Αυτοκρατορίας ονόμαζαν τους εαυτούς τους Ρωμαίους, το κράτος τους ονομαζόταν «Ρωμανία », «Ρωμαΐς», «Ρωμαίων κράτος» ή «Ρωμαίων πολιτεία», και ο εκάστοτε αυτοκράτορας Βασιλεύς Ρωμαίων, ενώ η πρωτεύουσά τους ήταν γνωστή και ως Νέα Ρώμη.

Οι πιο κάτω φωτογραφίες από ψηφιδωτά, νομίσματα, έγγραφα κ.α. που υπάρχουν την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» («Εκδοτική Αθηνών»), απεικονίζουν διάφορους αυτοκράτορες με τους τίτλους τους, στους οποίους πουθενά δεν υπάρχουν οι λέξεις «Ελλάς» ή «Έλλην»· ακόμα και σʼ αυτούς της τελευταίας δυναστείας, των Παλαιολόγων, δεσπόζουν οι τίτλοι: «αυτοκράτωρ των ρωμαίων» και «βασιλεύς των ρωμαίων».

Eπάνω: Μανουήλ Β΄ Παλαιολόγος (ιδ΄-ιε΄ αι.).

Στο μετάλλιο (Hôtel des Medailles, Παρίσι) εικονίζεται ο

προτελευταίος Βυζαντινός αυτοκράτορας, Ιωάννης Η΄ Παλαιολόγος,

αδελφός του τελευταίου αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, με δυτική

ενδυμασία και κάλυμμα κεφαλής, τιτλοφορείται δε:

«Βασιλεύς και Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.»

Κάτω: Η ιδιόχειρη υπογραφή του τελευταίου αυτοκράτορα

Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου, ο οποίος αυτοπροσδιορίζεται ως:

«Κωνσταντίνος ο εν Χριστώ τω Θεώ πιστός βασιλεύς και αυτοκράτωρ

Ρωμαίων ο Παλαιολόγος».

ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ;

Στο ερώτημα αν υπήρξαν και Έλληνες Αυτοκράτορες, η απάντηση είναι ναι . Υπήρχαν, αλλά δεν ήταν μόνο Έλληνες, ήταν Ρωμαίοι, Χριστιανοί, που μιλούσαν ελληνικά και είχαν προφανώς κάποιους Έλληνες προγόνους, όπως:.

Ο Αυτοκράτορας Ιουλιανός (361-363 μ.χ) είχε καταγωγή από τη μεριά της μητέρας του , της Βασιλίνας, από ελληνική οικογένεια της Βιθυνίας .

Ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΣΤ’ (780-797 μ.χ) . Η μητέρα του η Αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία, ήταν ελληνικής καταγωγής από την Αθήνα.

Ο Βασίλειος Β’ (γνωστός ως Βουλγαροκτόνος) (976-1025 μ.χ) και ο αδερφός του Κωνσταντίνος Η’ (1025-1028 μ.χ), είχαν μητέρα την Θεοφανώ (κόρη Ταβερνιάρη, που το πραγματικό της όνομα ήταν Αναστασώ) και η οποία είχε ελληνική καταγωγή από την Λακωνία

Και πιθανόν και κάποιοι άλλοι με Ελληνικές ρίζες.

Γενικά οι Αυτοκράτορες ήταν άλλοτε Αρμένιοι, άλλοτε ήταν Θράκες, άλλοτε ήταν Έλληνες κι άλλοτε Μικρασιάτες. Όλοι μαζί συνέβαλλαν στην εξέλιξη και τελικά στην παρακμή του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους. Όλοι μαζί ονομάζονταν Ρωμαίοι ως απομεινάρι του διατάγματος του Καρακάλλα (5) που το 212 μ.χ έδωσε το δικαίωμα σε όλους τους κατοίκους της Αυτοκρατορίας να είναι Ρωμαίοι Πολίτες

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Στη διάρκεια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας όπως πολύ σωστά έχει διατυπωθεί από τον Σβωρόνο (6) ,

«η Ελλάδα δημιουργείται, εκ νέου το 1204 σαν αντίληψη και όχι με κρατική υπόσταση",.

Αυτή τη γνώμη διετύπωσε και η κυρία Αρβελέρ σε πρόσφατη συνέντευξή της στην εφημερίδα ΤO ΒΗΜΑ (.«Γιατί το Βυζάντιο είναι η ελληνική γλώσσα και η ορθοδοξία, δηλαδή τα δύο βασικά συστατικά της ελληνοσύνης)

Μετά την άλωση της Πόλης ακολουθεί η Οθωμανική μαύρη σκλαβιά, που με την Επανάσταση του 1821 αποκτήσαμε την ελευθερία μας σαν ένα ανεξάρτητο κράτος, και φέτος εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Εθνική Εθνεγερσία...

Παραπομπές:

1. (Το Βυζάντιο ήταν αποικία των Μεγαρέων από τον η΄ αι. π.Χ., με βασιλιά τον Βύζαντα)

2. Ο Άγιος Κωνσταντίνος - Κωνσταντίνος Α', γνωστός και ως Μέγας Κωνσταντίνος, ήταν Ρωμαίος Αυτοκράτορας που κυβέρνησε από το 306 έως το 337. Γεννημένος στην περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Νις, ήταν γιος του Φλάβιου Βαλέριου Κωνστάντιου, αξιωματικού του ρωμαϊκού στρατού με καταγωγή από την Ιλλυρία.. Ο πατέρας του έγινε Καίσαρας, αναπληρωτής αυτοκράτορα στη Δύση το 293. Ο Κωνσταντίνος στάλθηκε ανατολικά, όπου ανήλθε στην ιεραρχία για να γίνει χιλίαρχος των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Γαλέριου. Η Εκκλησία τον Αγιοποίησε λόγω του Διατάγματος των Μεδιολάνων που καθιέρωσε τη θρησκευτική ανεξαρτησία μετά τους διωγμούς των Χριστιανών από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες.

3. Νέα Ρώμη (επίσημη ονομασία, που διατηρείται μέχρι σήμερα στον τίτλο τού οικουμενικού πατριάρχη)

4. Η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ είναι Ελληνίδα βυζαντινολόγος στορικός Υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης το 1967, και η πρώτη γυναίκα πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην 700 χρόνων ιστορία του, το 1976 έγινε Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως στη UNICEF ..

5. Καρακάλλας(ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 198 έως το 217 .)